Hoofdstuk 51 - Het harde vaderleven (verbeterd)

Hier komt de hele tekst te staan.

Moderator: Helena

Plaats reactie
Helena
Berichten: 52
Lid geworden op: di jan 24, 2006 3:46 pm

Hoofdstuk 51 - Het harde vaderleven (verbeterd)

Bericht door Helena » za aug 26, 2006 10:03 pm

<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> <br /><br /><span style="COLOR: darkorange">Er waren twee dagen voorbij gegaan sinds de dag die Olivier nooit meer zou vergeten. Hij had op één dag nog nooit zoveel meegemaakt, en er was op één dag nog nooit zoveel veranderd als eergisteren. Helaas niet in positieve zin. <br /><br />Met tegenzin wreef hij de slaap uit zijn ogen toen hij die ochtend wakker werd. Hij zag dat Mike, die op het bed langs hem lag, nog steeds sliep en probeerde dus zo stil mogelijk te zijn. Hij zuchtte en vroeg zich af waarom zei twee hier eigenlijk nog logeerden. Sarah had de afgelopen twee dagen geweigerd om met hen twee te praten, ze was alleen maar druk bezig geweest met vanalles regelen voor die stomme opdracht. Olivier vermoedde dat ze dat alleen maar deed om alle gedachtes en dillema's van zich af te zetten. <br /><br />Hij trok zijn kleren aan en ging naar beneden, waar Sarah al druk bezig was met de koffie en de koekjes. De woonkamer was helemaal volgebouwd met stoelen voor alle Sadobewoners, die hier over 5 minuten al op de stoep konden staan voor de bijeenkomst. Sarah had hen de afgelopen dagen allemaal ingelicht, omdat ze zo snel mogelijk naar het Ministerie van Toverkunst wilde, nadat Roxan en Mara erachter waren gekomen dat er bij de Ministeriepost in Sado niks te vinden was.&nbsp;<br /><br /><span style="COLOR: indianred"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img370.imageshack.us/img370/3658/marabanner3mk.jpg" /> <br /><br />Mara staat slaperig op, ze moet al bijna weg. Ze kleedt zich aan, kamt snel haar haren en smeert vlug een boterham. Dan gaat ze naar buiten en sluit de deur. <br /><span style="FONT-STYLE: italic">Ik zal wel even naar Roxan gaan, dan hoef ik niet alleen.</span> <br />Ze slentert naar het huis en belt aan, in de hoop dat ze daar al wakker zijn.<br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/6392/mitch2hu.jpg" /> <br /><br />Mitch ligt nog op bed in het hospitaal, die klap tegen de boom had de rest van zijn wonden geen goed gedaan en hij had dus een lichte hersenschudding, maar vandaag mocht hij eindelijk weer weg. Over vijf minuten zou hij verwacht worden bij Sarahs huis, hij was benieuwd wat er nu weer ging gebeuren. <br /><br />Dan komt eindelijk de heler lang, hij onderzoek hem even, bekijkt de wonden, nadat Mitch te horen heeft gekregen dat de littekens blijvend zullen zijn zowel op zijn hoofd als onder zijn voet, maar dat hij verder niets meer mankeert, Staat hij op uit bed en kleed zich verder aan, hij heeft zijn stedson nog in de hand, maar zet hem niet op. <br /><br />Hij loopt het Hospitaal uit en loopt over straat naar Sarahs huis, daar aangekomen, loopt hij langzaam richting het huis. <br />Hij probeert ondertussen niet na te denken, over de afgelopen paar dagen, hij probeert na te denken over wat hun te wachten staat, maar het wil niet erg goed lukken. Mitch zucht even diep.&nbsp;<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/2761/linda2vh.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Linda wordt wakker en heeft geen zin om op te staan. Ze wist dat ze iets moest doen vandaag maar niet meer wat. Ze slaapt alweer half als ze ineens bedenkt dat ze naar Sarah moest voor een bespreking. Na nog een kwartier in bed gelegen te hebben kwam ze er maar uit, ze moest nu wel een beetje opschieten dus ze deed maar gewoon wat aan en at heel snel een boterham. Ze liep naar buiten, richting Sarah's huis. Als ze daar komt, ziet ze dat Mitch er al is. <br /><br /><span style="FONT-STYLE: italic">Die zal wel net uit het hospitaal komen dan.</span> <br /><br />Ze loopt naar hem toe en kijkt hem even aan. Ze ziet dat hij nog littekens heeft. <br /><br />'Hoi,' zegt ze vrolijk. 'Gaat het alweer wat beter?'<br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg" /> <br /><br />Sarah is druk in de weer met de laatste voorbereidingen voor de bijeenkomst wanneer Olivier beneden komt. Ze negeert hem kundig en gaat verder met het rangschikken van de stoelen. <br /><br />Ze ziet enorm op tegen de bijeenkomst. Sarah heeft even helemaal geen behoefte aan collectief gedoe. Ze wil bij Billy zijn, samen met Ryan. Dan herinnert ze zich dat Billy zijn flesje nog moet hebben. Met tegenzin loopt ze naar de keuken, warmt daar wat melk op en doet het in een flesje. Dan duwt ze het flesje in Oliviers handen en draait zich om en gaat verder met de stoelen rangschikken, hopend dat Olivier de hint begrijpt. <br />Sarah zou het liever zelf doen, maar ze weigert aan Olivier te vragen of hij alles klaar wil zetten. <br />Dan hoort ze buiten mensen praten. <br /><br />'Mmm, de eerste mensen zijn er al,' mompelt ze tegen zichzelf.