Hoofdstuk 33 - de beslissing (verbeterd)

Bericht door **Syll** » wo jul 05, 2006 3:08 pm

<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Na een hele tijd te hebben geslapen wordt hij wakker. Hij kijkt om zich heen en ziet nog meer mensen versufd zitten, anderen slapen nog. Op een duur wordt hij het zat en staat op. "Nou, wie van de bloedbesmeurden offert zich op? De tijd begint te dringen en het heeft geen zin om tot het laatste moment te wachten!" zegt hij geïrriteerd. <IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg" border=0> De volgende morgen loopt hij nog een paar keer met behulp van de Helers een rondje en dan gaat het steeds beter. Tegen de middag mag hij naar huis en besluit dat ook meteen te doen, hij heeft nog steeds een angstig gevoel van binnen. Hij verdwijnselt, nadat hij de Heler heeft bedankt, en verschijnselt vervolgens aan de rand van Sado. "En toen waren we weer in Sado, ik ben benieuwd hoeveel doden er weer zijn gevallen," mompelt hij.<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *merkt hoe zijn gedachtes langzaam steeds vager en verwarder worden, terwijl zich een soort mist voor zijn ogen optrekt* *zakt langzaam weg in een onrustige slaap* [..] *zit, met zijn ogen nog steeds dicht, te luisteren naar de geluiden in de fabriek* *opent dan geirriteerd zijn ogen als hij Olivier hoort* *weerstaat met onzettend veel moeite de verleiding Olivier tegen de vloer te meppen* *denkt: "Hij is het niet waard... en ik zit mezelf er alleen maar mee dwars..."* *staat stijf op, onopvallend de gezichten bestuderend van de mensen in de ruimte, gokkend wie zich zal gaan opofferen* *merkt hoe zijn blik onwillekeurig op Lana blijft hangen, maar kijkt dan op zijn horloge* *fronst zijn wenkbrauwen als hij ziet dat de wijzers van het ding rondtollen, hoewel hij instinctief weet dat het niet langer dan een uur voor de opoffering kan zijn* *denkt: "Het is hier dus nog magischer dan op Hogwarts, waar dit soort kleine Muggle-dingen wel werken..."* *voelt zich hier nu niet bepaald erg lekker bij* <IMG title=Image alt=Image src="http://img150.imageshack.us/img150/245/mysterieuzeman7jr.jpg" border=0> Moeizaam komt een oude man met een wandelstok het dorp binnengehinkt. Hij veegt wat zweet van zijn voorhoofd, en kijkt om zich heen. "Het is erg lang geleden dat ik in Sado ben geweest..." mompelt hij. De oude man leunt wat meer op zijn stok, alsof hij steun nodig heeft, en doet een paar stappen naar voren. Dan ziet hij de treurwilg staan. "Ah," mompelt hij, "ah..." Nog steeds hinkend, maar op de een of andere manier krachtiger, jonger, loopt de man naar de boom toe. Langzaam glijden zijn handen over de bast, onderzoeken de knoesten en lijnen van de treurwilg. Zijn blik verduisterd als hij de drie holtes van de amuletten ziet. "Mijn vriend... uiteindelijk ben je toch te ver gegaan..." De oude man schudt even zijn hoofd, zucht diep, en pakt zijn staf nog wat steviger beet. "Het is tijd om de dingen goed recht te zetten. Voor altijd... en het onrecht dat is gedaan ongedaan te maken." En niet veel later hinkt hij weer door de straten van het zo goed als verlaten Sado, nu weer ineengeschrompelt tot een oude man die in deze wereld probeert te overleven.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Hij kijkt Lana doordringend aan met een gemene blik. "Waarom ga jij niet? Je bent toch van geen enkele waarde. Je vriend heeft je bedrogen, dus waarom zou je nog willen leven?" zegt hij gemeen. Dan draait hij zich naar Milosh. "Maar jij mag ook gaan hoor, ik zal je niet missen." <IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Heeft de hele tijd wakker voor zich uit zitten staren en vraagt zich af hoe sommigen - ondanks de dreiging die boven hun hoofden hangt - toch nog hebben kunnen slapen* *Begint stilaan te beseffen dat er geen andere mogelijkheid meer is en dat de tijd dringt; iemand zal moeten gaan* *Zucht en beseft dat ze er momenteel hoogstwaarschijnlijk als een zombie bijloopt* *Verliest zo stilaan alle hoop* *Hoort dan wat Olivier zegt en voelt een angstig, schuldig en wanhopig gevoel zich bekruipen* *Vindt zelfs dat er een kern van waarheid zit in Olivier z'n praatjes* *Drukt zichzelf moeizaam recht; ze voelt pijn in elk deel van haar lichaam* *Kijkt Olivier dan uitdrukkingsloos aan en zegt dan mat:* "Ik moet er verdomme moeite voor doen om het te zeggen, Olivier, maar... Je hebt gelijk. Ik ben niets waard..."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *schrikt op uit zijn gedachten als hij Olivier alweer hoort praten* *luistert zwijgend naar wat hij te zeggen heeft, hoewel zijn hart hevig te keer gaat* *hoort dan Lana, en voelt verbazing, gevolgd door angst en een steek van pijn* *voelt hoe er een soort dam in hem breekt; een dam die al enige tijd diepe scheuren vertoont* *beent op Olivier af, met geen enkele gedachte behalve dat hij Oliviers gezicht flink wil en zal gaan verbouwen* *slaat Olivier zonder enige gewetenswroeging tegen de grond aan* *kijkt hijgend op hem neer, en zegt met een toon waardoor duidelijk is dat hij het meent:* "Zeg dat ooit weer... en je zou wensen dat je nooit geboren was."