Hoofdstuk 30 - De halfbroer (verbeterd)

Bericht door **Syll** » wo jul 05, 2006 2:56 pm

<IMG title=Image alt=Image src="http://img235.imageshack.us/img235/6074/roxan39hg.jpg" border=0> Vaag hoort ze Mara naast haar praten, maar eigenlijk kan het haar nu niet zoveel schelen. Ze heeft al genoeg aan haar hoofd, en al zeker door die trap. Ze probeert zich bij het gedoe voor zich te houden, maar dwaalt steeds af. Denkt: Wie kan je in deze tijden eigenlijk nog vertrouwen? 'Je bent zeker niet de enigste' zegt ze tegen Mara, terwijl het voor haar ogen duidelijk wordt wat iedereen bedoelt '.. nu wordt het al duidelijker' zegt ze er zacht achteraan. Als alles zo ongeveer op z'n plek valt, begint Gaia tegen haar vader te praten en moet Roxan aan haar eigen vader denken. Terwijl Thorn op de grond stuiptrekt, ziet ze Lana op haar afkomen. Het Crucio-en van Thorn doet haar niet veel. 'Hoi' zegt ze tegen Lana 'gaat het toch goed met je? Je.. daarnet - ach, je weet wel'
<IMG title=Image alt=Image src="http://img74.imageshack.us/img74/2761/linda2vh.jpg" border=0> *Ziet hoe iemand wordt gemarteld, maar het lijkt haar niet verstandig iets te doen* *Tegen Mara:* 'Ik begin het een beetje te snappen denk ik. Die twee mensen zijn de ouders van die jongen Thorn (ik weet niet of zijn naam al eens is genoemd maar voor het gemak doe ik maar even alsof dat wel zo is) en hij moest iedereen hier tegenhouden als ze het amulet gingen zoeken wat zij hebben, en nu zijn ze boos omdat hij dat niet heeft gedaan. En Milosh heeft blijkbaar ook een amulet achtergehouden en niemand wist dat, behalve dan Thorn en misschien ook zijn ouders, dat weet ik niet, en daar zijn de mensen hier ook erg geschokt door, of wat het goede woord hiervoor dan ook mag zijn. Dat is wat ik ervan begrijp tenminste.'
<IMG title=Image alt=Image src="http://img74.imageshack.us/img74/6392/mitch2hu.jpg" border=0> Mitch komt meer bij zijn positieven en luister in stilte wat er allemaal gebeurt , hij begrijpt er niets meer van. Als dan die ene jongen door een persoon in een kap wordt weg getrokken trekt hij zijn wenkbrauw een beetje op en mompelt , "het wordt hier steeds gekker ," als dan de Crucio spreuk wordt uitgesprokken wil hij ingrijpen maar wacht nog even af. Als de spreuk wordt opgeheven en dan nog steker wordt gemaakt vind hij het welletjes , hij wijst zijn wand op de persoon met de kap en zegt "Expelliarmus" en ziet de wand uit de handen van de persoon vliegen.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Kijkt Roxan even aan wanneer ze hoort wat ze vraagt, maar wendt haar blik dan weer af en kijkt naar de grond* *Zucht in zichzelf, radeloos* [denkt]Neen, het gaat niet...[/denkt] "Ja, het gaat wel..." *Kijkt dan terug op naar Roxan* "Ik ben al ergere tegenslagen in m'n leven tegengekomen, niet waar? Dit zal ik ook nog wel overleven..." *Glimlacht zwakjes* <IMG title=Image alt=Image src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" border=0> *Geniet nog steeds van Thorns lijden, maar voelt dan hoe haar toverstok plots uit haar handen gerukt wordt* *Lijkt eerst verbaasd te kijken, wat niemand ziet aangezien ze haar kap op heeft, maar herstelt zich dan* *Zegt dan koeltjes, nonchalant en zelfs lichtelijk verveeld tegen Will:* "Ach, schat, geef je stok eens even..." *Neemt de stok uit Wills handen en Accio't met een zwiep van haar staf haar eigen toverstok terug* *Vangt hem op en geeft Wills stok terug* *Focust zich dan op Mitch* "Ik geloof dat Mr. Moeiziek zich een beetje uitgesloten voelt..." *Grijnst haar tanden bloot, maar vraagt dan op een poeslieve kinderachtige toon:* "Wil je meespelen?" *Wacht niet op reactie, maar grijpt meteen in* "Expelliarmus! Paralitis..." *Vangt Mitch' stok op en ziet een rode straal op hem afsuizen* *Wendt haar blik van hem af en kijkt dan weer naar Thorn* *Vraagt dan alsof ze bezorgd is:* "Gaat het wel met je, liefje?"