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img352.imageshack.us/img352/6489/roxan41mj.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: indianred">Roxan wordt wakker en denkt terug. <span style="FONT-STYLE: italic">Eigenlijk heb ik Dizn niet meer gezien gisteren..</span> Ze vraacht zich af waar hij zou kunnen zijn. Ze staat op en kleedt zich aan. <br /><br /><span style="FONT-STYLE: italic">Ik heb weer geheeld gisteren,</span> komt bij haar op. Het was lang geleden geweest. Na <span style="FONT-STYLE: italic">die laatste keer</span> had ze het nooit meer gedaan. Ze hoort de bel en glimlacht. Precies op tijd om niet verder te hoeven nadenken. <br /><br />Ze loopt naar beneden en doet open. Ze ziet Mara. <br /><br />'Hoi! Zullen we maar gaan?' zegt ze nadat ze haar huis op slot heeft getoverd.<br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> <br /><br />Hij krijgt de fles van Billy in zijn handen gedrukt en kijkt nors naar Sarah die hem maar blijft negeren. <br />"Zou je Billy even de fles willen geven Olivier?" vraagt hij met hoge stem aan zichzelf. "Natuurlijk Sarah, met alle plezier!" <br /><br />Hij sjokt terug naar de woonkamer, pakt Billy uit zijn wiegje, en gaat op één van de lege stoelen zitten. Hij probeert de fles in Billy's mond te duwen, maar hij werkt nog niet echt mee. <br /><br />"Kom op Billy, drink nou snel, anders kan iedereen straks meegenieten van mijn vaderschapskunsten," zegt hij geïrriteerd tegen het baby'tje. Hij hoort buiten al verschillende stemmen.<br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/6392/mitch2hu.jpg" /> <br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">Hai Linda </span>zegt Mich terwijl hij met zijn stedson speelt, <span style="FONT-WEIGHT: bold">Ja het gaat al een stuk beter, de littekens zullen niet zo snel weg zijn, maar acht, </span>zegt hij gemaakt vrolijk. <br /><br />Hij klopt dan maar eens op de deur, in de hoop dat ze de deur open gaan doen, <span style="FONT-WEIGHT: bold">Hoe is het met jou? heb jij enig idee, wat er zal gebeuren in het ministerie? Wat we daar zullen horen? Ik ben wel erg benieuwd wat we nu weer moeten doen,</span> hij klopt nog maar eens op de deur. <span style="FONT-STYLE: italic">he waarom deden ze nu niet open, ze wisten toch dat we kwamen,</span> hij beseft zelf wel dat hij ongeduldig reageert, maar hij voelt zich rusteloos.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Als er op de deur geklopt wordt staat hij zuchtend op, met Billy in zijn armen. Hij manouvreert zich naar de gang en weet uiteindelijk met één hand de deur open te krijgen, terwijl hij met de andere Billy en de fles vasthoudt. <br /><br />"Kom binnen," zegt hij als hij Mitch en Linda ziet staan. "Gelukkig komen er dus ook wat volbloeden," mompelt hij erachteraan.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">Nog niet helemaal in orde is ze (ze mocht al wel meteen weer naar huis vanuit het hospitaal), maar Aisha staat op de vroege morgen toch bij Sarah voor het huis. Voor haar staan Mitch en Linda en houdt Olivier de deur open. Wanneer ze langs Olivier op naar binnen loopt grijnst ze breed naar hem en daarna kijkt ze even veelbetekenend naar Billy. <br /><br />"<span style="FONT-WEIGHT: bold">Goh, heb je dan ook nog vaderlijke gaven, Olivier.</span>" Zegt ze, terwijl ze hem een poeslieve blik toewerpt. "<span style="FONT-WEIGHT: bold">Je blijft me toch verassen.</span>" Ze grijnst al ze door de gang naar de kamer loopt. <br /><br />Als ze in de kamer komt ziet ze Sarah, die er niet echt dolblij uitziet. <br /><br />"<span style="FONT-WEIGHT: bold">Hey.</span>" Glimlacht ze, hoewel ze liever niet was gekomen. Ze was liever op bed blijven liggen.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/2761/linda2vh.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">'Mooi zo,' zegt ze tegen Mitch. 'Nouja, minder mooi van de littekens natuurlijk, maar goed dat het beter gaat in ieder geval. Ik heb ook geen flauw idee wat de bedoeling is, we zullen er zo wel achter komen hè.' <br /><br />Ze ziet de deur open gaan en Olivier in de deuropening staan met Billy. Ze ziet dat Aisha er ook al is en naar binnen gaat. <br /><br />'Ziet er schattig uit hoor,' glimlacht ze naar Olivier en ze loopt naar binnen.