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Olivier merkt niets van Milosh's woede tot hij plots overeind komt en hem op de grond terecht laat komen. Langzaam krabbelt hij overeind en wrijft over een pijnlijke plek op zijn hoofd. Hij voelt bloed. "Vuile schoft!" schreeuwt hij. "Wilde je soms je ouders na gaan doen!" Hij laat zijn hand naar zijn toverstok gaan, zodat hij hem uit zijn mantel kan pakken zodra dat nodig is. "Of jij gaat of Lana gaat, en als het even kan allebei," zegt hij gemeen.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *hoort Olivier "vuile schoft" schreeuwen, gevolgd door hetgeen over zijn ouders* *zwijgt even, terwijl hij een steek van pijn door zich heen voelt schieten* *schreeuwt dan woedend:* "Een vuile schoft?! Ja, moet jij net zo zeggen! JIJ HEBT ZELF ISA VERMOORDT!" *ziet Olivier's hand bewegen, en trekt voor de zekerheid zijn wand*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Schrikt als Milosh opeens woedend opstaat en Olivier neerslaat nadat ze Oliver antwoordde, dat had ze eigenlijk niet verwacht* *Zou het liefst tegen Milosh willen zeggen dat hij haar niet hoeft te verdedigen tegenover zo'n snotneus als Olivier, maar krijgt er de kans niet eens toe als ze hoort hoe Olivier tegen Milosh in gaat* *Kijkt Olivier geïrriteerd aan en zegt:* "Je kunt hem niet beschuldigen op wat z'n ouders gedaan hebben!" [denkt]Mag jij net zeggen, Lana...[/denkt] *Hoort dan wat Olivier nog meer zegt, maar ziet dan Milosh z'n stok trekken* "Je hoeft me niet te verdedigen, Milosh... M'n besluit staat vast..." *Vindt dat Milosh wel gelijk heeft omtrent Olivier en Isa, maar gaat er niet op in: het hele doel van die amuletten is toch om zeep*
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Aisha merkt dat niemand haar blijkbaar gehoord heeft en ze kijkt nu geirriteerd naar Olivier, Lana en Milosh die nogal een lawaai maken. Aisha staart naar hen en staat dan op en gaat heen en weer lopen uit verveling. "Er is een oplossing." Denkt ze en ze staart naar beneden naar haar voeten en kijkt weer even naar Lana, Milosh en Olivier. Dan kijkt ze naar haar zus Gaia en ze loopt naar haar toe. "Gaia..." Fluisterd ze. "Ik vind dat wij, of in ieder geval ik, ons moeten op offeren. Hij is onze vader..." Ze kijkt naar haar zus en dan weer even naar Olivier en co.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Hij kijkt opnieuw Milosh en Lana kwaad aan. "Je weet best waarom ik Isa heb vermoord. Lana moest voelen wat mijn ouders voelde. En nu is het jou beurt, Milosh," zegt hij redelijk kalm. Hij trekt zijn toverstok en richt die op Milosh en Lana. "Kies maar. Gaat één van jullie of gaan jullie allebei?"
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *kijkt naar Lana, even zwijgend* *wilt haar overhalen om niet te gaan; om hem te laten gaan, maar weet dat hij haar niet kan bevelen* *kijkt daarom met een door pijn getekend gezicht naar Olivier* *hoort nog net zijn reden over waarom hij Isa vermoordt heeft* *voelt de rillingen over zijn rug lopen, aangezien dit weinig goeds kan betekenen*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Hoort wat Olivier zegt omtrent Isa en wordt nu wel kwaad* "Ja, en uiteindelijk heb je dat allemaal voor niets gedaan, want weet je? Jij slikt die stomme praatjes van jouw misselijke opa voor zoete koek, zonder te weten of het wel waar is of niet! En raad eens wat? Je zat totaal verkeerd, man! Totaal verkeerd! En je gaat van hem-" *Knikt even naar Milosh* "afblijven met je smerige tengels!" *Kijkt Olivier kwaad aan en zegt dan met gesmoorde stem:* "Verdomme alleen maar omdat je de verkeerde tussengepakt hebt... Hoe laag kun je zinken, Olivier... Je hebt al genoeg gedaan om niet opnieuw te hoeven beginnen!" *Ziet dan dat Olivier z'n stok op hen twee richt en zegt dan met een stille maar waarschuwende stem:* "Stop die tandenstoker van je weg of ik kom hem persoonlijk in twee breken..."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker3.jpg" border=0> Gaia leunt in kleermakers zit tegen de muur. Met haar hoofd nog steeds op het plafond gericht, ondanks ze ondertussen kramp begint te krijgen, lijkt ze nog steeds de verwachting hebben dat elk moment haar vader haar komt redden, of tevergeefs zijn verontschuldiging biedt voor zijn wandaden. Als dat niet lijkt te gebeuren hoort ze plots de vertrouwde stem van Aïsha. Langzaam beweegt ze haar hals naar rechts. Nerveus luistert ze naar haar zus' woorden. Het idee om te sterven beangstigd haar. Moet ze zich schuldig voelen, omdat zij de dochter is van Will? "Dat begrijp ik. Niemand van ons verdient het om te sterven, maar wie dan? Ik... Ik weet niet of ik zonder jou verder wil gaan Aïsha. Ik wil me opofferen, maar-" Ze slikt even met het gevoel dat ze niet alleen wil sterven en ook niet alleen verder wil gaan. Niet in Sado en ook niet ergens anders. "Ik ben bang", fluistert ze, met haar blik terug op het plafond gericht.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> "Als die Milosh van jou meteen had gezegd dat zijn ouders het hadden gedaan had jou dat een hoop ellende bespaart," zegt hij beschuldigend. Hij zwaait een beetje met zijn toverstok en grijnst. "Je dacht toch niet dat ik me laat commanderen door jou, Lana?"