<IMG title=Image alt=Image src="http://img74.imageshack.us/img74/6392/mitch2hu.jpg" border=0> Mitch ziet opgelucht dat de spel opgeheven is , maar hij blijft bedachtzaam Als de persoon met de kap tegen hem begint te praten , houd hij deze scherp in de gaten , en vertrouwd compleet op zijn instinkten , die hij heeft ontwikkelt op zijn reizen. Als de persoon spreuken begint te roepen duikt hij instinctief opzij , voelt dan dat zijn wand uit zijn hand vliegt en voelt een tweede spreuk door zijn haar gaan. Hij staat weer recht , haalt even zijn hand door zijn haar , en kijkt dan wat de persoon doet , Als hij ziet dat , de persoon geen aandacht aan hem besteed loopt hij , op deze af . Zodra hij vlak bij is , struikelt hij opeens en valt hij tegen de persoon aan , waardoor hij op de grond valt ,vlak bij Thorn.
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" />> Aisha blijft naar Will staren en voelt dan Gaia's hand, ze kijkt heel even snel naar Gaia en dan weer naar Will. Ze kijkt naar Thorn en naar DP. Verward kijkt ze verder om zich heen. Aisha trekt haar hand los en doet een paar passen naar achteren. Beelden uit haar jeugd vliegen voorbij. Aisha blijft naar Will kijken en rent dan plotseling als een bezetene op hem af en ze sluit haar handen om zijn keel. "Rotzak!" Gilt ze. "Je hebt ons in de steek gelaten!"
<IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> Hij zucht als Mitch zich er mee gaat bemoeien. Ze vonden Thorn dus nog aardig ook. als (Gaia typte ik maar toen kwam ik erachter dat het Aisha was, ja ik begin het te leren Marlon!) Aisha op hem afvliegt en hem bij zijn keel grijpt schrikt hij even. Hij probeert haar snel van zich af te duwen, aangezien hij geen lucht krijgt. "Je moeder wilde per se in dit dorp blijven, de dwaas. Ze wist dat ze het hier niet lang zou overleven," zegt hij beschuldigend. "Je moet dus niet zeggen dat ik jullie in de steek heb gelaten, ik dacht dat ze me misschien toch nog achterna zou komen." Hij kijkt nog even naar Thorn en Duister Persoon en ziet dat ook Mitch ondertussen op de grond terecht is gekomen. "Maar goed, zoals je weet is ze daarna vermoord, alleen maar omdat ze niet wilde vluchten voor de volbloeden. Het is nog een wonder dat jullie twee het hebben overleefd," zegt hij met een blik op haar en Gaia.
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Aisha voelt hoe ze van Will wordt weggeduwd en vermoeid zakt ze op de grond. Ze kijkt omhoog naar haar vader en de tranen springen haar in de ogen. "Jij hebt haar vermoord!" Roept ze kwaad uit. "Je bent een lafaard!" Ze kijkt even naar Thorn en dan naar Will. "Jij bent volbloed, waarom ben jij gevlucht lafaard!"
<IMG title=Image alt=Image src="http://img301.imageshack.us/img301/3641/mara29nb.jpg" border=0> Mara kijkt angstig naar het hele gedoe en schrikt zich rot als Thorn ineens aangevallen wordt. Ze durft niets te doen. Waarom doe je niets? Je bent toch nergens bang voor? Mitch doet wel wat, en hij wordt ook aangevallen. Ze hoort Linda praten. 'Je hebt gelijk, denk ik. Ik kan het echt niet aanzien. Waarom doet niemand wat? Kom op Linda, we moeten Thorn helpen,' zegt ze. Ze kijkt naar Mitch en ziet dat hij niets heeft. Angstig wacht ze de reactie van de anderen af.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img74.imageshack.us/img74/2761/linda2vh.jpg" border=0> *Kijkt Mara aan* 'Ik denk dat we dat beter niet kunnen doen. Zie je niet wat ze met hem deden toen hij wat deed?' *Gebaart naar Mitch* 'Als wij nu gaan ingrijpen, helpen we daar niemand mee, we zorgen er alleen voor dat hetzelfde ook mij ons gebeurt. En als Thorn echt geholpen zou moeten worden, had iemand hier dat toch zeker wel gedaan? Ik weet dat het laf klinkt, maar ik denk echt niet dat we er veel mee opschieten als wij nu ineens wat proberen te doen.' *Zucht* *Vraagt zich af wanneer dit ophoudt en er wat meer duidelijkheid komt*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> Zijn ogen worden groot als Aisha hem ervan beschuldigd haar moeder te hebben vermoord. "Dat is onzin, ik hield van haar!" zegt hij kwaad. "Ik vluchtte in de hoop dat ze me achterna zou komen, dat ze eens niet zo koppig zou doen! Maar helaas..ze volgde me niet." Dan kijkt hij opnieuw even naar Thorn en dan naar Duister Persoon? "Heb jij hem nog wat te zeggen?" vraagt hij. "Of wil jij iets zeggen tegen je halfbroer?" zegt hij tegen Aisha.
