Hoofdstuk 42 - Race tegen de klok (verbeterd)

Bericht door **Syll** » wo jul 05, 2006 3:37 pm

<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" /> *begrijpt Will's "hint", en knikt even* *loopt samen met o.a. Dizn naar voren, zijn wand geheven* *gaat de hoek om en ziet DP, samen met Mike* *ziet hoe tig mensen DP aan beginnen te vallen* *glimlacht, flauwtjes, en niet een echte glimlach, en begint dan ook met spells afvuren* <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img234.imageshack.us/img234/1996/dizn23zt.jpg" /> Hij benadert samen met nog enkele andere Grace en begint dan enkele vloeken af te vuren. 'Paralitis' roept hij zelf, maar die mist. Hij hoort allerhande vloeken langs z'n oren vliegen. Hij kijkt vlug even op z'n horloge. '13 minuten' zegt hij dan, niet wetend tegen wie hij het zegt. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" /> *Ziet dat iedereen om de hoek gelopen komt* *Merkt dat het te veel mensen zijn en beseft dat ze hier nooit alleen tegen op kan, tenminste, als ze allemaal tegen haar gekeerd zijn* *Ontwijkt en blokkeert een heleboel spreuken en ziet Will staan tussen de menigte* "Jij vuile verrader! Kom naar voor en vecht als een man!" *Kijkt de anderen even aan en roept woedend:* "Jullie zijn allemaal hetzelfde! Bloedbesmeurden! Vuile verraders!" *Laat haar blik even op Milosh rusten als ze 'verraders' zegt* *Wordt achteruit gekatapulteerd door een of andere vervloeking* *Krabbelt overeind terwijl ze op ontploffen staat* "En dit is een oneerlijk duel!" *Ziet opeens Mike; haar laatste hoop* *Trekt hem overeind en houdt hem voor zich, met haar staf dreigend in z'n hals* "Jullie willen het oneerlijk? Fijn! Eén verkeerde beweging en hij is bij z'n vuile dochter!" <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> Hij loopt achter de rest aan en vuurt ook spreuken af op Grace. Net als hij haar wil verlammen ziet hij hoe ze Mike voor zich houdt, als een schild. Hij vloekt. "Wat nu?" fluistert hij. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" /> Hij staat er maar een beetje hulpeloos bij, zo zonder toverstok. Hij probeert de andere aan te moedigen om haar de volle laag te geven, maar plots 'zwijgen' alle toverstokken. Hij ziet wat Grace doet. "Gemeen kreng!" zegt hij kwaad. "Laat Mike gaan en geef de amulet. Als je Mike vermoord ben je er zelf ook aan, dat weet je best." Hij probeert dreigend te klinken, maar is tegelijkertijd erg onzeker. Ze is best in staat Mike echt te vermoorden. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg" /> Hij ziet dat er een hele hoop mensen aankomen, hij kan een glimlach niet onderdrukken. Hij is gered. Maar wat doet Will bij hen? Als Grace hem plots als levend schild gebruikt, wordt hij bijna verlamd. De spreuk mist hem maar net. Verdraaid, ze is slimmer dan ik dacht. Dit kan toch nog wel eens fout aflopen. Hij probeert zich los te wringen uit de greep van Grace, tevergeefs.  <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" /> *hoort DP aan, en gromt* *schreeuwt terug, bijna onverstaanbaar door het geluid van de spells:* "NOEM JIJ HET DAN EERLIJK DAT JIJ INGREEP IN HET DUEL TUSSEN LANA EN WILL?!" *ziet dan hoe ze Mike gijzelt, en vloekt luid* *laat zijn wand iets zakken, maar niet zo erg, zodat hij als het nodig is nog altijd spells kan afvuren of blokkeren* *kijkt Grace met gefronste wenkbrauwen aan, zoekend, wanhopig zoekend, naar een oplossing* <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" /> *Hoort wat Will zegt over dat ze Mike moet laten gaan en het amulet moet geven* *Zegt dan nonchalant:* "Ik sterf nog liever in volle trots en eer dan aan jou te moeten gehoorzamen, Will..." *Schudt eens aan Mike, die zich probeert los te wringen en duwt de punt van haar toverstok nog feller in z'n hals* *Hoort dan wat Milosh zegt en zegt schouderophalend:* "Nee, dat was gewoon om de verveling weg te werken, arm schaap..." *Zegt dan zoet, terwijl het venijn van haar stem afdruipt:* "Het spijt me dat ik je weer aan haar liet denken, Milosh..." *Richt zich dan weer tot de rest* [denkt]Ik kan hier nog maar op 1 manier weggeraken... Ze durven Mike toch niets te maken met hun tere zachte zieletjes...