<br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> <br /><br />Als hij ziet dat Aisha ook binnenkomt is hij niet erg blij verrast, hij had gehoopt dat ze nog in het SadoHospitaal was, na haar ontvoering. <br /><br />"Jij blijft me ook verrassen," zegt hij hatelijk, "ik dacht dat je nu toch onderhand wel gevloerd was door je wonden." <br /><br />Hij doet een verwoede poging om te glimlachen als Linda zegt dat het er schattig uitziet, en krijgt dan een idee. "Psst Linda, kun jij hem niet even de fles geven..ik...uh..ik moet de deur de hele tijd opendoen dus dat is niet zo handig."<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/2761/linda2vh.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Ze grijnst als Olivier vraagt of zij hem de fles wil geven. <br /><br />'Je kan ook gewoon zeggen dat je geen zin hebt om een baby de fles te geven hoor,' zegt ze en ze pakt Billy van hem over. Ze pakt de fles ook en stopt die in Billy zijn mond, die meteen begint te drinken. <br /><br />Ze vraagt zich toch af of Sarah dat wel goed zou vinden, maar dan loopt ze toch naar binnen en gaat maar ergens zitten met Billy.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">Aisha hoorde nog net wat Olivier zei en ze rolt met haar ogen. Ze zucht geirriteerd en draait zich geergerd om. Ze kijkt haar Olivier kil aan. <br /><br />"<span style="FONT-WEIGHT: bold">Tja, dat jij nu zo zwak bent dat je een zelfmoordpoging doet zo snel je kuchvriendinnetjekuch iets met een ander krijgt...</span>" Zegt ze luid, op een nogal hatelijke manier en ze draait zich terug. <span style="FONT-STYLE: italic">Van buiten ben ik niet kapot te krijgen, ook niet door een gek in een wit priestersgewaad en al helemaal niet door jou, oliebol.</span> Denkt ze. Gelukkig staat ze met de rug naar hem toe, anders had hij de tranen kunnen zien branden in haar ooghoeken.<br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/6392/mitch2hu.jpg" /> <br /><br />Mitch knikt even naar Linda, als Olivier in de deur opening staat. Mitch ziet dan ineens Aisha naar binnen lopen,<span style="FONT-STYLE: italic"> dus die is ook al weer beter, gelukkig maar.</span> <br /><br />Hij knalt dan bijna tegen Linda op die dan naar binnen loopt, hij ziet dan pas dat Billy in zijn armen ligt, hij hoort dan, wat Olivier tegen Linda zegt, <span style="FONT-WEIGHT: bold">Een echte held die broer van mij, kan nog niet eens een kind een fles geven, </span>mompeld hij zachjes. <br /><br />Hij wacht tot Linda doorloopt zodat hij naar binnen kan, hij ziet dan dat Linda de baby overneemt en ze naar binnen loopt, hij hoort dan de reactie van Aisha, <span style="FONT-WEIGHT: bold">Er is hier in iedergeval niets verandert </span>zegt hij zuchtend, hij loopt naar binnen, hij loopt dan op Sarah af, <span style="FONT-WEIGHT: bold">hoi zusje </span>zegt hij en geeft haar ene vluchtige kus op de wang en gaat dan op een stoel zitten.</span><font color="#000000">&nbsp;</font><br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> <br /><br />Hij moet moeite doen om zich in te houden als hij de woorden van Aisha hoort. Hij bijt zijn tanden op elkaar. 'Ze is heel wat meer dan een gewoon vriendinnetje', denkt hij. <span style="FONT-STYLE: italic">Ze moest eens weten.</span> Gelukkig stond hij met de rug naar haar toe, anders had ze de tranen kunnen zien branden in zijn ooghoeken, daar had hij steeds last van als hij aan Sarah moest denken. <br /><br />Dan loopt hij snel naar de woonkamer en loopt naar Linda, de woorden van Mitch hoort hij gelukkig niet. Hij begroet haar opnieuw met overdreven glimlach en gaat helemaal over haar heen hangen om Billy te kijken. In zijn ooghoeken houdt hij in de gaten waar Sarah is en of ze hem ziet. <br /><br />"Je moet zijn hoofdje wat meer ondersteunen met je arm," zegt hij behulpzaam. "Tenminste, dat zei Sarah." Hij helpt haar met Billy goedleggen en zijn neus raakt bijna de hare, zo dicht staat hij tegen haar aan. <br />"Maar je doet het heel goed hoor," zegt hij slijmerig, hopend dat zijn plannetje zal werken.<br /></span><br /><span style="COLOR: dodgerblue"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker3.jpg" /> <br /><br />Gaia is een kwartier geleden ontwaakt en merkt dat haar zusje vroeger is opgestaan dan zij, als ze zich de bijeenkomst herinnert weet ze ook meteen waarom. Nadenkend wandelt ze naar de kleerkast toe en kleedt zich behoorlijk warm in, ondanks het mooie weer dat de bewoners van Sado vandaag gegunt is. <br />Als ze even in de provisiekast oogt en een walm van allerlei onsmakelijke kaassoorten tegemoet komt, trekt ze haar neus op en verzamelt enkele stukken van de kaasverzameling zodat deze zo snel mogelijk een reis naar de vuilnispak kunnen meemaken. <br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">"Will", </span>vraagt ze op een nogal schorre toon als ze de kast tot kaas-vrij heeft gebombardeert en nog steeds niet tot de conclusie is gekomen of ze haar vader nog bij zijn voornaam zou moeten noemen.