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Lichtelijk verbluft staart Aisha naar Thorn. "Je hield van haar he, maar je kwam niet terug toen zij je niet achterna ging. Nee, jij nam lekker een ander kind bij een andere vrouw! Je hield van haar, vast!" Zegt ze kwaad en met een minachtende blik kijkt Aisha naar Thorn. "En wat ik tegen Thorn te zeggen heb? Ik hoop alleen maar dat hij verdrinkt in zijn egoisme, die hij blijkbaar van jou geerfd heeft." Nu pas krabbelt Aisha overeind en als ze naar Will kijkt kruipt er een walgende blik over haar gezicht. De indringende kaasgeur die om hem heen hangt maakt dat er niet beter op...
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker3.jpg" /> Gaia voelt de tranen vijandig in haar ogen prikken. Tranen van woede, somberheid en een andere spoel van emoties. Zwijgend werpt zij een blik op Thorn die nog steeds lijkt te stuip trekken. Waarom al die haat in dit dorp? Waarom denken ze mensen te pijnigen, te doden, te kwellen, alsof het niets is. "Als jij van haar hield, dan liet je haar niet in de steek. Dan bleef je bij haar! Niet om je eigen hachje te redden. Dan bleef je bij haar. Je weet beter dan, beter dan iedereen in dit stinkende rotfabriek hoe haar toestand was. Haar gezondheid ging er op achteruit na onze geboorte, maar toch ging je weg. En dan zeg jij dat je van haar hield?! Je kan het woorden houden van, niet eens zeggen. Je kan nog niet eens het woord liefde over je lippen krijgen. Weet je überhaupt wel wat dat is? Is liefde voor jou, je bloedeigen kinderen in de steek laten, samen met de vrouw van wie je hield?" Gaia loopt naar Aïsha toe en helpt haar rechtstaan. "Ik walg van je", sist ze en spuwt voor zijn voeten, met een minachtende blik op DP. 
<IMG title=Image alt=Image src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" border=0> *Merkt dat Thorn niet reageert en vindt het meer dan prettig* *Zegt dan, bijna lachend:* "Thorntje, reageer eens, jongen?" *Hoort welke verwijten Gaia Will naar haar hoofd slingert* *Zegt dan dreigend:* "Ik denk dat jij degene bent die hier niets van liefde af kent. Will heeft voor mij gekozen in plaats van voor die vuile Modderbloedmoeder van jullie... Dat zegt toch genoeg, niet?" *Kijkt Gaia van onder haar kap met een gemene hatelijke blik aan*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg" border=0> Zijn bloed begint sneller te stromen maar probeert zijn hoofd erbij te houden. 'Wie weet hier nog meer van?' *doet een stap naar voren* 'Hier!' *hij gaat naast Sarah staan* 'Leun maar op mij!'<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker3.jpg" />l "Waarom laat je je bloedeigen zoon dan zo creperen? Iedere vrouw met ook maar een greintje moederinstinct zou haar kind dat niet aandoen." Gaia voelt haar hoofdpijn weer opsteken en kijkt de DP terug strak aan, ze wou en mocht zich niet laten kennen en besloot haar energie te gebruiken voor alle dingen die haar nog allemaal op de maag liggen. Over haar schouder kijkt ze naar Thorn, hij zag er ouder uit dan haar. Ze slaat haar ogen even neer en opent dan haar mond, met haar blik op haar vader gewend. "Als hij ouder is dan ons...Dan-" en ze is er wel zeker van dat Will haar biologische vader is. "Dan heb je haar toch voor onze moeder in de steek gelaten?" vraagt ze nadenkend, met die haar bedoeld ze de DP. Gaia kan de hele gebeurtenissen steeds moeizamer plaatsen, wankelend richt ze zich terug op de DP. "Die o-zo allemachtige prachtige man van jou is wel eerst getrouwd geweest met een modderbloedje", zegt ze als ze haar ogen tot spleetjes knijpt, het woord modderbloedje op een walgende toon articulerend. "Schrikt je dat dan niet af? Is dat het enige dat er voor jullie telt? Staan jullie enkel stil bij of de persoon in kwestie een nakomeling is van een volbloed tovenaarsfamilie? Dat is dan wel vreselijk oppervlakkig." Gaia houdt haar zus' schouders vast voor steun. 