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Aisha kijkt naar haar zus en omhelst haar even. "Ik kan het gewoon niet, ik kan niet een van hen zich laten opofferen aan iemand die familie van mij, ons is. Zij hebben hier niets mee van doen, hij is onze vader..." Fluisterd ze en ze komt overeind en kijkt even naar Olivier en co. Ze kijkt nog even naar Gaia, maar loopt dan naar hen toe. "Ik ga wel, het is mijn vader die dit jullie aan wil doen." Zegt ze een beetje mat en ze kijkt naar haar voeten, hen niet aan willen kijkend.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img370.imageshack.us/img370/3658/marabanner3mk.jpg" border=0> Mara luistert naar Linda en weet even niet wat ze moet zeggen. Uiteindelijk zegt ze: 'Ik heb mijn ouders en broertje ook al een tijd niet gesproken...' Ze kijkt naar de grond en blijft lange tijd in gedachten verzonken. Ze ziet mensen in slaap vallen, maar is zelf niet moe. Ze is nog niet zo heel lang in Sado en wordt nu al gek van alles wat er gebeurt. [...] Mara schrikt op van mensen die gaan praten. Ze is toch in slaap gevallen. Ze hoort Olivier, Lana en Milosh ruzie maken en luistert. Dan komt Gaia er ook bij. Mara staat op en loopt erheen. 'Hee Olivier, waarom ga je eigenlijk zelf niet? Waarom moet Lana of Milosh? Jij bent zelf geen haar beter dan zij.' Ze kijkt hem giftig aan en ziet dat hij zijn staf vast heeft. Automatisch gaat ze met haar hand naar haar zak.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg" border=0> Als Ryan hoort wat Sarah zegt is hij geschokt, Saar weg uit Sado dat nooit. Maar hij begrijpt wel hoe zij zich voelt, al zal hij dat nooit toegeven, hij wil net haar hand vast pakken als Oliver haar omhelst. Ryan denkt* Laat haar toch met rust. Als ze op de vloer gaan zitten, slaat hij even zijn arm om haar heen. [..] Dan hoort hij in de verte wat Oliver zegt, wordt helemaal wakker, kijkt even opzij en ziet dat Sarah nog slaapt. Hij kijkt toch wel geamuseert naar de ruzie. Als dan Mara er bij komt, staat hij op en gaat naar hen toe, gaat naast Oliver staan, pakt zijn wand in zijn hand en zegt "Waar bemoei jij je mee, smerige bloedbesmeurde, of meldt jij je soms vrijwillig aan."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Wordt door Oliviers beschuldigende en rake opmerking uit het veld geslagen en merkt hoe hij gewoon de spot staat te drijven met haar* *Zou Oliviers stok gebroken hebben als z'n vorige woorden niet zoveel impact op haar hadden gehad* [denkt]Het is waar wat hij zegt, als Milosh dat- Zo mag ik niet denken![/denkt] *Probeert zichzelf te herstellen en zegt, met onderdrukte woede:* "Je zou dat misschien beter toch wel doen, voor het te laat is... Steek 'm gewoon weg en doe eindelijk eens volwassen..." *Wordt verrast als Aisha plots bij hen staat, ergens ver weg in haar achterhoofd leek het wel of alleen zij drie hier waren* *Luistert naar wat ze zegt* *Kijkt haar aan, terwijl zij naar de grond staart, en zegt dan:* "Je moet je nu niet verplicht gaan voelen omdat hij je vader is en ik als buitenstaander opteer van te gaan..." *Ziet dan dat Mara en Ryan zich er ook mee gaan bemoeien en beseft dat dit misschien wel eens zou kunnen leiden tot een zware ruzie... Misschien haar laatste ruzie...*<IMG title=Image alt=Image src="http://img234.imageshack.us/img234/1996/dizn23zt.jpg" border=0> Dizn kijkt Roxan aan. Hij kijkt z'n zus aan. Hij weet niet hoe hij het haar moet vertellen. ''Papa is gestorven'' zegt hij dan plots. ''Er is geen reden bekend en mama..'' gaat hij verder, maar hij kan z'n zin niet afmaken. Hij kan niet zeggen dat hij z'n ma vermoord heeft. Hij ziet een vaag blik van een vrouw met bloed. Net voor hij vertrok deed hij het. Hij kan zich er niet vanaf zetten. Hij kan het niet.. ''Mama is.. Mama liep weg. Samen, samen met.. Onze broer'' Hij loog, hij had z'n moeder vermoord en z'n broer was het huis al een lange tijd uitgelopen. Hij loog. Hij wilde niet liegen, maar de waarheid was zo hard. Hij kijkt Roxan aan. ''Sorry'' zegt hij dan. Hij merkt dat er weer iets gaande is tussen Olivier en de rest, maar even heeft hij geen zin om zich te moeien.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Als Mara zich er mee bemoeit negeert hij haar. Als Ryan zich er vervolgens ook mee gaat bemoeien grijnst hij. "Daar ben ik het helemaal mee eens, Ryan." Hij draait zich om als Aisha ineens komt zeggen dat zij zich zal opofferen. Voor één keer is hij het met Lana eens. "Inderdaad Lana, zij hoeft zich niet op te offeren. Ik zie liever jou of Milosh verdwijnen," zegt hij op een vals toontje.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *ziet dat Mara en Ryan zich er mee gaan bemoeien* *negeert hen, zij het met enige moeite* *hoort wat Olivier zegt, en voelt zich alsof er een soort blok ijs in zijn maag valt* *draait zich naar Lana toe, maar staat dan stil* *denkt: "Nee, het helpt toch niet..."* *kijkt Olivier weer aan, en zegt dan:* "Je bent echt zo ontzettend egoistisch, he? Je gaat er altijd maar van uit dat anderen je problemen opknappen, ook al moeten ze daar voor sterven, en je hebt zelfs niet overwogen om jezelf op te offeren. Om nog maar te zwijgen van de dingen die eerder gebeurd zijn." *kijkt Olivier enigszins uitdagend aan*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img54.imageshack.us/img54/7939/nischa20lw.jpg" border=0> Nischa zucht even als Milosh, Lana en Olivier één van de vele ruzies start, ze pakt haar wand en richt die op Olivier. Expelliarmus! Als de stok naar haar toe vliegt pakt ze hem en houd hem stevig vast. "Welja, ga nog wat ruzie zitten maken! Dat gaat veel helpen, iedereen zit tegen elkaar te zeggen dat zij moeten gaan en ondertussen zijn we nog niks verder!" zegt ze. Ze kijkt naar iedereen en vraagt zich af of dit wel een goed idee was van haar. Ze schuifelt een beetje zenuwachtig met haar voeten over de grond en bijt op haar lip.