Hoofdstuk 25 - naar de Cheesemakers Kaasfabriek (verbeterd)

Hier komt de hele tekst te staan.

Moderator: Helena

Plaats reactie
Syll
Admin
Berichten: 134
Lid geworden op: di jan 24, 2006 3:40 pm

Hoofdstuk 25 - naar de Cheesemakers Kaasfabriek (verbeterd)

Bericht door Syll » za mar 25, 2006 11:13 am

(586-626)


<img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" /> <br /><br /><span style="COLOR: darkorange">Hij is opweg naar het huis van Sarah, waar hij met haar en de rest heeft afgesproken. Ook de half-bloods zijn uitgenodigd, wat hij wat minder vindt. Lana en zij zijn de afgelopen 2 weken in het Hospitaal dichter naar elkaar gegroeid, dat is wel te merken. Hij denkt dat ze een gezellig feestje houden, omdat ze zijn ontslagen uit het Hospitaal, maar niets is minder waar. <br /><br />Als hij daar komt staan de gezichten van Lana en Sarah niet in een feestglimlach, ze kijken nogal serieus. Als iedereen er is vertellen ze dat ze de afgelopen 2 weken zoveel mogelijk hebben gelezen over de geschiedenis van Sado, dankzij de Helers die boeken voor hen hebben gezocht. Ze zijn erachter gekomen dat de familie Cheesemakers een zeer oude familie uit Sado is, die waarschijnlijk ook 1 van de 3 families was in het prille begin. Lana en Sarah willen naar de Kaasfabriek gaan, ze willen kosten wat het kost voorkomen dat de Koning der Volbloeden zal herrijzen. Ze vragen de rest om met hen mee te gaan naar de fabriek. Op dat moment horen ze een hels kabaal. <br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg" /> <br /><br />Ryan schrikt en kijkt om zich heen om te zien wie of wat dat kabaal maakt, als hij de anderen net zo verbaast ziet kijken beseft hij zich dat het zich ergens buiten de ruimte moet afspelen waarin ze nu staan. <br /><br />'Wat is dat?' <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">*Schrikt zich een ongeluk wanneer dat plotse kabaal komt aanzetten en het eerste wat ze doet is vloeken* <br />*Kijkt op naar de plaats waar het geluid vandaan komt terwijl ze zegt:* <br />"Wat in godsnaam was dát?" <br />*Fronst haar wenkbrauwen wanneer ze hoort dat het ergens niet in deze kamer is* <br />*Kijkt Sarah met een vragende blik aan* <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img235.imageshack.us/img235/6074/roxan39hg.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: indianred">Ze heeft zich twee weken niet echt laten zien, maar heeft wel contact met Dizn gehad. Ze herinnert zich nog het moment dat ze elkaar zagen in het ziekenhuis. Elke keer dat ze langs het Sadohospital kwam, heeft ze hem even gedag gezegd. Verder heeft ze zich nog vermaakt met wat boeken die ze gevonden heeft. Maar na 2 weken zit ze samen in het huis van Sarah met Dizn. <br /><br />Denkt: <span style="FONT-STYLE: italic">Ongelooflijk</span> <br /><br />Als ze even later in het huis hoort dat er blijkbaar meer mensen geweest zijn die in oude papieren hebben gekeken, glimlacht ze naar Dizn, want ze zijn blijkbaar nu niet de enigen die meer over het dorp weten...</span><font color="#000000"> <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img234.imageshack.us/img234/1996/dizn23zt.jpg" /> <br /><br /></font><span style="COLOR: indianred">Dizn heeft de laatste weken vooral in het Sadohospital doorgebracht, waar hij werkt. Hij heeft Roxan ook bijna dagelijks gezien en samen hebben ze een stuk van de 'geschiedenis van sado' onderzocht. Hij glimlacht terug, maar dan verstrakt z'n blik. Hij hoort iets en merkt dat andere mensen dat ook horen. Hij kijkt met een vragende blik rond. <br /><br />'Wat was <span style="FONT-STYLE: italic">dat</span>' <br /><br /><span style="COLOR: dodgerblue"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v446/tisjejsje/cheesemaker3.jpg" /> <br /><br />Gaia zit een beetje van de rest af zwijgend op een stoel. Ze vouwt haar handen in elkaar, legt die op haar schoot en kijkt er even naar, alsof dat haar zou kunnen helpen. Toen ze hoorde dat de andere er zekerheid in hadden dat haar familie ook betrokken was bij de amulettenzaak geloofde ze het niet volledig, gewoon al omdat ze niets te maken wil hebben met die volbloedkoning, noch de moorden in Sado. <br /><br />Gaia glimlacht kort en bemoedigend