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Aisha luistert naar Gaia en kijkt naar DP. Ze voelt hoe Gaia haar vast grijpt en kijkt ook even naar Thorn. Plotseling voelt ze een immens grote vlaag van woede opsteken voor hem als ze realiseert dat hij hen er heeft ingeluisd. "Jij... En nu..." Ergens vindt ze de situatie wel ironisch. "Je doet het vuile werk voor hen en..." Aisha kijkt naar Thorn. Dan kijkt ze weer naar Will. Ze kijkt hem aan. "Ik weet waarom jij haar vermoorde, je wilde het amulet terug hebben. Je wilde toen al van haar weg, maar omdat zij bezit had genomen van het amulet kon je niet weg. Je vermoorde haar om het amulet. Je bent een egoistisch en hebberig persoon." Zegt ze hardop.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" border=0> *Kijkt Gaia aan met een kwade blik en vraagt zich af waarom ze denkt dat ze zo betweterig moet doen* *Zegt dan met de nodige nonchalance:* "Dan spijt het me ten zeerste je te moeten melden dat ik helaas géén moedersinstinct heb..." *Luistert nogal verveeld naar Gaia als ze opeens begint over Will die van de een naar de ander kroop* *Zegt dan verbitterd:* "Daar hoef je me heus niet attent op te maken, dat weet ik beter dan wie dan ook... En dat ik dat wist, heeft hij ook mogen ondervinden, niet waar?" *Kijkt uit haar ooghoeken even naar Will, maar gaat dan weer hatelijk en zelfingenomen verder tegen Gaia:* "Gelukkig weet hij nu véél beter en leert hij van z'n zonden..." *Zet glimlachend (hoewel het niet te zien is) even een paar passen dichter bij Will terwijl ze haar toverstok door haar vingers laat glijden* "Oh, kindje, jij mag het oppervlakkig vinden van mij, dat is je volste recht..." *Kijkt dan weer in de richting van Gaia* "Je vergeet 1 cruciaal detail, meid, en dat zijn betrouwbare Fullbloods..." *Kijkt dan met een erg vuile blik naar Thorn en voelt een grote drang hem te schoppen, maar doet het maar niet omdat hij er momenteel toch niets van zou voelen* <IMG title=Image alt=Image src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" border=0> *Kijkt verward naar de situatie voor zich en snapt er helemaal niets van* *Hoort Aisha bezig over het bezit van amuletten, egoïsme, hebberigheid en moorden en voelt haar maag omdraaien als ze daardoor terug aan Milosh z'n verhaal denkt* *Kijkt hem even vluchtig aan, maar draait haar hoofd dan weg* *Draait zich om en loopt naar de muur, waar ze zich zo afzijdig mogelijk probeert te houden en gaat neerzitten met haar hoofd in haar handen*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img74.imageshack.us/img74/6392/mitch2hu.jpg" border=0> Mitch gaat voorzichtig overeind zitten tegen, leunt tegen een muur en luister naar wat er wordt verteld , zolang er niemand zomaar wordt aangevallen , vind hij het best en moeten ze het zelf maar uit zoeken. Hij moet alleen een manier vinden om zijn wand weer terug te krijgen , dan kijkt hij naar Mara en denkt * zij heeft er volgens mij ook niets mee te maken , hij staat dan voorzichtig op en loopt naar haar toe . Mitch kijkt haar aan en fluistert , zou ik je wand even mogen lenen ? om mijn wand terug te krijgen"
<IMG title=Image alt=Image src="http://img301.imageshack.us/img301/3641/mara29nb.jpg" border=0> Mara schrikt op van Mitch, die ineens naast haar komt staan. Ja zeg, ik ga hem echt niet mijn staf geven. Straks blijkt hij ook een duister iemand te zijn en kan ik me niet verdedigen! 'Ik zorg wel dat hij terugkomt. Wacht,' zegt ze. 'Accio toverstaf!' De staf van Mitch komt er al aan. 'Voilá!' Ze geeft hem zijn staf. Je móét iets doen, Mara! Hoe kun je nu hulpeloos toekijken, kijken hoe iemand een ander pijn doet?' Mara schudt haar hoofd en probeert ergens anders aan te denken.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> "Ik heb haar niet vermoord!" zegt hij kwaad tegen Aisha. "Dat is echt onzin, ik hield van haar." Hij kijkt even naar Duister Persoon en dan naar Gaia, die zich er nu ook mee bemoeien. "In die tijd had het amulet niet zoveel waarde als nu, je begrijpt de situatie niet eens!" snauwt hij Aisha vervolgens toe. "Je moeder besloot dat ze liever in dit voor haar en jullie ellendige dorp wilde blijven, dan naar een andere veilige plek te gaan."