<span style="FONT-WEIGHT: bold"> "Will?", </span>herhaalt ze nogmaals met een kuch en een stemverheffing, terwijl ze naar de woonruimte toe wandelt (wat je een woonruimte noemen kan). <br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">"Ik zou het op prijs stellen als je met mij en Aïsha meegaat", </span>zegt ze gehaast tegen hem, terwijl ze enkele plooien uit haar gewaad glastrijkt om tijd te winnen. <span style="FONT-WEIGHT: bold">"Ik betwijfel of Aïsha daar gelukkig mee zal zijn, maar je moet je gedachten over Gra-", </span>ze snuift even alsof ze zonet iets uitzonderlijks smerigs heeft geroken, -<span style="FONT-WEIGHT: bold">Grace wegschuiven..."<br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" /> <br /><br />Hij ligt nog half te slapen als hij iemand zijn naam hoort roepen. Langzaam kruipt hij uit zijn bed en loopt naar de deur. Dan ziet hij Gaia staan. <br /><br />"Gaia, we gaan niet naar die bijeenkomst. Ik heb toch al gezegd dat het veel te gevaarlijk is als we over straat gaan, terwijl Grace overal op de loer kan liggen." Hij klinkt een beetje geërgerd, aangezien ze deze discussie gisteren ook al een aantal keren hebben gevoerd. Hij blijft nog steeds bij zijn standpunt, Aisha staat lijnrecht tegenover hem en Gaia probeert te bemiddelen. <br /><br />"Waarom zouden we ons toch ook met die opdracht willen bemoeien, het lukt ze toch niet om hem te volbrengen." Hij loopt langs Gaia richting de keuken, pakt een snee brood en gaat opzoek naar kaas. Als hij nergens kaas kan vinden kijkt hij verbaasd op. "Gaia, waar is de kaas gebleven?" Vraagt hij verbaasd. "En waar is Aisha eigenlijk?"<br /><br /><span style="COLOR: indianred"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img370.imageshack.us/img370/3658/marabanner3mk.jpg" /> <br /><br />Mara knikt als Roxan opendoet en weg wil gaan. Dan bedenkt ze zich ineens iets. <br />'Het maakt mij niets uit, maar misschien moeten we Naima gaan halen. Ik bedoel, ze woont hier vlak in de buurt, maar ze kent eigenlijk alleen ons. Ik neem tenminste aan dat ze meegaat.' <br />Ze kijkt Roxan vragend aan, terwijl ze vast het tuinpad afwandeld.<br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg" /> <br /><br />Sarah negeert Olivier wanneer hij haar nadoet en gaat onverstoorbaar door met de voorbereidingen, terwijl ze stiekem Olivier in de gaten houdt wanneer hij Billy zijn flesje geeft. <br /><br />Sarah begroet alle mensen vriendelijk en wijst ze op de stoelen. Een jaloerse steek schiet door haar hart heen wanneer ze Billy ineens in de armen van Linda ziet. Sarah moet zich beheersen om niet de koffiepot, die ze net in haar handen heeft, tegen het hoofd van Linda aan te smijten. Uiterst geconcentreerd zet ze de pot terug op tafel en begroet dan Mitch uitbundig. <br /><br />'Ga zitten broertje! Wil je koffie of toch liever thee? Lust je cake? Of liever een koekje zo vroeg in de ochtend?' Sarah vuurt een heleboel vragen op hem af zodat ze niet naar Linda of Olivier hoeft te kijken.<br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/6392/mitch2hu.jpg" /> <br /><br />Mitch kijkt Olivier even geïrriteerd aan <span style="FONT-STYLE: italic">wat was het toch een aansteller, dacht hij nou echt dat hij op die manier, Sarah voor zich kon winnen, rare kwast,</span> denkt hij tenslotte vriendelijk, het was toch zijn broer. <br /><br />Dan begroet Sarah hem uiterst vriendelijk, hij is compleet verbaast, <span style="FONT-STYLE: italic">hij had nooit het idee gehad dat zij hem wel mocht, maar ja ze werden toch familie misschien lag het daaraan,</span> <span style="FONT-WEIGHT: bold">eehmm</span> , <span style="FONT-WEIGHT: bold">Doe maar thee, eehhmm ik heb nog niet ontbeten, dus ene plakje cake lust ik wel zegt hij vriendelijk</span>, hij kijkt even rond, <span style="FONT-WEIGHT: bold">Waar is Ryan eigelijk? Is hij er nog niet?</span> <br /><br />Hij kijkt haar vragend aan,<span style="FONT-WEIGHT: bold"> komt iedereen eigelijk? Of zijn er mensen die niet mee gaan? En kunnen we nog even bij een toverstokkenmaker langs? Aangezien ik de mijne kwijt ben.</span> Hij houd dan zijn mond en kijkt haar schaapachtig lachend aan, <span style="FONT-WEIGHT: bold">Dat waren wel veel vragen ineen keer </span>zegt hij glimlachend terwijl hij zijn hand door zijn haar haalt, hij vind alles best zolang hij maar afleiding heeft.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/2761/linda2vh.