naar haar zus en kijkt dan met een argwanende blik rond in het huis alsof dat ook plots in brand zou kunnen vliegen. <br /><br />“Wat verlangen ze te vinden in die fabriek buiten beschimmelde kaas”, mompelt ze kort. “Vader is vast al lang overleden”. Vader zegt ze op een cynische ondertoon met een blik alsof ze die beschimmelde kaas daadwerkelijk net heeft gegeten. <br /><br />Als ze het lawaai hoort tast ze automatisch naar haar staf. <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">*Staat het gesprek af te luisteren aan de achterdeur van Sarah's huis* <br />*Moet even haar oren tegoei spitsen wanneer ze stiller beginnen te spreken* <br />*Merkt tot haar grootste ergernis dat ze niets meer opvangt* <br />"Verdorie..." <br />*Gaat wat dichter bij de deur staan en trekt haar toverstok om een spreuk te zeggen die haar alles beter kan doen verstaan, maar gooit daarbij de vuilnisbak die naast haar staat om, die met het grootste kabaal van de wereld z'n inhoud over de hele grond verspreid* <br />*Schrikt en deinst naar achter, waarmee ze in Sarahs bloementuintje terecht komt en daar enkele bloemen vertrappelt* <br />*Vloekt geïrriteerd maar toch stil* <br />"Wat staat dát hier ook te doen?" <br />*Kijkt even haastig om zich heen, maar neemt dan zo vlug als ze kan de benen en verdwijnt* <br /><br /><span style="COLOR: darkorange"><img alt="" src="http://img354.imageshack.us/img354/2953/thorn4wr.jpg" /> <br /><br />*fronst zijn wenkbrauwen als hij het enorme lawaai hoort* <br />*wil een opmerking maken, als hij vaag het geluid van vallende vuilnisbakken hoort* <br />*draait zich om, en loopt op hetzelfde moment als Milosh naar de deur* <br />*wilt de deur opentrekken, als Milosh hem voor is*</span><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue"><img alt="" src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" /> <br /><br />*glimlacht vaag* <br />*kijkt naar buiten, en haalt dan zijn schouders op* <br />"Niets te zien..." <br />*draait zich weer naar de anderen, als hij nog net de dreigende blik die Thorn hem toewerpt ziet* <br />*wordt iets bleker dan normaal* <br />*kijkt dan weer naar de rest* <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">Aisha kijkt even geschrokken naar Gaia als die over hun vader begint. Een beetje onhandig schuifelt ze op haar stoel heen en weer en ze staart naar de anderen. <br /><br />"<span style="FONT-STYLE: italic">Moeten we naar de fabriek...</span>" Mompeld ze een beetje rusteloos en ze staart naar de anderen. Bij het terug denken aan de fabriek huivert ze. <br /><br />"<span style="FONT-STYLE: italic">Dat is misschien niet zo'n goed idee... Het uhm...</span>" Aisha kijkt opzij naar Gaia en haalt ongelukkig haar schouders op. <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Sarah gelooft er niets van als Milosh zegt dat er niets te zien is en stormt langs hem heen naar buiten. Daar ziet ze dat haar tuin voor de tweede keer in puin ligt. <br /><br />'MIJN BLOEMEN! WELKE IDIOOT HEEFT MIJN BLOEMEN OM ZEEP GEHOLPEN?' krijst ze hysterisch. <br /><br />Wanhopig grijpt ze met haar handen naar haar hoofd. <br /><br />'Dit kán niet waar zijn. Zeg me dat dit niet waar is.' <br /><br />Snikkend sjokt ze terug naar binnen toe waar ze aangeslagen op haar stoel gaat zitten. Het lawaai is ze helemaal vergeten... <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">*Staat ook op en glipt voor Thorn in -die ze totaal negeert- die de deur open heeft staan* <br />*Ziet de vuilnisbak om liggen, waaruit alle inhoud gerold is, en ook dat Sarahs bloemenperk vertrappeld is* <br />"Niets te zien?" <br />*Kijkt Milosh aan* <br />"Heb je dat al gezien?" <br />*Neemt z'n mouw en trekt hem naar de deur zodat hij zelf kan zien wat er aan de hand is* <br />*Hoort dan hoe wanghopig Sarah doet over haar bloemen en kijkt er wat treurig naar* <br />"Hier is iemand geweest..." <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Hij hoort wat Aisha zegt en kijkt haar raar aan. <br /><br />"Hoezo wil je niet naar de fabriek?" vraagt hij. <br /><br />Dan hoort hij Sarah hysterisch krijsen en moet hij even terugdenken aan de gebeurtenis van een aantal weken geleden. Toen hij dacht dat hij iets hoorde en