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img354.imageshack.us/img354/2953/thorn4wr.jpg" /> *wordt nog steeds gemarteld* *hoort DP, maar weigert antwoord te geven* *klemt zijn kaken op elkaar, om maar niet te schreeuwen* *kijkt DP vuil en woedend aan, ondanks het feit dat hij weet dat hij ongetwijfeld zal gaan sterven* *luistert niet naar het gesprek tussen Will en zijn 2 dochters*
<IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> Als hij alles zo goed mogelijk aan Aisha heeft uitgelegd keert hij haar de rug toe. Hij heeft geen zin in nog meer eindeloze discussies. Hij kijkt even naar Duister Persoon met een 'klaar?'-blik. Vervolgens trekt hij langzaam zijn toverstok en richt die op Thorn. Snel heft hij de Cruciatusvloek op en kijkt Thorn dan kwaad aan. "Zo, dat was je beloning voor je inzet. Ik geloof dat we nu wel genoeg hebben van je nutteloze werk," zegt hij gemeen. Will trekt opnieuw zijn toverstok, richt die op Thorn en roept: "Bombarda!" Hij ziet hoe Thorn achteruit vliegt en lacht hatelijk.
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img354.imageshack.us/img354/2953/thorn4wr.jpg" /> *hijgt als de curse opgeheven wordt* *haalt enigszins opgelucht adem* *hoort Will, en voelt een steek van angst* *voelt een enorme klap, die alle lucht uit hem lijkt te persen* *wordt over de rand geslingerd, maar schreeuwt nog:* "Ik ben g*********e je zoon!" *valt dan naar beneden, met een enorme sneltreinvaart* *begrijpt niet waarom, maar voelt zich kalm worden* *komt dan met een misselijkmakend geluid op de grond terecht* *staart met gebroken ogen omhoog naar de hemel, terwijl de gedachtes van zijn ziel als een rustig beekje voortkabbelen* Thorn voelt hoe lauwwarm water hem omspoelt - hem omringt. Hij voelt het breken van de golven van de geesten op de klippen, water dat zijn ziel langzaam losweekt van zijn lichaam. Hij voelt geen angst meer, noch pijn. Thorn stijgt op, en het lijkt alsof hij zijn hele leven afgespeeld wordt in een kristalheldere bron. Hij ziet het leed dat hij mensen heeft aangedaan; de pijn die hij heeft veroorzaakt. En Thorn voelt spijt. Immense, diepgewortelde spijt. Hij moet zich dwingen om verder te kijken, in plaats van zijn ogen te sluiten. En dan beseft hij altijd al iemands slaaf is geweest. Dat hij nooit vrij is geweest. Dat hij voor Will niet de zoon was die hij zo graag had gewild; maar slechts een ding; een ding dat na enige tijd onbruikbaar werd. Een fluistering verbreekt de stilte, en het lijkt alsof hij een onbekende stem hoort, hoewel het zijn eigen is. "Hoe verblind ben ik geweest... ik dacht dat ik een duidelijk pad bewandelde, dat ik wist waar ik zou uitkomen. Maar ik was slechts een marionet, die niet eens wist dat hij een marionet was." Enige tijd stilte. "Het leven bestaat uit een aaneenschakeling van gebeurtenissen die door het lot worden bepaald. Ieder mens wordt geboren in een kluwen van touwen... en slechts weinigen weten die te ontwarren. Ik was een van de mensen die het niet kon." Thorn beseft dat zijn leven letterlijk "doorn" was. Dat hij het vergooid heeft. Maar hij weet ook, dat de stengel met vele doornen voor de mensen daar beneden kan ontluiken tot een prachtige rode roos. Thorn daalt weer, beseffend dat zijn tijd weldra voorbij is. Hij ziet Will, zijn moeder, Gaia en Aisha, Lana, Sarah, Milosh, Olivier, en de rest. Hij wil hen raad geven; hen vertellen dat zij hun leven niet moeten verspillen. Maar hij weet dat zij zijn stem niet kunnen horen; dat hij alleen is in de leegte tussen leven en dood. Hij sluit zijn ogen, terwijl een traan langzaam zijn weg naar beneden vindt. Uiteindelijk houdt Thorn het bij een streling over de wangen van de vrouwen die zijn familie zijn - die hij nooit gekend heeft, maar die hij graag had leren kennen. "Ga in vrede," fluistert hij. Een briesje gaat over het dak, dan verdwijnt zijn geest. Thorn is eindelijk vrij.