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Ze ziet wat Olivier doet en kijkt hem licht gefronsd aan. Ze besluit er verder maar niks van te zeggen en gaat gewoon door met Billy de fles geven. Ze ziet Sarah vanuit haar ooghoeken en hoe ze tegen Mitch doet. Ze had wel verwacht dat Sarah het niet leuk zou vinden, maar dat maakt haar ook niet zoveel uit. Ze kijkt Olivier aan. <br /><br />'Heb je ergens een doekje ofzo?' vraagt ze terwijl ze met haar hoofd gebaart naar de melk die Billy heeft geknoeid.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">Lana kijkt even in de spiegel naar zichzelf en zucht. Ze keek nu niet bepaald uit naar wat komen zou. Met de afgelopen dagen in haar geheugen, wendt ze haar blik af en loopt de trappen af, waarna ze haar weg vervolgt naar de deur en alleen de straat opstapt. <br /><br />Lana kijkt even links en rechts de straat in en vervolgt haar weg dan richting Sarahs huis. Als ze daar aangekomen is, klopt ze drie keer op de deur en wacht tot Sarah komt opendoen. Terwijl Lana wachtend naar de grond voor haar voeten staart en even haar vingers knakt, gaan haar gedachten naar Billy. Waarschijnlijk zouden allen die binnen zijn met hun neuzen vlak boven het kleine gezichtje van hem hangen en door mekaar heen aan het kakelen zijn.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Komt ook binnen gewandeld en loopt direct op Sarah af. Hij geeft haar een kus op haar wang en kijkt dan naar Billy. <br /><br />'Hoe vaak krijgt zo'n kind eigenlijk de fles?' <br /><br />Hij stelt deze vraag eigenlijk aan niemand in het bijzonder en kijkt uiteindelijk Linda aan als hij ziet dat zij eigenlijk zijn taak heeft overgenomen. Ongemakkelijk loopt hij op haar af en mompelt een beetje verontschuldigend en kijkt dan tegelijk naar de grond.. <br /><br />'Als je het erg vind mag je hem ook wel aan mij overnemen hoor'<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">"We zijn toch tovenaars?" zegt hij tegen Linda, nog steeds met een grote glimlach op zijn gezicht. Hij zwaait snel met zijn toverstok en er verschijnt een doekje. "Alsjeblieft, voor de beste en leukste oppasmoeder van Sado." <br /><br />Dan hoort hij iemand achter zich en draait zich nog steeds met de glimlach, die nu op de automatische piloot staat, om en ziet dan ineens Ryan staan. Zijn glimlach verdwijnt als sneeuw voor de zon en hij kijkt plots nogal kwaad. <br /><br />"Ze kan het anders beter dan jij hoor, dus laat haar maar," bijt hij.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/2761/linda2vh.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Ze ziet dat Ryan er ook aan komt en hoort wat hij zegt. <br /><br />'Oh, dat hoeft niet hoor, ik heb er geen problemen mee,' zegt ze, de opmerking van Olivier negerend. <br /><br />'Hoe vaak ze precies de fles krijgen weet ik ook niet, een paar keer per dag, maar de ene baby drinkt meer dan dan andere.' <br /><br />Ze pakt het doekje van Olivier aan en besteed geen aandacht aan zijn slijmerige opmerking. <br /><br />'Ik heb mijn handen vol, dus dat ging niet,' zegt ze lachend terwijl ze de melk van Bily afveegt.<br /><br /><span style="COLOR: dodgerblue"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker3.jpg" /> <br /><br />Gaia haalt een hand door haar haar en bijt op haar onderlip als ze een keukenstoel naar achter schuift en verbeten naar haar vaders woorden luistert. Ze opent regelmatig haar mond om op hem in te gaan, maar kan niet de juiste zinnen bij elkaar sprokkelen om een goed tegen argument te vinden. <br />Ze volgt zijn acties hoe hij zich naar de keuken voortsleept en laat haar blik dan langs de muur glijden dat na al die maanden nog steeds niet geverfd is. Gaia was gelukkig dat haar vader nu terug is, maar langs de ene kant heeft ze het gevoel dat ze in de plaats iemand heeft gekregen die haar steeds ergens op wijst, ondanks het feit dat haar vader erg bezorgd is. <br /><br /><span style="FONT-WEIGHT: bold">"Ik word tweeëntwintig, voor jouw informatie en heb al jaren met mijn zus het alleen kunnen redden", </span>zegt ze lichtelijk afwezig, terwijl ze haar nagels in de groeven van de houten keukentafel drukt. Er schiet even het beeld langs haar door hoe ze samen met Aïsha medogenloos uit hun vorige dorp zijn verjaagd, maar wilt het niet aan hem vertellen. <br /><br />Als Will begint over de kaas die jammer genoeg niet meer te bespeuren is en vredig in de container is gepropt, verandert ze meteen van odnerwerp en beantwoord zijn vorige vraag. <span style="FONT-WEIGHT: bold">"Aïsha is al naar de bijeenkomst"</span>, zegt ze simpel, wetend dat hij meteen haar zal toe stuiven, zodat Gaia alsnog op de bijeenkomst aanwezig kan zijn.<br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span>
Laatst gewijzigd door Helena op za aug 26, 2006 10:50 pm, 1 keer totaal gewijzigd.