[/denkt] *Zegt dreigend:* "Jullie laten ons nu gaan... Met ons bedoel ik mijzelf en Mike..." <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" /> "Als jij het amulet geeft, laten we jullie gaan," zegt hij kil. Hij denkt niet dat Grace daar intrapt, maar hij moet tijd winnen. Hij moet even nadenken. "Als je hem niet laat gaan, vermoorden we jullie allebei," zegt hij uiteindelijk en hij kijkt Grace daarbij recht in de ogen aan.  <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/2761/linda2vh.jpg" /> *Begint ook spreuken op Grace af te vuren* We zijn met veel meer, dit moeten we wel winnen *Had er geen rekening mee gehouden dat ze Mike zou gebruiken* *Laat haar toverstok zakken en laat dit maar aan de rest over* <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" /> *Schiet spontaan in de lach, een spottende, maniakale lach, als ze hoort welke onzin Will allemaal uitkraamt* *Merkt Wills resolute blik op en schiet spontaan opnieuw in de lach* *Reageert niet eens op het bevel Will het amulet te geven* *Zegt dan spottend en nog steeds nahinnikend als een paard met kolieken:* "Will alsjeblieft, zeg... Jij, iemand onschuldig vermoorden? Uit eigen wil? Lieve schat, daar ben je te week voor!" <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img234.imageshack.us/img234/1996/dizn23zt.jpg" /> Dizn kijkt de andere bezorgd aan als Grace, Mike is een moeilijke houding neemt. Wat moesten ze nu doen. Hij hoort Will vanalles zeggen tegen Grace, in de hoop het amulet te bemachtigen. Dizn vuurt nog een spreuk af, maar die mist alweer. 'Goed, geef nu gewoon die amulet' zegt hij tegen zichzelf. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Aisha merkt wat er gebeurd en even zet ze een stapje achteruit. Ze kijkt even naar Mike en schudt dan haar hoofd. Ze zucht eventjes diep en stapt naar voren. "Hij is daar misschien te zwak voor, maar ik niet." Ze kijkt vol walging en haat naar Grace en dan even naar Gaia. Ze neemt even diep adem en kijkt Grace aan. "Wat zijn twee moorden tegenover de aantallen moorden die anders gepleegt gaan worden. Het is eigelijk een simpele keuze." Aisha kijkt Grace aan en heft haar wand. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" /> *Trekt verbaasd een wenkbrauw op als ze Aïsha hoort en sneert:* "Zo, wijsneus, waar heb jij die wijze woorden vandaan? Vast niet van je vader!" *Kijkt Aïsha met een flikkering in haar ogen aan, ervan overtuigd dat ze haar misschien, maar Mike zeker niet zou kunnen vermoorden* *Begint dan te spreken:* "Je durft niet... Als je dat doet, heb je grote problemen. Je zus gaat je niet meer willen zien, aangezien je iemand onschuldig om het leven hebt gebracht, puur en alleen om een waardeloos stuk oud goud. En denk eens aan het grote verlies van anderen... Sarah zou je de strot wel willen toenijpen, daar ben ik haast zeker van." *Zegt dan, overdreven dramatisch:* "Zeker na het verlies van haar beste vriendin en haar zus... Dat kun je haar toch niet aandoen?" <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> "Denk je dat dat me tegen zal houden? Of denk je dat je me bang maakt? Dat doe je namelijk niet." Niet onder de indruk van Grace kijkt Aisha haar aan. Ze zet een stap naar voren. "Dood ga ik toch, dus wanneer is slechts te raden." Aisha zet nog een stap naar voren en wijst nu haar wand op Grace en Mike. Ze kijkt even opzij naar de anderen. "Als ik Mike raak, dan spijt het me." Heel even slaat haar stem over en Aisha begint te twijfelen, maar dan zet ze nog een stap naar voren en ze kijkt naar Mike en naar Grace. "Avada Kedavra" En voordat ze eigelijk ook maar beseft wat ze doet, schiet er uit haar wand een groene lichtflits en niet snel er na, ook nog een tweede. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg" /> *voelt haar hand in de zijne dichtknijpen en kijkt naar haar om* *volgt dan haar blik en ziet dan Mike staan* 'Kom' *trekt haar dwingend doch voorzichtig mee* <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg" /> Hij kijkt met grote ogen naar Aisha. Blijkbaar is ze nogal zeker van haar zaak. Er komt een groene lichtflits uit haar toverstok. Recht op hem af. Mike probeert uit alle macht om los te komen uit de greep van Grace, weg bij de groene straal. Maar het is te laat. Twee keer wordt hij geraakt. Hij ziet hoe iedereen verschrikt toekijkt. Het allerlaatste beeld wat hij opvangt is dat van Sarah en Ryan, hand in hand komen ze nietsvermoedend aangelopen. Ze zijn gelukkig en dat maakt hem ook gelukkig. Een laatste traan rolt over zijn wang. Dan zakt zijn lichaam levenloos in de armen van Grace.  <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg" /> Geschokt kijkt Sarah naar de groene straal die haar vader raakt... en vervolgens nog een. Het is te veel, veel te veel. Een paar minuten staart Sarah met grote ogen wezenloos voor zich uit. Ze ziet dat Mike in elkaar zakt. Maar daarna ziet ze niets meer, beseft niets meer, doet niets meer. Het is te veel. Dan valt ze flauw...  <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg" /> Hij voelt Sarah wegglippen, maar voordat ze grond raakt vangt hij haar onhandig op. Hij knielt op de grond en pakt haar goed beet en kijkt dan op naar Aisha. 'Wat heb je gedaan? Wat heb je in Merlijns naam gedaan, jij...!' Hij kijkt dan naar het levenloze lichaam van Mike en dan weer naar Sarah! *dan fluisterd hij* 'Sarah, Sarah...' [denkt] Dit komt ze nooit te boven, nooit! [/denkt] <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" /> *Ziet hoe twee groene stralen op haar (maar stiekem op Mike) afstevenen* *Trekt grote ogen en wilt opzij springen, want als Mike sterft, kan zij het ook vergeten* *Is echter te laat en voelt hoe Mike slap in haar armen hangt* *Duwt Mike vlug en bruut van zich af, alsof hij een stuk vuil is, omdat ze niet kan geloven dat hij echt dood is* *Kijkt Aïsha woedend en doodsbang aan* "Jij onuitstaanbaar kreng! Stuk verdriet! Wat heb je gedaan?! Je bent... Je..." *Kapt haar zin af en steekt haar toverstok naar voor ter verdediging, hoewel ze het trillen van haar hand niet kan bedwingen* <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img352.imageshack.us/img352/6489/roxan41mj.jpg" /> Na het afvuren van een aantal spreuken op DP, waarvan er nog wat misten, houdt ze haar wand stil. Ze mag Mike niet echt, maar dood, dat hoeft ook weer niet. Toch gebeurt het, hij wordt gedood, door Aisha. Ingrijpen heeft geen zin, 2 doodsvloeken weer je nooit af. 'Nee..' Ze kijkt naar Mike, hoe een traan over z'n wang rolt, maar hij toch gelukkig lijkt. Sarah valt flauw. Ergens voelt ze medeleven. Ze kent de familie niet echt, maar dit is niet nodig. Eerst Lana, dan Mike.. Ze kijkt naar Aisha. Waarom deed ze het. Waarom? 'Waarom? Waarom zo? Waarom.. nu?' zegt ze zacht - niet wetend tegen wie ze het eigenlijk heeft. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Aisha kijkt naar het levenloze lichaam van Mike en kijkt dan naar Grace. Ze kijkt even naar Ryan als hij wat tegen haar zegt, maar reageert niet. Verdoofd staart ze naar Mike en een traan rolt over haar wang, wat heeft ze gedaan? Dan kijkt ze weer naar Grace. "Ik... Volgens mij weet je best wat ik gedaan heb, geef de amulet." Aisha voelt haar hand trillen als ze deze weer heft, om haar wand op Grace te richten. Even kijkt ze opzij naar Gaia en ze vraagt zich af of haar zus het haar ooit vergeven zal. Zou zij het Gaia vergeven hebben als die een moord had gepleegt? Misschien, misschien niet. Langzaam schudt ze haar hoofd en ze kijkt weer naar Grace. Ze blijft haar aanstaren en weet dat Grace niets anders kan. Ze kan niet weg, de doorgang is gesloten, maar langs hen gaan is ook geen goed idee. Dan kijkt Aisha opzij naar haar vader en ze vraagt zich af wat hij denkt. Zou hij nu trots zijn? Of zou hij haar haten, net zoals zij hem haatte om de moord op Thorn? Aisha kijkt naar Sarah, die haar familieleden in zo'n korte tijd allemaal verloren is en een schuldgevoel borrelt op. Zij heeft er aan bijgedragen. Het is allemaal Grace's schuld, allemaal. Maar het was niet Grace die Mike vermoordde. "Hier geniet je van, he?" Zegt ze tegen Grace, als ze haar weer aankijkt. "Je geniet van lijken, jij. Wie is hier nu het onuitstaanbare kreng. Geef de amulet. Wicht." Ze blijft Grace aankijken en probeert de gevoelens die er heersen niet te voelen. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img370.imageshack.us/img370/3658/marabanner3mk.jpg" /> Mara is de anderen gevolgd en komt binnen, vlak nadat DP Mike als schild gaat gebruiken. Ze ziet alles gebeuren en kijkt geschokt naar Aïsha. Ze hoort zachtjes iemand praten en ziet dat het Roxan is, die naast haar staat. Ze zet een stapje dichterbij en legt aarzelend en voorzichtig een hand op Roxan's schouder. Dan ziet ze DP staan en zegt hard: 'Doe haar dan wat aan! Nu moet je haar wat aandoen, voor het te laat is! Mike moet niet gestorven zijn voor niets, we moeten dat amulet nu hebben... En naar de treurwilg... Anders is het allemaal voor niets geweest..' Ze gaat steeds iets zachter praten en kijkt naar de grond, in de hoop dat iemand wat doet. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" /> *Ziet dat Aïsha toch bekropen wordt door een schuldgevoel en grijnst vanuit de hoogte: het enige wat haar nu nog te doen stond was tijd rekken* *Negeert dat Aïsha het amulet vraagt en de opmerking dat ze hiervan geniet, want dat doet ze heus niet; ze weet dat dit één van haar laatste momenten kan zijn* *Zegt luchtig:* "Zo, dat doet pijn he? Ik had je nochtans gewaarschuwd, meid, maar ja, wie luistert er nu ook naar mij?" <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> Hij kijkt geschokt als Aisha plots twee dodelijke spreuken afvuurt op Mike en Grace. Als Mike twee keer wordt geraakt schrikt hij zich dood. Ze stond ook op het punt mij te vermoorden. Ik had ook dood kunnen zijn. Plotseling beseft hij dat. Wat bezielt haar? Hij kijkt om en ziet dat Sarah flauw is gevallen. Hij gaat snel naar haar toe, zich niks van Ryan aantrekkend. "Sarah, Sarah gaat het?" vraagt hij bezorgd. "Kom nou bij, alstjeblieft!" zegt hij als ze niks terugzegt en niet beweegt. "TRUT!" schreeuwt hij tegen Aisha. "En jij ook!" zegt hij met een blik op Grace. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" /> Als Aisha Mike heeft vermoord valt zijn mond open. Wat heeft zij? Pas geleden beschuldigde zij hem er nog van zijn zoon te hebben vermoord. "Aisha, nee!" Hij loopt op haar af en rukt haar toverstok uit haar hand. "Nu ga je eraan Grace!" zegt hij op dreigende toon. "Ik heb er schoon genoeg van." Hij richt te toverstok op haar. Hij roept verschillende spreuken achter elkaar. "Bombarda! Sectumsempra! Paralitis! Bombarda! Parlitis!" Will is buiten zijn zinnen van kwaadheid. Het is afgelopen. Hij laat zijn leven niet meer verpesten door Grace. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" /> *Merkt dat Will woedend op Aïsha afloopt en zich dan afreageert op haar* *Ziet de spreuken op haar afkomen en laat haar stok zakken* *Kijkt Will enkel nog met een vuile, woedende en veelbetekenende blik aan, vooraleer ze naar achter geblazen wordt en een pijn voelt die lijkt alsof er veel messen haar huid openrijten* *Wordt ook nog geraakt door de andere spreuken en zakt Verlamd tegen de grond* <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" /> *ziet hoe Mike's slappe lichaam langzaam ineenzakt, en kreunt* *vraagt zich af wanneer het nutteloze moorden eindelijk op zal houden, en richt zich dan op DP* *ziet hoe Will allerlei spells op haar af vuurt, en wil er ook een paar afvuren, maar kan het niet* *ziet dan hoe DP eindelijk verlamd op de grond valt, en loopt na een plotselinge ingeving naar haar toe* *knielt bij DP neer, weerstaat de neiging, de verleiding om haar alsnog te vermoorden, en gaat in haar zakken voelen* *haalt er eindelijk het laatste amulet uit, en glimlacht flauwtjes* *kijkt dan op zijn horloge, en ziet dat ze nog maar een paar minuten hebben* "We moeten snel terug... we hebben nog maar een paar minuten!" <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> Hij zucht. Sarah is nog steeds niet bijgekomen. Hij kijkt om en ziet hoe Milosh het amulet van Grace pakt. Plots beseft hij iets. "OOHNEE! Sarah vertelde me dat ze haar amulet heeft verstopt, zodat het niet kon worden gestolen!" zegt hij geschrokken. "Zij is de enige die weet waar het is!" Hij kijkt snel op zijn horloge, hoelang hebben ze nog? "Nog maar 2 minuten! Dat halen we nooit!" <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Verdoofd laat Aisha Will haar toverstok afpakken. Ze ziet wat hij doet, ziet hoe Grace naar achter wordt gevuurd en voelt een beetje hoop. Ze hoort hoe Olivier roept en vraagt zich af hij dit schreeuwt omdat er besef zou kunnen zijn tot over waar Aisha toe in staat is. Ze weet het niet, niets. Ook kijkt ze naar Gaia, die al die tijd niets heeft gezegt. Ze zou zoveel tegen haar willen zeggen, maar ze kan het niet. Ze krijgt geen enkel woord over haar lippen. Haar handen trillen. Dan draait ze zich om. "Nouja, als we door die kamer gaan waar we net door heen zijn gegaan, krijgen we als het goed is er wat tijd bij." Mompeld ze en ze loopt naar Will en pakt haar toverstok terug en stopt die weg in haar zak. Ze zucht even verslagen, kijkt nog eenmaal naar Mike en Grace en draait dan haar rug naar hen toe, blikken van Gaia of Will proberend te ontwijken. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg" /> Als hij hoort dat Sarah de enigste is die weet waar de amulet is, doet hem dat niets. 'Olivier, het heeft geen zin.. ze wil niet bijkomen. Dit is een schok die ze niet snel te boven zal komen.' Hij legt haar voorzichtig neer op zijn cloak die hij uitdoet, haalt zijn wand eruit en stapt dreigend op Aisha af. 'Dit gaat je je leven kosten, vuile...' <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Als ze hoort wat Ryan zegt, draait Aisha zich om. Ze kijkt hem even aan en kijkt dan naar de grond. Ze zucht zachtjes. "Halfblood?" Vult ze hem aan, terwijl ze weer op kijkt. Even kijkt Aisha om zich heen, maar dan kijkt ze Ryan weer aan. Ze denkt aan haar zus en aan iedereen die ze verder graag mag. "Ach, tussen al die levens die al genomen zijn door jouw soort, val ik niet meer op." Ze schudt zachtjes met haar hoofd, misschien was het beter. Een moordenaar verdient het niet te leven, waarom had ze dit gedaan? Was dit nog overgebleven van haar woede op Olivier?  <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/6392/mitch2hu.jpg" /> Mitch was geschokt dat Aisha, Mike vermoorde en mompeld, "hij was ongewapend." Hij kijkt van een afstand naar de hele commotie die er daarna ontstaat, hij speelt een beetje met de wand in zijn hand. Hij ziet dan dat Ryan woedend op Aisha afloopt en hoort het andwoordt van Aisha en besluit dan toch wat te gaan doen, hij loopt er snel heen en gaat voor Ryan staan en zegt "dit is niet de tijd en de plaats om dit te doen, de enige manier om hier door heen te komen is door samen te werken en niet door elkaar tegen te werken of te vermoorden, ik snap sowieso wat jullie in dit dorp mankeert. Hij kijkt iedereen even aan en vervolgt "Jullie allemaal, stuk voor stuk, is het enigste wat jullie intressert, is om het leven van mensen, met een andere geboorte achtergrond, het leven zuur te maken, snappen jullie dan niet, dat jullie, je zelf op deze manier, de in de graf werken." "Op dit moment hebben we een doel en het enigste waar jullie aan kunnen denken is aan wraak, als iemand van de volbloeden, Mike had vermoord, had je dan ook zo gereageert?" "Ik ben jullie zo langzamerhand spuug zat, het is keer op keer duidelijk gemaakt, dat we moesten samen werken, maar het enigste wat jullie kunnen is ruzie maken, elkaar de schuld geven." "Ik......." hij slikt even en mompeld "het maakt toch..."Hij maakt een gefrustreerd geluid en hij kijkt Ryan woedend aan. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg" /> Sarah kreunt even wanneer ze weer bij haar positieven komt door al het geschreeuw. Een kloppende pijn heeft bezit genomen van haar hoofd. Wanneer ze haar ogen probeert te openen ziet ze een bekend gelaat, al is het nog erg wazig. 'Oh-ollie?' vraagt ze met trillende stem. 'Ben jij dat?' Sarah grijpt met haar hand naar haar voorhoofd en werkt zichzelf omhoog met haar andere hand tot ze rechtop zit. Nu kan ze tenminste weer wat beter zien. Een beetje verbaasd kijkt Sarah naar het hele tafereel dat zich voor haar ogen afspeelt. Ryan die met een priemende staf een poging doet Aisha aan zijn toverstaf te rijgen. Mitch die verwoede pogingen doet om te voorkomen dat Aisha gespiest wordt. Wat personen die blijkbaar nogal beduusd om zich heen kijken. En bij Will lijkt het alsof hij elk moment kan gaan fluiten als een fluitketel omdat zijn gezicht gevaarlijk rood wordt en alleen het stoom uit zijn oren nog ontbreekt. In plaats van één liggen er nu twee, op het eerste gezicht, dode mensen op de grond liggen. Sarah snapt er werkelijk niets meer van. 'Wat is hier bij Merlijnsbaard gebeurd?' fluistert Sarah tegen Ollie. 'Ik weet alleen nog dat.. dat.. dat zij,' woest wijst ze met priemende vinger naar het hoopje ongeluk op de vloer 'de oorzaak van die hele slachtpartij is. Zij gebruikte míjn vader als schild.' Haar stem schiet uit en Sarah wordt overmant door emoties. 'Het léf, of nee, de hondsdolle, ziekelijke brutaliteit van die ouwe taart zou de kop in gedrukt moeten worden. Aan de hoogste boom hoort ze! Voer voor de kraaien is ze! Niet meer, niet minder!' Die tirade zorgt ervoor dat de kloppende pijn in haar hoofd zich met tien vermenigvuldigt en ze kreunt even. 'Verdomme.' <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg" /> 'Het eigenlijke woord wat ik wilde gebruiken was trut' Draait zich dan om naar Mitch die een tirade laat vallen maar als hij dan eindelijk klaar is... 'Weet je waar ik spuugzat van wordt is dat de volbloeden het elke keer maar hebben gedaan, maar zie wat er nu gebeurd... dit is de reinste hypocriti (OOC: of hoe je dat ook schrijft, what ever..)' *hijgt* Hij hoort dan dat Sarah bijkomt en wil haar kant oplopen, tot hij hoort wat ze zegt en staat dan stil. *denkt* 'Sarah...' <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img74.imageshack.us/img74/6392/mitch2hu.jpg" /> Mitch hoort dan wat Ryan zegt en moet hem ondanks alles wel gelijk geven en mompeld "Daar heeft hij wel gelijk in" en zucht even "stom dorp." Hij kijkt naar Sarah en denkt* voor haar is het nog het moelijkste, gelukkig heeft ze mensen, die om haar geven. Hij kijkt dan op zijn horloge en ziet dan ze bijna geen tijd meer hebben en zegt "ehh jongens, als Milosh gelijk heeft en die kamer geeft ons weer meer tijd, zullen we er nu toch heen moeten, anders hoeft het niet meer?" Hij kijkt de rest aan en wacht op hun reactie. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img352.imageshack.us/img352/6489/roxan41mj.jpg" /> Ze kijkt rond, niet zo goed wetend wat ze moet doen. Op haar horloge kijkend ziet ze dat ze nog 1 minuut hebben. Als ze nu niet opschieten, is alles verloren.. Naast zich hoort ze Mitch 'stom dorp' zeggen. Denkt: Dat zei ik vroeger ook altijd.. 'Oke, ik denk dat we zo goed en kwaad als het kan, toch terug moeten. We hebben nu nog ongeveer een minuut. Heel misschien dat we in de tijdkamer een beetje tijd terugkrijgen? We kunnen het proberen..' Ze weet dat het nu allemaal erg snel zal moeten gaan, maar het moet gebeuren, anders zijn de vorige weken voor niets geweest. Ze loopt alvast richting de vorige gangen, in de hoop dat de rest volgt. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> Als Sarah bijkomt haalt hij opgelucht adem. Maar hij is ook alert. Deze stortbui aan druppels die de emmer al zovaak heeft doen overlopen kan wel eens leiden tot een nieuwe zelfmoordpoging. Dat moet hij hoe dan ook zien te voorkomen. "Sarah, rustig maar," fluistert hij terug. "Will heeft Grace verlamd en haar gezicht ook flink toegetakeld met Sectumsempra." Hij zucht even diep. "Ik weet dat dit heel vervelend is, maar we moeten nu het amulet gaan halen. We hebben nog maar één minuut." Hij kijkt even om en ziet de rest ruziën, of verbaasd staan kijken. Hij ziet het lichaam van Mike liggen. "Daarna kunnen we teruggaan naar hier." Olivier kijkt ook even naar Ryan. Hij begrijpt niet dat hij Aisha nu belangerijker vindt dan Sarah. Met Aisha zal hij later wel eens gaan 'praten'. "Kom, dan help ik je overeind," zegt hij tegen Sarah. Hij steekt zijn hand uit en probeert haar te ondersteunen. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" /> Nog steeds niet helemaal bijgekomen van zijn woede-aanval kijkt Will om zich heen. Hij ziet dat Ryan zijn dochter zich schuldig wil laten voelen. Maar zelfs dat doet hem nu niets. "JONGENS, WE MOETEN GAAN. ER IS GEEN SECONDE TE VERLIEZEN," zegt hij plots, terwijl hij beseft dat ze het toch nooit kunnen halen. "KOM!" <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg" /> Enigsinds gerustgesteld door Olivier pakt ze zijn hand vast en staat op. Nog ietswat onvast staat ze op haar benen te zwabberen en om te voorkomen dat ze voor een tweede keer platvloers gaat grijpt ze zich maar met twee handen aan Oliviers gewaad vast. 'Het amulet. Dat is waar ook. Die ligt in mijn tuin. In mijn bloementuintje.' Sarah ontwijkt bewust het levenloze lichaam van haar vader. Wanneer Will begint te gillen vreest ze even dat hij echt gaat fluiten als een fluitketel maar het valt gelukkig mee. 'Nou, als het zoveel haast heeft moeten we blijkbaar maar opschieten,' zegt ze een beetje bedremmeld. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img352.imageshack.us/img352/6489/roxan41mj.jpg" /> Denkt: Geen seconde te verliezen, en hij gaat staan schreeuwen.. Zonder nog om te kijken, loopt de de gang in, terug naar de tijdkamer. De tijd dringt, de seconden volgen elkaar. Bij de tijdkamer blijft ze even staan. Zal ze binnengaan? De grootste kans is dat ze dan weer wat tijd bijkrijgen, maar het kan ook zijn dat hij weer achteruit gaat tellen. 15, 14, 13, 12... 7, 6, 5 Roxan zet de stap binnen, gelijk begint haar horlogewijzertje de goede kant op te draaien. Ze krijgen tijd bij. 12 minuten. 12 minuten extra. 'Opschieten! We moeten zo snel mogelijk bij die treurwilg zijn! Met amuletten' <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> Hij probeert Sarah te ondersteunen en tegelijkertijd zo snel mogelijk te lopen. Hij hoort Roxan dat ze tijd bijkrijgen. Godzijdank. "Sarah, we hebben nog 12 minuten. Zullen wij langs je huis gaan? Dan kan de rest vast naar de treurwilg gaan." Hij steekt samen met haar de tijdkamer over en probeert aan de klim, de glijbaan op. Wat vrij lastig gaat. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" /> *kijkt zwijgend naar alle commotie* *hoort dan dat ze tijd bij krijgen, en is wel opgelucht* *loopt - of liever gezegd, rent - met de rest naar de tijdkamer, en ziet hoe de wijzers van zijn horloge weer achteruit gaan* *glimlacht even, en klimt dan met de rest omhoog, de glijbaan op, en daarna de tunnel door* [..] *staat samen met de hele groep (op Sarah en Olivier na, die het amulet aan het halen zijn) bij de treurwilg* *kijkt enigszins zenuwachtig naar de boom, en kijkt dan in de richting van Sado* *fronst zijn wenkbrauwen lichtjes, wetend dat ze nog maar 3 minuten hebben* <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg" /> Sarah klautert achter Olivier aan de glijbaan op. Helemaal buiten adem komt ze boven aan. 'Goed, gaan wij nu naar mijn huisje en de rest zorgt dat ze zo snel mogelijk bij de treurwilg komen?' Sarah zet haar handen in haar zij om de steken tegen te houden. 'Waar blijft Ryan?' vraagt ze ongeduldig. 'Verdorie, waarom heb ik dat ding ook in een koekblik onder de derde struik rechts verstopt.'  <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> "Ryan is bij Aisha," zegt hij gehaast. "Kom op, we moeten gaan." Hij sleurt Sarah mee en ze rennen met z'n tweeën naar haar huisje. Olivier kan zich door de spanning de spreuk om te graven niet meer herinerren, dus gebruikt hij maar gewoon zijn handen. Hij graaft en graaft. "Saar, waar ligt hij in hemelsna-...ooh, ik heb hem al!" Olivier zit helemaal onder het zand, maar op dit moment maakt hem dat weinig meer uit. Ze rennen als gekken richting de treurwilg. Met nog 3 minuten te gaan komen ze hijgend aangelopen. "Hier..hier is het amulet.." zegt hij en hij geeft het aan Milosh. Hij heeft steken in zijn zij en moet echt even op adem komen. Hij gaat op het gras zitten en kijkt gespannen toe. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" /> *ziet hoe Sarah en Olivier aan komen rennen met het amulet* *neemt het amulet aan, en glimlacht voor de eerste keer in zijn leven naar Olivier* *haalt het amulet van zijn ouders uit zijn ene zak, het amulet van de kaasfabriek uit zijn andere, en houdt de 3 amulet even in zijn handen* *kijkt op zijn horloge, en ziet dat ze gelukkig nog op tijd zullen zijn* *loopt naar de boom, en doet de amuletten in de daar voor bestemde gaten* *loopt dan terug, en kijkt naar de boom, de minuten aftellend door middel van zijn horloge* *denkt: "Hierna zal ik vertrekken uit Sado... hierna... nu nog niet..."* <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img150.imageshack.us/img150/245/mysterieuzeman7jr.jpg" /> De man komt net terug uit het tunnelstelsel, met een brede glimlach op zijn gezicht. Wacht maar af, Sander... wacht maar af... denkt hij. Dan loopt hij richting de treurwilg, en blijft uit het zicht op een afstandje staan kijken. <img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg" /> Hij kijkt toe hoe Milosh de amuletten in de Treurwilg stopt. Plots beseft hij dat zijn opa nu dood zal gaan. Dat hij voorgoed verslagen is. Zijn opa. De enige die ooit om hem heeft gegeven, op zijn ouders na. Er rolt een traan over Olivier's wang. Hij probeert hem snel af te vegen zodat niemand het ziet. Niemand mag er achterkomen dat Olivier stiekem maar een klein hartje heeft. Gelukkig heeft iedereen alleen oog voor de amuletten. Hij ziet dat het lichaam van zijn opa verdwijnt, wat daar al een maand lag. Dan merkt hij plots iets raars op. Een briefje aan de treurwilg. "Kijk, daar hangt een briefje!" zegt hij wijzend naar een grote tak van de treurwilg, die nog steeds in tweeën gespleten treurig op het gras ligt.