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Aisha ziet wat er gebeurt en verstijfd van schrik kijkt ze naar de rand. Ze kijkt even naar Will, maar rent dan naar de rand en kijkt erover. Ver, ver onder hen ziet ze het lichaam van Thorn en een vreemd gevoel maakt zich van haar meester. Dan draait ze zich furieus om. Ze kijkt naar Will. "Waarom heb ik een moordenaar als vader?" Zegt ze luid en ze blijft naar Will kijken. "Waarom vermoordt je je familie? Ben je zo verrot? Zijn nu Gaia en ik aan de beurt?" Aisha kijkt haar vader aan en tranen van haat branden in haar ogen. De haat verandert langzaam in pijn, pijn om haar eigen vader die zijn familie vermoord. Nog een traan rolt er over haar wang en Aisha blijft naar haar vader kijken. "Kom dan! Doe het dan!" Zegt ze, terwijl een traan over haar wang rolt.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> Als Will naar beneden is gevallen draait hij zich om en kijkt naar Aisha. "Onzin, Aisha," zegt hij kalm. "Jij en Gaia zijn niet aan de beurt, Thorn heeft ons diep teleurgesteld, jullie niet." Hij kijkt even naar Duister Persoon, die daar misschien ook nog wel iets anders over denkt. "En ja, je hebt een moordenaar als vader, maar ik geloof niet dat er in dit dorp nog veel onschuldigen zijn."
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker3.jpg" /> Gaia kijkt verbeten naar de grond als ze ook nog eens de stempel 'betweter' op haar krijgt gekleefd, als ze wil zeggen wat er haar allemaal van het hart gaat. Ze heeft zo lang moeten zwijgen en op het moment dat ze de persoon terugzag die ooit zoveel voor haar heeft betekent, maar ze nu haast moet haten, ookal gonzen de naiëve verwijten van haar moeder nog steeds door haar hoofd. Zij wist wel beter. "Nee..." fluistert ze als ze Thorn langzaam ziet heengaan en merkt dat hij er niet meer is en nooit meer zal terugkomen. ze heeft nooit op hem gelet, maar het dringt nu pas door dat hij familie was van haar. "Hoe voel je je nu? Opgelucht? Bevredigd? Trots?" zegt ze met een boos, maar triest gezicht. Ze kijkt naar haar zus en slikt. "Hoe kon je...Je hebt iemand van je eigen vlees en bloed vermoord..", fluistert ze haast onhoorbaar, ze kan het haast niet beseffen dat haar eigen vader zoiets kon doen. 
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Als ze haar vader hoort spreken loopt Aisha rood aan van kwaadheid. "Oh, hij heeft je teleurgesteld? Ben je zo slap dat je niet met teleurstellingen kunt om gaan? Je eigen familie vermoorden om een teleurstelling, je bent ziek!" Zegt ze giftig. "Er zijn weinig onschuldige misschien, maar die onschuldigen die er zijn zouden onschuldig moeten blijven. Maar misschien gaat dat voor jou ook al niet meer op, eerst je vrouw... Dan je zoon. Hoe ver moet je gaan om te krijgen wat je wilt? Moet je daarvoor levens nemen?" Aisha kijkt naar haar vader en beseft dat het geen zin heeft. Ze kijkt wanhopig naar Gaia en draait zich dan om. "Ik ga hier weg, laat die debiele koning maar herrijzen. Ik hoop dat hij me vermoordt, voordat mijn vader het doet. Laat Sado maar een ruine worden, de verdorven geest zal hier toch altijd wel blijven hangen. Wat we ook doen..." Somber draait ze zich om, ze kijkt naar de trap en ziet er tegenop om daar weer over te gaan, maar een andere uitweg vindt ze niet zo snel.