Helena
Berichten: 52
Lid geworden op: di jan 24, 2006 3:46 pm

Bericht door Helena » za aug 26, 2006 10:48 pm

<span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" /> <br /><br />Zeer teleurgesteld omdat er geen kaas is wacht hij op Gaia's antwoord, wat ze zegt over Aisha en zichzelf hoort hij maar half. <br /><br />"Maar nu worden jullie constant in de gaten gehouden door een rare freak die mij jaren heeft gedwongen om bij haar te blijven," zegt hij een beetje kwaad. "Beseffen jullie niet wat ze kan aanrichten, na die ontvoering van Ai.." Dan hoort hij dat Aisha al naar de bijeenkomst is en meteen slaat de schrik weer bij hem toe. Hij merkt niet dat dit precies was wat Gaia wilde, en trapt met open ogen in haar plan. <br /><br />Hij vergeet zijn kaas en laat het brood op de grond vallen, pakt snel zijn mantel en sleurt Gaia mee naar buiten. "Had dat meteen gezegd, ze kan nu ondertussen wel dood zijn! Je hebt toch ook gehoord wat er met die arme Nischa is gebeurd, opgehangen bij d'r eigen woning!" zegt hij op dramatische toon. In hoog tempo lopen ze richting Sarah's huis terwijl Will Gaia blijft waarschuwen over van alles en nog wat en tegelijkertijd kijkt hij ook nog eens schichtig om zich heen om te zien of Grace hen niet op wacht achter een boom.</span><font color="#000000">&nbsp;<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg" /> <br /><br /><span style="COLOR: dodgerblue">Hij hoort een hoop lawaai beneden, waardoor hij wakker wordt. Hij had nog niks geleerd van het emmer-water-'ongeluk' van twee dagen geleden. Waarschijnlijk zou hij pas op tijd uit bed komen als Sarah hem iedere dat zo zou wekken. <br /><br />Hij vraagt zich af waar al het lawaai vandaan komt, en dan herrinert hij zich plots weer de bijeenkomst. Snel trekt hij zijn kleren aan en gaat naar beneden. <br /><br />"Goedemorgen!" zegt hij een beetje onzeker, de meeste mensen heeft hij niet meer gezien sinds zijn onthulling en hij weet niet wat ze er van denken.&nbsp;<br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/6392/mitch2hu.jpg" /> <br /><br />Mitch ziet dan Ryan binnen komen en wordt straal door hem genegeerd, <span style="FONT-STYLE: italic">nou lekker is dat, mooi dat hij de babyspullen nu niet meer krijgt, als het zo moet, zoek hij het maar uit.</span> hij kijkt even weer naar Sarah, ziet dan dat Mike binnen komt,<span style="FONT-WEIGHT: bold"> Hoi Mike</span> zegt Mitch dan, <span style="FONT-STYLE: italic">Die zal me ook wel negeren, heb toch niets met hem,</span> hij staat dan zuchtend op. <br /><br />Hij krijgt het ineens behoorlijk benauwd,<span style="FONT-WEIGHT: bold"> Ik pak zelf wel even wat water, als je het goed vindt, dan kan jij hier bij de rest blijven, ik ga even in de tuin zitten, wat frisse lucht kan in wel gebruiken, na twee dagen in het hospitaal te hebben gelegen,</span> zegt hij met een nep glimlach.<span style="FONT-WEIGHT: bold"> Roep me maar als iedereen er is, of niet </span>mompelt hij er achteraan. <br /><br />Hij loopt dan naar de keuken, pakt een glas vult hem, loopt dan naar buiten en gaat daar tegen de muur op de grond zitten. Hij sluit dan zijn ogen en geniet van de frisse wind in zijn gezicht, hij probeert al zijn gedachtes uit zijn hoofd te bannen.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img352.imageshack.us/img352/6489/roxan41mj.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: indianred">'Naima?' <br /><br />Even verbaasd over de naam Naima blijft ze staan. Maar dan herinnert ze zich het meisje van gisteren weer. <span style="FONT-STYLE: italic">Waar zou ze wonen dan? Waarschijnlijk hier wel in de wijk.</span> <br /><br />'Ja, is goed. Laten we haar gaan halen. En dan als de speer naar de bijeenkomst. Anders komen we behoorlijk te laat.' <br /><br />Op straat aangekomen kijkt ze vragend naar Mara. Moeten ze naar links of naar rechts? <span style="FONT-STYLE: italic">Zij zal het toch wel weten..<br /></span></span></span></span></font><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> <br /><br />Hij hoort opnieuw iemand op de deur kloppen en staat maar weer op. Hij heeft sowieso geen zin meer in dit gedoe aangezien iedereen zo aardig voor elkaar is. <br /><br />Hij opent de deur en ziet dan Lana staan. "Kom binnen, let vooral niet op mij want dat doet niemand," zegt hij kwaad. "Maar misschien zou je toch eens met je vader kunnen praten, want hij is diep ongelukkig." <br /><br />Zonder Lana nog aan te kijken loopt hij naar de keuken om wat drinken te halen. Als hij Sarah ziet aankomen vlucht hij maar snel naar buiten, waar hij Mitch ziet zitten. "Heey, ook behoefte aan wat frisse lucht?" zegt hij nors.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">Lana kijkt op als de deur opengaat. Ze had Ryan of Sarah verwacht, maar het is Olivier die de deur komt openen. Met een uitgestreken, emotieloze uitdrukking kijkt Lana Olivier aan, die zich blijkbaar een beetje kwaad maakt. <br /><br />"Vrees niet, dat was ik niet echt van plan..." mompelt ze tegen zichzelf als Olivier zich na z'n zelfbeklag omdraait en wegbeent. Ze sluit de deur achter zich als ze binnengestapt is en denkt aan wat Olivier zei over Mike. <span style="FONT-STYLE: italic">Gaat hij me nog een beetje de les staan spellen, ook...