in Sarah's bloemen ging staan. Hoe ze toen reageerde was nog niks in vergelijking met nu. <br /><br />"Ik ben zo terug, Aisha," zegt hij en hij gaat snel naar buiten. <br /><br />"Rustig maar Sarah..We uhm..we kopen wel nieuwe bloemen voor je," zegt hij om haar te kalmeren. <br /><br />Hij loopt met Sarah mee naar binnen en gaat dan terug naar Aisha. <br /><br />"Wat zei je nou, hoezo moeten we niet naar de fabriek gaan?" <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">Een beetje twijfelend kijkt Aisha naar Olivier en tussendoor even naar Sarah die behoorlijk van slag lijkt te zijn. Ze draait haar hoofd even naar Gaia en kijkt dan weer naar Olivier. <br /><br />"<span style="FONT-STYLE: italic">Het is daar...</span>" Aisha stopt even met praten. "<span style="FONT-STYLE: italic">Vies, gevaarlijk en er...</span>" Met het voorgevoel dat ze haar toch niet geloven, aangezien de fabriek haast een ruine is, blijft ze daar haken. <br /><br />"<span style="FONT-STYLE: italic">Er zit daar iemand.</span>" Zegt ze dan vlug en ze kijkt snel naar Gaia. <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Hij luistert naar wat Aisha zegt en is verbaasd. <br /><br />"Is daar iemand? Ooh..misschien weet hij dan wel iets over de amulet!" zegt hij enthausiast. <br /><br />Zonder nog aandacht aan Aisha te besteden loopt hij naar de deur en roept tegen de rest: "Kom we gaan snel naar de fabriek! Ik heb wel trek in kaas." <br /><br /><span style="COLOR: dodgerblue"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v446/tisjejsje/cheesemaker3.jpg" /> <br /><br />Gaia schuifelt naar haar zus toe en glimlacht nerveus. Ze kijkt verstoord naar Olivier als hij naar de fabriek loopt. <br /><br />"Kaas eten? Hopelijk bedoelt hij dat sarcastisch..." mompelt ze als ze naar het stoffige gebouw staart met een verachtende blik bij het idee dat het gebouw in principe van haar familie is. <br /><br />Vertwijfeld versnelt ze haar pas en loopt dan ook naar de fabriek toe. <br /><span style="FONT-STYLE: italic">Hoe sneller dit achter de rug is hoe beter</span>, denkt ze, als ze haar staf alvast uit de zak van haar gewaad trekt. <br /><br />Ze stopt dan en neemt de hand van Aïsha vast als ze haar zus' conclusie hoort. Verbaasd en verward tegelijk kijkt ze van de fabriek naar Aïsha en terug. <br /><br />"Hoe weet je dat? Je bent toch hier toch nog niet geweest?" <br />Ze begint zwaarder te ademen en wil al helemaal niet meer naar binnen gaan. <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img235.imageshack.us/img235/6074/roxan39hg.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: indianred">Loopt mee naar de fabriek en hoort het gesprek aan. Het bevalt haar niet echt dat er iemand in de fabriek is. Als het gebouw in de verte opdoemt, ziet het er erg verlaten uit. <br /><br />Denkt: <span style="FONT-STYLE: italic">Tuurlijk, kaas eten.. hij meent het.. Zal daar eigenlijk echt iemand in die fabriek zijn?</span> <br /><br />'Er is daar echt iemand binnen?' vraagt ze, terwijl ze een twijfelende blik op het gebouw werpt, wat er meer uitziet alsof er in geen 100 jaar iemand geweest is. <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Als ze in de buurt van het terrein van de fabriek komen begint hij zich net als Roxan af te vragen of daar echt wel iemand binnen is. <br /><br />"Weet je zeker dat er iemand was Gaia," vraagt hij nog voor de zekerheid. <br /><br />Het terrein ziet er smerig en verlaten uit en hij ziet dat de meeste ruiten van de fabriek kapot zijn. Hij vraagt zich af waar Lana en Sarah eigenlijk willen gaan zoeken. <br /><br /><span style="COLOR: dodgerblue"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v446/tisjejsje/cheesemaker3.jpg" /> <br /><br />Gaia haalt nerveus haar schouders op als ze Oliviers vraag hoort. Schuifelend begeeft ze zich tot de fabriek dat ondanks het hoog ruinegehalte er toch imposant uitziet. <br /><br />“Aisha zei van wel… Ik ben hier nog nooit geweest.” <br /><br />Verbeten bijt ze op haar onderlip, klemt haar handen nog steviger op haar staf en wandelt dan met een meer vastberaden indruk naar de metalen deur die waarschijnlijk de ingang van de fabriek moet voorstellen. <br /><br />“Wij zijn normaal gezien de enige Cheesemakers die in leven zijn, van onze vader weten we niets af.” <br /><br />Ze graaft nogmaals diep in haar geheugen of haar moeder ooit iets heeft gezegd over amuletten of deze fabriek. Dan reikt ze voorzichtig naar de hendel van de deur die gewillig openschuift. Niet goed wetend wat ze nu moet doen kijkt ze naar binnen en blijft bij de deurdrempel staan. <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img235.imageshack.us/img235/6074/roxan39hg.