<IMG title=Image alt=Image src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" border=0> "Ik ben opgelucht, om eerlijk te zijn," zegt hij tegen Gaia. "Hij voelde niet langer als iemand van eigen bloed en vlees, hij heeft ons - hij knikt even naar DP - zwaar teleurgesteld," zegt hij zogenaamd bedroefd. Als Aisha plots ook weer kwaad reageert zucht hij even. "IK HEB JE MOEDER NIET VERMOORD," schreeuwt hij, "Hoe vaak moet ik dat nog zeggen?" Hij ziet Aisha naar de trap lopen en besluit om het dan toch maar te zeggen - na lang twijfelen. "Als je wilt..als je wilt kan ik je beschermen tegen de KdV, als je daar nog in gelooft," zegt hij zacht.
<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /> Ze zet al bijna haar voet op de trap, als ze Will zachtjes wat hoort zeggen. Ze draait zich om en kijkt hem aan. Ze kijkt naar zijn gezicht, naar de kleine rimpeltjes die zich in al die jaren gevormd hebben. "Dus je hebt toch het amulet gehaald." Zegt ze. "En je beweert ons nog te willen helpen? Jee, ik begon al te denken dat je helemaal geen greintje gevoel had." Het laatste zegt ze een beetje sarcastisch, maar ze blijft wel staan.<IMG title=Image alt=Image src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" border=0> *Kijkt Thorn met een grijns na wanneer die steeds dieper en dieper valt, het doet haar helemaal niets* *Draait zich om en kijkt de anderen, terwijl ze de ruzie tussen de rest van de Cheesies negeert, aan: sommige blikken stralen niets anders dan verafschuwing en verbijstering uit, van andere mensen is er dan weer een soort van verlossing af te lezen* *Zegt dan, alsof ze een presentatrice is:* "Ja, goed, mensen, het spektakel is voorbij! De dode is gevallen, alle ellende is nu voorbij... Denk ik toch..." *Grijnst onder haar kap en haalt haar toverstok tevoorschijn, waar ze een zwiep aan geeft* *Ziet de vloer onder alle anderen verdwijnen en ze naar beneden vallen* *Steekt haar staf dan weg en gaat naar Will* "Mag ik even?" *Slaat haar armen om Wills hals heen en frunnikt vanachter aan z'n kettinkje, terwijl ze hem intens zoent* *Heeft de ketting los en lost haar lippen* "Je weet nog niet half hoe walgelijk veel ik van je hou..." *Glimlacht even speels en geeft hem nog vlug een zoen, dan draait ze zich om en loopt naar de verdwenen vloer, waar al de rest doorgevallen is* *Kijkt naar beneden en houdt de ketting omhoog, waar een van de zo beruchte amuletten aanhangt* "Luister nu goed! Want wat ik nu ga zeggen gaat hoogstwaarschijnlijk jullie verkeerde keelgat inschieten..." *Grinnikt even vals, maar gaat dan verder* "Jullie willen dit zo graag? Dat kan! In ruil daarvoor vragen wij maar 1 ding..." *Zwijgt even, maar zegt dan luguber en verschrikkelijk stil:* "Een offer... Een mensenoffer..." *Begint dan maniakaal te lachen en werpt het amulet terug naar Will* *Schreeuwt dan als een krankzinnige naar beneden:* "Als jullie dat niet doen, zitten jullie hier voorgoed vast! Zonder je amulet, zonder een leven, zonder voedsel of water... Dan creperen jullie maar één... voor... één..." *Kijkt zichzelf vermakend op de anderen neer, maar zegt dan, alsof ze een zakenmens is:* "Jullie hebben 24 uur om een slachtoffer aan te duiden... Gebeurt dat niet, tja..." *Tovert de vloer dan weer terug (het plafond voor de anderen) en gaat terug naar Will*