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Hij houdt zijn toverstok strak voor zich uit, op Milosh gericht. "Dus ik moet me ook nog gaan opofferen zodat jullie mijn opa kunnen vermoorden? Ik dacht het niet!" Hij wil Milosh vervloeken met zijn toverstok als die ineens uit zijn hand vliegt. Hij kijkt naar links en ziet daar Nischa staan. Plots komt alle opgekropte woede naar boven. "Geef mijn staf terug," snauwt hij en hij vliegt op haar af. Hij duwt haar op de grond en probeert zijn staf uit haar handen te trekken.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Hoort wat Nischa zegt en moet haar gelijk geven, maar beseft dat het niet zo erg veel gaat helpen* *Kijkt haar even aan* *Ziet dan dat Milosh zich naar haar draait, maar dan z'n mond houdt* "Wat is er?" *Hoort dan wat Olivier zegt en wordt weer kwaad* "Twee weken geleden piepte je wel anders, he? Toen was hij ineens degene die te ver gegaan was, toen was hij degene die verdiende te sterven, toen vond je het allemaal doodnormaal! Waarom ben je in godsnaam meegekomen als het je niets kan schelen?!" *Ziet dan dat Olivier op Nischa afvliegt om z'n toverstok te grijpen* "Stop ermee! Verdomme!" *Vliegt erop af en probeert met alle macht Olivier van Nischa af te trekken, maar die stribbelt zo tegen dat ze het alleen niet kan*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *kijkt Olivier aan als hij iets zegt over het opofferen, en zegt zelf dan:* "Ja, misschien wel, ja! En mocht je het nog niet door hebben, je grootvader is al dood, ja?!" *ziet Olivier op Nischa afvliegen, gevolgd door Lana die hem van Nischa af probeert te trekken* *rent zonder enige aarzeling naar hen toe* *pakt Olivier beet en probeert hem van Nischa te trekken, wat na enige tijd met behulp van Lana lukt* *laat dan zijn vuist op Olivier's gezicht neerkomen*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Hij worstelt net zolang tot hij zijn toverstok weer vast heeft en Lana en Milosh hem van Nischa af trekken. Hij stopt zijn toverstok terug in zijn mantel zonder dat iemand het ziet. Dan belandt de vuist van Milosh ineens in zijn gezicht. "Mijn grootvader zal weer tot leven komen!" zegt hij schreeuwend van woede. "Jullie vinden die ***amuletten toch niet zonder ons!" Hij grijpt zijn toverstok, richt op Lana en Milosh en schreeuwt: "Bombarda!" 
<IMG title=Image alt=Image src="http://img54.imageshack.us/img54/7939/nischa20lw.jpg" border=0> Nischa schrikt als Olivier op haar afkomt en haar ademhaling word zwaarder als Olivier dan van haar af is. Ze bekomt nog even van de schrik maar als hij zijn wand richt naar Lana en Milosh en bombarda schreeuwt pakt ze haar wand, richt hem op Olivier en roept Paralitis. Maar het was al te laat... Ze kijkt toe hoe Milosh en Lana tegen een muur vliegen en ineens begint de kamer helemaal te beven en te schudden, er vallen allemaal kleine stukjes steen naar beneden. Nischa houd haar handen om haar hoofd om haar te beschermen en kijkt dan met veel haat naar Olivier. "Kijk nu wat je hebt aangericht! Zo meteen sterven we allemaal en is het jouw schuld!" schreeuwt Nischa.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg" border=0> Hij kijkt nog steeds dreigend Naar Mara, als die winkeljuf zich er ineens mee bemoeit, hij ziet dan dat die nieuwe jongen (Mitch) ook op hen af loopt, met de wand in de hand. Hij vraagt zich even af aan welke kant deze zich zal scharen en ziet dan een wand op zich gericht. Hij kijkt hem aan en zegt snerend, "Het artestieke jongentje komt zich er ook mee bemoeien, je bent al net z´n bloedbesmeurde als de rest". Hij negeert hem verder kijkt dan naar Olivier en zegt "gaat het, kan je er niet gelijk een eind aan maken, dan kunnen we hier weg." Ziet dan, dat er allemaal stukken steen naar beneden komen en kijkt veschrikt naar Sarah, of zij niet gewond is.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Ziet Olivier z'n stok op Milosh en haar richten, maar kan er al niets meer tegenin brengen* *Wordt met grote kracht van de grond geblazen en voor de derde keer op twee dagen tijd tegen of door muren geblazen, wat stilaan z'n tol begint te eisen* *Kwakt tegen de muur terwijl alle lucht uit haar longen geperst wordt, en zakt dan in een slap hoopje naar beneden, terwijl ze een hevige pijn in haar hoofd en door haar ledematen voelt trekken* *Rilt even van pijn, maar krabbelt dan héél moeizaam overeind* *Wankelt even en leunt dan tegen de muur om niet opnieuw om te vallen* *Voelt een grote drang om haar handen om Oliviers hals te klemmen en te knijpen, te knijpen tot hij slap ineen zakt* "Nu ben je echt te ver gegaan..."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Als Milosh en Lana tegen de muur worden geblazen draait hij zich om naar Nischa en Ryan. Hij negeert Nischa's geschreeuw. "We kunnen hier niet weg Ryan, we zitten opgesloten, weet je nog?" zegt hij kalm. "En waarom offer jij je niet op zodat wij niet allemaal doodgaan, met je grote mond?" zegt hij vervolgens tegen Nischa. "Er is niets aan de hand, Lana leeft nog, kijk maar," zegt hij en hij knikt naar Lana die overeind krabbelt en ook tegen hem begint te schreeuwen. "Als ik hiermee al te ver ga, hoe wil je die actie van Will en die andere pipo dan noemen?," vraagt hij verbaasd
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *wordt, dankzij Olivier, tegen een muur geblazen* *voelt hoe alle lucht uit zijn longen geperst word* *komt op de grond terecht* *kreunt even, op het moment niet bij machte op te staan* *hoort de woordenwisseling tussen Olivier en Lana aan* *probeert nog eens overeind te krabbelen, maar blijft dan maar liggen* <IMG title=Image alt=Image src="http://img150.imageshack.us/img150/245/mysterieuzeman7jr.jpg" border=0> De mysterieuze man heeft tot nu toe niemand in het dorp gezien. "Je zou bijna gaan denken dat het een spookdorp is..." mompelt de man. "Och," zegt hij, tegen niemand pratend tenzij je de vergeten geesten meerekent, "je bent te ver gegaan... ik had eerder moeten komen..." Hij schudt even zijn hoofd, maar loopt dan verder door de straten, nog steeds in zichzelf mompelend, totdat hij alweer bij de rand van het dorp komt. Wat hij daar ziet, is de Cheesemaker-fabriek, vol oude herinneringen; vol met magie...