</span> <br /><br />Lana kijkt even rond. Mike stond verloren tussen de andere mensen. Lana heeft er echter geen behoefte aan om iets tegen Mike te zeggen, er viel trouwens niets te zeggen, dus snel wendt ze haar blik weer af en kijkt naar de anderen, terwijl ze een beetje naar een afgezonderde hoek wandelt om daar te gaan staan.<br /><br /><span style="COLOR: dodgerblue"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker3.jpg" /> <br /><br />Nonchalant ziet ze Wills vastberaden gezicht omschakelen naar bezorgdheid dat een van zijn dochters helemaal alleen stiekem een van de straten heeft doorkruist. Terwijl hij met schokerige gebaren een mantel over zijn pyjama aantrekt, aangezien hij nog maar net uit bed kwam, en tot Gaia's genoegen het onerwerp kaas laat vervagen, neemt ze ook haar mantel die ze tevreden omknoopt en volgt haar vader die er zo te zien geen gras over laat groeien en de woning uitstuift. <br /><br />Gehaast holt ze achter hem aan en heeft wat moeite om aan hetzelfde tempo te kunnen meten. Ze beantwoordt zijn waarschuwingen met een hijgerig <span style="FONT-STYLE: italic">'wat je zegt', 'goh', 'misschien is Grace nú ons huis in brand aan het steken zonder dat we het weten'.</span> <br /><br />Uiteindelijk en na veel behendige en belachelijk uitziende spionage-trucs, bereiken ze het huis waar zo te zien al het merendeel van de Sado'ers zijn gearriveerd. Gaia klopt drie maal op de deur en gaat even op haar tenen staan om een blik binnen te werpen. Tot haar opluchting was ze er zeker van dat Aïsha absoluut niet terug naar huis zal komen, aangezien ze niet op de smeekbedes van haar vader ingaat. Gaia denkt met een tikkeltje jaloezie even na over de zelfstandigheid van haar zus en wacht tot iemand de deur zal openen.&nbsp;<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">Hij staat een beetje verloren in de kamer. Wanneer Lana binnenkomt probeert hij haar blik te vangen, maar hij merkt meteen dat ze haar uiterste best doet om hem te negeren. <br /><br />Als er opnieuw iemand op de deur klopt kijkt hij even om zich heen, maar Olivier en Sarah zijn nergens te bekennen. Hij besluit dan om zelf de deur maar te gaan openen. Hij hoort iemand nogmaals kloppen, blijkbaar hebben ze haast om binnen te komen. Hij opent de deur en wordt bijna omvergelopen door Will.</span><font color="#000000"> <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" /> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">"Heey Mike," zegt hij snel wanneer de deur wordt geopend. Dan rent hij snel naar de woonkamer en tot zijn opluchting ziet hij Aisha zitten. Zijn bezorgdheid verandert in lichte woede en hij loopt naar Aisha toe. <br /><br />"Waarom ben je alleen het huis uitgegaan?" Vraagt hij kwaad. "Hoevaak moet ik je nog zeggen dat het veel te gevaarlijk is om over straat te gaan. Grace had je wel weer kunnen ontvoeren!" Hij trekt zich niets aan van alle mensen om hen heen die ondertussen aandachtig zitten te luisteren.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img146.imageshack.us/img146/6224/naimi3ux.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: indianred">Naima word wakker in haar oude vertrouwde bed. Wat een rare dag was het gisteren toch….ineens allemaal nieuwe mensen om haar heen. En dat terwijl ze eigenlijk niet eens echt meer wist hoe ze heetten. En nu zou ze ze waarschijnlijk nooit meer zien…. <br /><br />Naima loopt naar haar raam en schuift de gordijnen open. De zon schijnt in haar gezicht. Waar zou hij op dit moment zijn? Vraagt ze zich zuchtend af. Een vraag die ze zich al een jaar lang elke ochtend steld. Zou hij ook weleens aan haar denken? Dan schud ze die gedachte snel van haar af en loopt naar haar keukentje. <br /><br />Verdorie….nu heeft ze dus geen melk. En dat heeft ze toch wel echt nodig, vooral als ze vanavond nog wat lekkers wil bakken. Nu moet ze wel naar buiten…..misschien kon ze wat lenen ergens. Maar haar buren vertrouwde ze niet, die keken heel vaak naar binnen als Naima thuis was. Het gaf haar de kriebels. <br /><br />Dan maar even naar het winkeltje lopen, denkt ze. Ze kamt snel haar rode haren, trekt een van haar rode jurken aan en pakt haar tas. Even snel heen en weer. <br /><br />Als ze door de straat loopt ziet ze ineens bekende gezichten…..maar waarvan ookal weer? Oh ja, het meisje dat haar gisteren heeft genezen, samen met het andere meisje dat ook al zo aardig voor haar was geweest. <br /><br />Verlegen loopt ze op het tweetal af. Zouden ze haar nog herkennen? <br /><br />‘Hoi’ zegt ze, als ze bij hen staat.</span><font color="#000000">&nbsp;</font><br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Hij pakt er een stoel bij en kijkt hoe Linda met Billy omgaat, dan kijkt ie Olivier na als hij de deur opent. <br /><br /><span style="FONT-STYLE: italic">'Wat is hij nou aan het doen, want wint ie nou met dat geslijm bij Linda?'