<IMG title=Image alt=Image src="http://img352.imageshack.us/img352/6489/roxan41mj.jpg" border=0> "Papa is gestorven," hoort ze. In een keer lijkt het alsof de wereld stil staat, het gevecht naast haar vervaagd en ze hoort alleen nog maar een dof gedreun. Precies voetstappen, zware voetstappen. Even duizelt het haar. 'Hij is.. dood,' zegt ze, met enige spijt in haar stem. Waarom spijt het haar? Had ze hem nog iets willen zeggen? Nee, maar hem misschien nog een keer zien, iedereen nog een keer zien. De familie - bij elkaar. Het zal dus nooit meer gebeuren. Ze had erin gefaald. Gefaald. Haar schuld. Het duizelt haar nog meer en ze zoekt steun tegen de muur. 'Mama.. weg..' Denkt: Iedereen weg.. Het gedreun houdt op, alsof de voetstappen weg zijn gevaagd. Naast haar wordt iemand tegen de muur geblazen. Ze komt min of meer terug bij de werkelijkheid en ziet het drama rond zich. Waarom maken ze ruzie? 
Denkt: Alleen maar, om een amulet. Ze zouden moeten weten dat er belangrijkere dingen bestonden. Vriendschap
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Hoort wat Olivier zegt tegen Nischa en begint stilaan gek te worden* "Argh, man! Ga toch zelf in plaats van iedereen te lopen pushen!" *Wordt dan uit het veld geslagen van wat Olivier tegen haar zegt* "Oh, dus, omdat zij een leven eisen moet jij ineens gaan denken van: 'Oh, laat ik gezellig wat mensen tegen muren opblazen! Dat is toch niets vergeleken met een leven, we gaan er toch aan, lekker gezellig, die laatste uren van vermaak!' " *Voelt dat haar gezicht rood wordt van woede en dat ze begint te trillen* *Voelt er niets meer voor om hier nog langer te blijven in deze rotte kamer die naar haar gevoel nu véél te klein is, ze is zo moe, zowel fysiek als mentaal* *Weet dat er niet meer zoveel tijd is om iemand te zoeken, hooguit een halfuur* *Mompelt, terwijl ze naar de grond kijkt:* "Ze mogen me hebben..." *Zwijgt dan even, maar kijkt dan op naar het plafond en schreeuwt ernaar uit woede, alsof ze iemand daarboven probeert te roepen:* "KOM ME DAN HALEN!"<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *hoort nog steeds de woordenwisseling aan* *hoort dan hetgeen wat Lana zegt* *denkt: "Nee... zeg dat het niet waar is..."* *sluit zijn ogen, en probeert overeind te krabbelen* *merkt dat hij staat, zij het wankel, en voelt meteen een pijnscheut door hem heen schieten* *trilt van top tot teen, maar strompelt richting Lana toe* *denkt, enigszins verdoofd: "Nee... ze doet het niet... ze kan het niet doen..."* *komt bij Lana aan, en blijft daar enige tijd staan, naar haar kijkend* *legt dan, wat aarzelend, een hand op haar schouder* "Ga niet..." *is even stil, en heeft niet door dat er een enkele traan over zijn wang loopt* "Laat mij gaan..."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Ziet dat Milosh naar haar toe komt en haar gedurende lange tijd aankijkt zonder wat te zeggen* *Kijkt hem zwijgend terug aan met een vastbesloten blik, zonder eens met haar ogen te knipperen, niet wetend wat te zeggen of te doen* *Voelt zijn hand op haar schouder en kijkt naar z'n trieste gezicht, als hij zegt dat hij zal gaan* *Blijft Milosh aankijken, maar kan niet verhinderen dat er bij zijn woorden plots een flikkering van grote angst in haar ogen te lezen is en dat ze over haar hele lichaam kippenvel krijgt* *Schudt langzaam haar hoofd en stamelt:* "N-Nee..." *Legt langzaam haar hand op Milosh' hand die op haar schouder ligt* "Ik kan je niet laten gaan..."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *voelt Lana's hand op de zijne* *haalt wat trillerig adem* *zegt uiteindelijk:* "Net zo min als ik jouw kan laten gaan..." *bijt op zijn onderlip* "Ik zou het niet verdragen als ik hier zonder jou moest achterblijven..." *kijkt naar de grond*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Kijkt en luistert naar Milosh* [denkt]Hij... Meent het...[/denkt] *Voelt dat er een traan uit haar oog ontsnapt en vraagt zich af wat ze moet doen, ze kan Milosh onmogelijk laten gaan* "Ik ook niet... Maar ik moet... Ik..." *Zwijgt en kijkt wat omlaag* "Ik kan het niet verdragen dat ik iemand machteloos toekijkend moet laten gaan..." *Kijkt dan weer op, terwijl er meer tranen over haar wang rollen* "Maar zelfs als ik ga... Ik laat je niet achter..."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" border=0> Ze merkt op wat er gebeurd en hoort wat Lana en Olivier zeggen. Woede steekt in haar op en ze trekt haar wand en richt die als eerste op Lana. "IK ga!" Sist ze. "Hij is mijn vader, jullie zijn een stelletje ziekelingen die om een ruzie zich willen opofferen. Dat is slap. Jullie zijn slap, alle drie. Mijn vader is een rotzak, maar hij verdient het niet een stel slappelingen te vermoorden!" En voor ze het weet heeft ze degene van hun 3 die het dichts bij staat een mep gegeven. Woedend staart ze hen aan. "En stop met dat geblaat van niet kunnen verdragen, want dat slaat nergens op. Liefde bestaat niet in Sado!" Hijgend van haar uitbarstingen kijkt Aisha achterom naar Gaia en daarna kijkt ze naar boven.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Moet moeite doen om niet in lachen uit te barsten als hij Lana en Milosh hoort. "Geloof je nou echt dat Milosh van je houdt? Hij laat je liever lijden dan dat hij verteld dat jou ouders niks hebben gedaan," zegt hij spottend tegen Lana. Dan krijgt hij een mep in zijn gezicht van Aisha. "Nou, ga jij dan maar, als je het zo graag wil. Dan leef ik nog wel 2 weken met Lana." <IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> Hij zit op een stoel en kijkt naar Grace. "Het is bijna tijd, vrees ik," zegt hij en hij staat op. [..] Hij drukt een geheime code in en verdwijnt een deur in de muur. Hij opent die en stapt naar binnen. Hij ziet dat er fiks ruzie wordt gemaakt in het vertrek. "Jullie hebben nog een kwartier, is er al een beslissing gemaakt?" zegt hij kalm.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" border=0> Aisha ziet haar vader en ze moet moeite doen hem niet aan te vliegen. Ze haalt even diep adem en stapt naar voren, voordat iemand anders dat kan doen. "Ja, ik ga." Zegt ze kalm en ze kijkt naar haar vader. Ze kijkt even naar Gaia, maar dan weer naar Will.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> Hij kijkt met grote ogen naar Aisha als ze aankondigd dat zij zich zal opofferen. "Nee, nee...niet jij," stamelt hij. "Dat nooit!" Hij kijkt even zenuwachtig naar Grace/DP, met een smekende blik in zijn ogen.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" border=0> Aisha kijkt haar vader met opgetrokken wenkbrauw aan. "Ik dacht dat je geen moeite had met familieleden vermoorden?" Ze kijkt haar vader met een kille blik aan en kijkt dan even naar Olivier. "Het is ik of Olivier de volbloed." Zegt ze dan, met haat en een beetje triomfant in haar stem.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker3.jpg" border=0> Gaia voelt zich weer erg vermoeid worden en krijgt hoofdpijn als Olivier weer hatelijke opmerkingen begint te maken. Zodat de stemming in de bedompte ruimte steeds weer erger wordt. Gaia ondersteunt haar hoofd met haar rechterhand en plaats haar vrije hand wankelend tegen de muur. Ze vroeg zich af of ze de druk nog aan kon, het feit dat Aïsha er op stond dat zij zich ging opofferen maakte het er niet beter op. "Waarom?" Vraagt ze aan Will, die zijn hoofd weer heeft laten zien en de offerkwestie niet bepaald als iets cruciaals leek te zien, het kon hem vast niets schelen. "Waarom, wil je ons het leven besparen? Terwijl je je zoon zo maar hebt vermoord? En ik wil een betere verklaring dan 'Thorn stelde ons alleen teleur'", zegt ze verachtend, terwijl ze vragend een wenkbrauw optrekt.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Schrikt als ze Aisha hoort* *Kijkt haar even aan* "Je weet niet waarom ik me opgeef, Aisha... Je hebt er geen idee van..." *Ziet dan Will en DP binnenkomen, en hoe Aisha onmiddelijk zegt dat zij gaat* *Kijkt Milosh even schuldig aan, haalt z'n hand van haar schouder en gaat naar Aisha en Will toe* "Ze liegt..." *Kijkt Aisha even aan* "Ik zou gaan..." <IMG title=Image alt=Image src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" border=0> *Hoort wat Will zegt* *Zegt sceptisch:" "Vrees ik?" *Trekt toch maar haar kap over haar hoofd en volgt Will* *Komt in het vertrek aan en ziet en hoort wat er gaande is* *Ziet Will smekend kijken en haalt haar schouders op* "Doe wat je niet laten kan, Will, als we er maar over een kwartier één hebben is het goed..." *Gaat nonchalant tegen de muur leunen maar let toch op*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" border=0> Aisha kijkt naar Lana en trekt weer een wenkbrauw op, dan kijkt ze even naar Milosh, naar Olivier en naar haar vader. "Dat heb ik wel Lana, je bent teleurgesteld door je vriendje. Ik lieg niet, ik lieg nooit." Zegt ze zelfverzekerd. "Jij zou niet gaan. Je blijft net zolang hier totdat je over die kerel heen ben. Dan mag je gaan. Dood gaan om liefdesverdriet... Dat is sneu.

Helena · Bericht door **Helena** » vr jul 07, 2006 11:57 am

" Aisha kijkt weer naar haar vader. "Vertel nu eens echt, waarom moest Thorn dood?"