</span>[/denkt] <br /><br />Hij pakt zijn wand en gaat hiermee over zijn oude zere plek. <br /><br />*trekt een zuur gezicht wanneer hem dit alleen maar pijn doet, ipv verlichting brengt*<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">Waar ze al bang voor was, gebeurd er. Will komt binnen stormen en het verbaasd haar dat hij haar niet meteen mee terug naar huis begint te slepen. Ze trekt even een wenkbrauw op als hij tegen haar begint te tieren en Aisha wendt haar blik af en glimlacht naar Gaia, alsof er niets is. <br /><br />"<span style="FONT-WEIGHT: bold">Zijn jullie daar dan ook eindelijk?"</span> Zegt ze glimlachend tegen haar zus. "<span style="FONT-WEIGHT: bold">Sorry, dat ik jullie niet gewekt heb. Ik dacht dat dit de enige kans zou zijn, hem naar hier te krijgen.</span>" Bij het woord hem knikt Aisha even naar haar vader. <br /><br />"<span style="FONT-WEIGHT: bold">Het is hier al gezellig, of niet... Olivier?</span>" Zegt ze luid.<br /><br /><span style="COLOR: indianred"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img370.imageshack.us/img370/3658/marabanner3mk.jpg" /> <br /><br />Mara glimlacht even naar Roxan, ze heeft gezien waar Naima heen liep. Voor ze die weg in kan slaan, komt Naima er al aan. <br />'Kijk is aan, dat is handig. Hee!' <br />Ze glimlacht. <br />'Ik weet helemaal niet of je het wel wil, maar er is nu weer een Sado 'missie'... En ik dacht, misschien wil je mee. Misschien ook niet. Wat jij wil.' <br />Mara kijkt even ongemakkelijk en komt niet uit haar woorden. <br /><span style="FONT-STYLE: italic">Ik sta hier een beetje een vreemde uit te nodigen... Maar ze moet wel een mudblood zijn, anders woont ze hier niet. Dan zal ze in elk geval even aardig zijn al gisteren. Hoop ik toch.<br /></span></span></span></span></span></span></span></span><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/6392/mitch2hu.jpg" /> <br /><br />Mitch zit bijna in een Trance als hij ineens een stem hoort hij kijkt even verwart om zich heen en ziet dan Olivier, <span style="FONT-WEIGHT: bold">O hoi,</span> zegt hij daarna een slok water nemend, <span style="FONT-WEIGHT: bold">Ja ik had geen zin om daar binnen te blijven zitten, ze zijn toch alleen maar met Sean, ik bedoel Billy bezig, </span>hij rilt even, net als of hij het koud heeft. <br /><br /><span style="FONT-STYLE: italic">Hij heeft de ijdele hoop dat Olivier zijn verspreking niet heeft opgemerkt, of dat het hem niet boeit, dat laatste zou het waarschijnlijk zijn</span> denkt hij, <span style="FONT-WEIGHT: bold">waarom ben jij hier naar buiten, je denkt toch niet dat Sarah alsnog Ryan laat vallen voor jou of wel broertje, alhoewel vrouwen rare wezens zijn,</span> zegt hij weinig tactval, denkend aan Mara, hij schut even zijn hoofd en staart dan weer voor zich uit.&nbsp;<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">Lana staat een beetje rond te kijken om Mike zo goed mogelijk te kunnen ontwijken, als er weer op de deur geklopt wordt. Will komt binnenvallen, en Lana kijkt meteen een andere kant uit. Even dringt het tot haar door aan hoeveel mensen in Sado Lana om de één of andere reden een al dan niet hartgrondige hekel heeft. <br /><br />Als Will twee seconden na aankomst begint te loeien tegen Aïsha, kijkt ze de situatie aan. Al gauw weergalmt de naam van Grace door de hele kamer alsof het een verkeerd en vies woord is, en Lana wendt met een rood aangelopen gezicht haar blik van de kwade vader af. Lana was na twee dagen nog altijd niet goed van het nieuws over Grace en schaamt zich dan ook diep wanneer ze beseft dat zovele mensen door haar toedoen slachtoffer zijn geworden. <br /><br />Dan draait Lana zich in een poging om Will 'buiten' te sluiten om en kijkt door het raam naar de verlaten weg, alsof ze verlangt dat er iemand op voorbij zou wandelen. Met een vinger speelt ze ondertussen voorzichtig wat met één van de bloemetjes die in de bloempot op de vensterplaat staat. <span style="FONT-STYLE: italic">Sarah en bloemen...</span> schiet er met een zwakke glimlach en en blik op de weg door haar heen.<br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg" /> <br /><br />Sarah drentelt heen en weer en verzamelt de thee en cake voor Mitch, wil dit aan hem overhandigen maar de vogel blijkt ineens gevolgen. Zuchtend ploft ze neer op een stoel. <br /><br />'Zo, ik zit,' puft ze en vliegt dan weer overeind en gaat naast Ryan staan. Sarah legt haar hand op Ryan's arm en knijpt er even in. <br /><br />Het steekt Sarah om Linda met háár Billy te zien en ze plukt de baby dan ook uit Linda's armen. 'Bedankt hoor,' mompelt ze nors en draait zich om, om naar de schommelstoel te lopen. Maar voordat ze gaat zitten richt ze even het woord tot iedereen. <br /><br />Sarah verheft haar stem en zegt, 'Welkom iedereen, we zijn hier bij elkaar gekomen voor een nieuwe opdracht. Maar voordat ik het daar met jullie over wil hebben, stel ik voor dat we eerst gewoon wat praten over alles van de afgelopen dagen en over een half uur beginnen met de bijeenkomst. Anders komt er waarschijnlijk van een geordende bijeenkomst toch niet veel. Oh ja, voordat ik het vergeet. Er staat van alles op tafel, dus tast toe! <br /><br />Sarah voegt daad bij het woord en pakt een koekje van de schaal. <br /><br />'Mmm, helemaal niet slecht Saar. Prima bakwerk.'</span></span></span>

Plaats reactie