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Als Will de kamer binnenkomt en Aisha zich meteen aanbiedt, grijnst hij. Maar zijn blik verstart als hij hoort dat of zij gaat, of hij. "Dan ga jij," zegt hij kortaf. "Dacht je echt dat ik me zou opofferen?" <IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> Hij kijkt Aisha en Gaia omstebeurt aan en zucht. "Ik kan jullie alles uitleggen, maar niet hier," zegt hij kalm. "IK kan jullie in ieder geval niet vermoorden. Dus iemand anders zal zich moeten opofferen. En als Lana wil gaan, dan mag dat. Om welke reden dan ook."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *staart naar Will, en zijn hoogst onwelkome mededeling* *doet een aantal stappen naar voren, richting Lana* *blijft dan staan, niet wetend wat te doen* *brengt dan, uiterst schor, uit:* "Nee... alsjeblieft niet..." *voelt hoe zijn hele lijf trilt*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg" border=0> Hij loopt door het dorp maar merkt dat het erg rustig is. Waar zou iedereen zijn? Hij gaat naar het huis van Milosh, maar daar lijkt het stil. Zouden ze nog bij de fabriek zijn? Dat kan toch niet, ze zouden al lang terug moeten zijn! <IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> Hij kijkt Milosh even verbaasd aan. "Als zij niet gaat, zal toch iemand anders moeten gaan. Wil jij soms?" vraagt hij. Hij probeert snel te praten zodat Aisha of Gaia hem niet in de reden valt. Ze mogen zich niet opofferen.<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *kijkt naar Will, met gefronste wenkbrauwen* *aarzelt even; ook hij kan soms bang zijn* *loopt dan naar Will toe* "Ja..." *zwijgt even, zich afvragend waarom hij het heeft gezegd* "Lana gaat in ieder geval niet... dus ga ik." *heeft het gevoel dat er een blok ijs in zijn maag valt, maar blijft voet bij stuk houden*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Luistert verbaasd en ergens wel kwaad naar Aisha* "Hou je mond over hem als je niet weet waarom ik dit doe... Je weet het niet... Je weet niet wat sneu is..." *Voelt een krop in haar keel zitten en slikt* *Hoort dan wat Will zegt en wordt opeens bang: ze besefte al langer hoe en wat maar het feit dat ze er zo kortbij staan maakt haar bang* *Kijkt dan naar Milosh en ziet hoe hij trilt* *Neemt z'n armen vast en kijkt hem aan* "Nee, ik ga..." *Hoort Milosh dan zeggen dat hij gaat, en schudt angstig haar hoofd: dat mag niet gebeuren* "Nee, ik ga! Hoe dan ook!" *Kijkt Milosh indringend aan* "Ik red me wel..."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> "Nou, wie gaat er?" vraagt hij een beetje geïrriteerd. Hij wil dit snel achter de rug hebben. Hij kijkt Lana en Milosh omstebeurt aan en probeert Aisha en Gaia te negeren. "Jullie moeten nu kiezen," zegt hij.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img370.imageshack.us/img370/3658/marabanner3mk.jpg" border=0> Mara kijkt Ryan woedend aan, als hij vraagt of zij zich opoffert. Ze zegt niets. Ze volgt de hele ruzie, maar weet niet goed wat ze moet doen. Ineens komen DP en Will binnen. Er onstaat een soort ruzie over wie zich op gaat offeren. Dan hoort ze Oliviers opmerking. 'Het lijkt me anders wel een heel goed idee, Olivier. Ik denk dat de meeste mensen hier liever hebben dat jij gaat dan Lana of Milosh.' Ze vraagt zich af of het wel zo slim was om zich weer in de ruzie te mengen...
<IMG title=Image alt=Image src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" border=0> Aisha luistert naar Lana en raakt geirriteerd. "Arrogant. Ik weet heel goed wat sneu is, vertel me niet dat ik dat niet weet. Ik ben niet dom hoor." Snauwt ze. "Je bent gewoon een of andere mislukte dramaqueen en door je vage redenen om je op te offeren laat je dat maar weer blijken." Aisha kijkt naar haar vader en ziet hoe hij hen negeert. "Ok, laat miss drama-queen maar gaan. Als ze dat zo graag wilt." Aisha gaat naast Gaia staan en doet haar armen over elkaar en kijkt naar haar vader, het gevoel van teleurstelling in hem groeit met de seconde. Aisha kijkt even naar haar zus en raakt haar hand even aan. "Zodra we hier weg zijn gaan we er toch aan." Denkt ze, maar ze spreekt het niet uit.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker3.jpg" border=0> Gaia kijkt zwijgend naar de woordenwisseling tussen Lana en Aïsha. Het is opvallend, of misschien wel te verwachten, dat geen enkele pure-blood zich opgeeft als offer. Als Olivier zich te goed blijkt te voelen om te sterven gaat er een steek van woede door haar heen, ze vraagt zich af waarom ze hem heeft gered, toen met het brandende dorpscafé. Ze perst haar lippen stijf op elkaar en knikt nietszeggend naar haar vader. Het verhaal achter Thorn wl ze maar al e graag weten, maar niets meer dan dat. Ze knijpt zachtjes en bemoedigend in Aïsha's hand en schenkt haar een zwakke glimlach. "Dat was moedig van je", fluistert ze. "Maar misschien schuilt er meer achter Lana dan dat en haar relatie, ik durf niet echt om over haar te oordelen", zegt ze een beetje beschaamd. Gaia is altijd voorzichtig met haar woorden. 
"Eén ding hebben we in ieder geval gemeen, niemand van ons allen is gelukkig." 
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Luistert enigzins verbitterd naar Aisha, ze zou juist blij moeten zijn dat ze bij haar zus kan blijven in plaats van haar voor een of andere gek die kickt op drama te verslijten* *Wilt tegen Aisha ingaan als zij het argument 'vage redenen' aanhaalt, maar beseft dat het nu geen zin heeft* *Zucht en kijkt van Will, die wacht op antwoord, naar Milosh, die er op staat te gaan, net als zij, en beseft dat geen van hen beiden af zal geven, zij althans niet, al moest ze met hem breken ervoor*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Hij kijkt Mara spottend aan als ze begint over dat veel mensen het beter zouden vinden als hij zich zou opofferen. "Ik zou je grote mond maar eens houden, anders zou je wel eens één van de eerste kunnen zijn die over twee weken wordt vermoord. Als mijn opa weer terug is," zegt hij grijnzend. "En ik verzeker je dat hij terug zal keren." <IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> Hij zucht opgelucht als Aisha zich terugtrekt. Hij kijkt van Lana naar Milosh en vervolgens op zijn horloge. "Jullie hebben nog 1 minuut om te beslissen, dus zeg het maar. Wie van de twee wordt het."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg" border=0> Sarah kijkt Lana verschrikt aan als ze zegt dat zij zichzelf wel wil opofferen. 'Nee! Lana, jij offert jezelf niet op.' Sarah kijkt Lana strak aan en merkt dan de vastberadenheid op haar gezicht op. 'Je bent vastbesloten hè?'
<IMG title=Image alt=Image src="http://img370.imageshack.us/img370/3658/marabanner3mk.jpg" border=0> Mara ziet Olivier spottend kijken. 'Wat doe jij hier eigenlijk? Je hebt een hekel aan iedereen en je wilt dat die opa van je gewoon weer tot leven komt, wat toch niet gebeurd, wat heb je hier dan te zoeken?' Ze hoort wat Will zegt over de minuut die ze nog moeten wachten. 'Wat nou 1 minuut? En als ze nu allebei niet willen? Wat ga je dan doen?' Ze kijkt hem woedend aan.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Hoort Sarah naast zich zeggen dat ze zich niet mag opofferen* *Kijkt haar aan en luistert naar wat ze zegt* *Zwijgt even en voelt een onaangename stilte opkomen waarna ze haar blik van Sarah afwendt* *Beseft hoe vreselijk pijn het doet om iemand anders pijn te moeten doen* *Kijkt dan weer op en knikt* "Ja..."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Hij kijkt van Sarah naar Lana en dan weer naar Mara. Die denkt echt dat ze nergens bang voor hoeft te zijn. "Ik dacht dat het nog wel mogelijk was de amuletten te vinden, maar blijkbaar hebben ze mijn hulp niet nodig, dus hoop ik van harte dat mijn opa terugkomt," zegt hij. <IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> Hij wacht ongeduldig tot Milosh en Lana een beslissing hebben genomen. Dan begint Mara zich er ineens ook mee te bemoeien en hij zucht opnieuw. "Zoals jullie al verteld is worden jullie allemaal geofferd als er over een minuut nog geen beslissing is genomen. Die minuut duurt nu trouwens nog maar 30 seconden," zegt hij gemeen.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" border=0> Aisha hoort de woorden van Gaia en ze voelt een steek in haar hart. Aisha kijkt naar Sarah, naar Lana, naar Will, naar Gaia en zucht even. Ze kijkt naar haar voeten, naar haar handen en zucht nogmaals. "Misschien is het tijd om dan definitief naar voren te stappen." Zegt ze hardop en ze kijkt weer naar Lana. Een vreemd gevoel kruipt in haar hoofd, wat moet ze in hemelsnaam zeggen. "Tot ziens." Zegt ze aarzelend. Ze kijkt even vlug hatelijk naar haar vader en DP. Aisha stapt naar achter, om vrienden van Lana er bij te laten en Aisha gaat naast Gaia staan. Ze slaat haar ogen neer en pakt de hand van haar zus even vast. "Waarom Gaia, waarom?" Een ongewilde traan loopt over haar wang als Aisha naar haar vader kijkt en dan wendt ze haar hoofd af.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Hoort wat Olivier zegt en kijkt dan uitermate geïrriteerd om* "Man, houd je mond, verdorie, wat zit je te zeveren over je domme hulp bij de amuletten? Waar draait dit gedoe hier allemaal om, denk je? Waarom denk je dat ik hier sta?! Van jouw kant komt het thans niet!" *Hoort dan van Will dat het nog maar 30 seconden zijn en kijkt Milosh haast smekend aan* *Hoort dan wat Aisha zegt en krijgt het even benauwd als ze 'tot ziens' zegt* *Glimlacht dan even, maar stapt dan naar voren*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Geïrriteerd kijkt hij naar Lana, als ze haar mond weer opentrekt. "Er is eerder al aangegeven dat ik niet nodig was, dus dan ben ik nu ook niet nodig," zegt hij alsof het niet meer dan logisch is. "Offer jij je nou maar lekker op, dan heb je het idee dat je ook nog eens iets goeds doet."
 <IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" border=0> *hoort het gesprek aan, en ziet ook Lana's smekende blik* *zucht diep* *kijkt Lana aan, maar doet dan een aantal stappen naar achteren* *denkt: "Doe ik hier wel goed aan? Zou ik niet gewoon voet bij stuk moeten houden? En-"* *breekt zijn gedachtengang af, omdat hij zich anders nog slechter gaat voelen* *staart naar de grond, zich aan de ene kant een lafaard vindend, aan de andere kant een beetje opgelucht*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img370.imageshack.us/img370/3658/marabanner3mk.jpg" border=0> Wat is Olivier toch een eikel. Mara hoort zijn opmerking tegenover Lana en kan het niet laten zich ermee te bemoeien. 'Lana doet volgens mij meer goed dan jij,' zegt ze scherp. Dan draait ze zich weer naar Will. 'Wat schieten jullie er nu mee op als er iemand hier geofferd wordt? Of zelfs iedereen? Dat slaat echt nergens op.' Dat had ik niet moeten zeggen. Zo maak ik ze echt kwaad.. 
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg" border=0> Sarah bijt op haar tanden als ze Olivier voor de zoveelste keer op Lana hoort vitten. 'Ollie...' fluistert ze en smekend kijkt ze hem aan. 'Alsjeblieft... kun je niet één keer aardig zijn? Lana is nog altijd mijn zus en... Doe het anders voor mij...' Met tranen in haar ogen kijkt Sarah vervolgens naar Lana en dan naar Milosh. Een warm gevoel trekt door haar lichaam heen, blij dat ze zulke moedige mensen kent.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img74.imageshack.us/img74/2761/linda2vh.jpg" border=0> *Staat er maar een beetje bij en ziet alles aan* *Vindt het toch wel erg dapper van Lana dat zij zich wil offeren* *Hoort hoe Mara zich er steeds weer mee bemoeit* *Loopt naar haar toe en fluistert* 'Laat ze nou, het zijn hun zaken. Je kan je er echt het beste buiten houden, het heeft toch geen zin om wat te zeggen hij luistert heus niet naar je, je zorgt er alleen voor dat je zelf ook nog eens in de problemen komt.'
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Kijkt naar Milosh* *Ziet dat hij achteruit wandelt en haar zo vrij spel geeft* *Voelt hoe haar grootste angst als een last van haar schouders valt* *Kijkt Milosh enórm dankbaar aan en voelt een traan over haar wang lopen, terwijl een glimlach op haar gezicht verschijnt* *Kijkt even naar alle anderen, maar laat haar blik dan even hangen op Roxan, Aisha en Gaia, en ten slotte Sarah* *Weet niets te zeggen, maar kijkt ze allemaal veelbetekenend aan* *Kijkt dan even terug naar Milosh* *Moet moeite doen om haar stem te vinden, maar zegt dan schor:* "Ik laat je niet alleen, onthoud dat..."
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" border=0> Hij rolt met zijn ogen als Mara zegt dat Lana meer goed doet dan hij. "Ik heb je -" zegt hij kwaad, maar dan hoort hij Sarah en wordt een beetje rood. "Oke, Saar. Maar dan is het voor jou," zegt hij niet erg geloofwaardig. "Lana, ik..ik zal voor je zus zorgen," zegt hij zonder haar aan te kijken.