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: indianred">Ze ziet Gaia twijfelen, en twijfelt zelf ook. Wie weet wat daar binnen is. Als de deur open gaat, kijkt ze in een grote donkere ruimte, er is nog bijna niets te zien. Ze kijkt twijfelend naar de drempel en vraagt zich af of ze binnen moet stappen of niet. <br /><br />Denkt: <span style="FONT-STYLE: italic">We zijn met zoveel.. er kan toch niets gebeuren</span> <br /><br />'Zullen we dan.. ehm.. maar naar binnen.. gaan?' <br /><br />Ze zet een stap over de drempel, die meteen luid begint te kraken. Het gekraak houdt niet op en er begint precies iets te vallen. Roxan zet haar tweede voet in het huis - niet naar het gekraak luisterend. <br /><br />'...'</span><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: red"><span style="FONT-STYLE: italic">Dan begeeft de grond het, hij splijt open en er rijst een enorme muur op, ondoordringbaar. De hele ruimte is ermee gevuld. In het midden staat iets geschreven: <br /><br />19 5 19 1 13 15 16 5 14 21 <br /><br />Het lijkt een code, zolang ze die niet gekraakt hebben, zullen ze niet verder kunnen, want de muur is als een deur. Pas als de code gekraakt is, gaat hij open.</span></span><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: indianred">Roxan is ondertussen net op tijd opzij gesprongen en staat op de rand van de afgrond, waar zonet de muur uit oprees. Trillend zet ze een stap terug en kijkt naar de enorme muur voor haar. <br /><br />'Eh.. was dit wel zo'n goed idee..' <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Sarah kijkt geschokt naar de muur die net omhoog kwam. <br /><br />'Eeh...' <br /><br /><span style="FONT-STYLE: italic">Okaay dan. Oude kaasfabriek hea. Ik geloof er niets van.</span> <br /><br />Sarah kijkt nog eens goed naar de muur en ziet dan een hele rij cijfertjes staan. <br /><br />'Is dat een code?' vraagt ze en ze wijst naar de getallen op de muur. <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">*Schrikt en deinst naar achteren wanneer de muur uit de grond opreist* <br />*Beseft nu maar al te goed dat ze op de juiste plaats zijn wanneer ze Roxans vraag hoort* <br />"Ja, we zijn hier 100% juist..." <br />*Kijkt naar de muur en merkt de code op* <br />*Zegt dan met enig sarcasme in haar stem:* <br />"Oh, leuk, spelletjes... Dat hadden we echt nodig, ja..." <br />*Bekijkt de code maar krijgt er kop noch staart aan* <br />"Wat stelt <span style="FONT-STYLE: italic">dit</span> voor?" <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Hij staat met open mond te kijken als Roxan de deur opendoet. <br /><br />"Wat is dit nou weer voor onzin?" zegt hij en hij kijkt naar de verschijnende muur met de code erop. <br /><br />"Ik dacht dat we naar een kaasfabriek gingen?" zegt hij en hij kijkt even naar Lana en Sarah. <br /><br />Hij probeert de code te kraken, maar dat lukt hem niet echt. <span style="FONT-STYLE: italic">Het moet toch simpel zijn?</span></span><font color="#000000"> <br /><br /><span style="COLOR: dodgerblue"><img alt="" src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg" /> <br /><br />*staart nadenkend naar de code op de muur* <br />*mompelt:* <br />"Misschien is het iets met cijfersverwisseling ofzo?" <br />*fronst zijn wenkbrauwen, nog steeds starend naar de code* <br />"Hoewel... stel nou dat..." <br />*denkt nog even na, glimlacht dan, en zegt:* <br />"Sesam open u!" <br />*ziet de muur langzaam in de grond wegzinken* <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Als hij hoort wat Milosh zegt begint hij te lachen. <br /><br />"Natuurlijk Milosh, kom op, dat is een spreuk voor muggles die denken dat ze kunnen toveren!" zegt hij. Maar dan zinkt de muur ineens weg en staat hij met zijn mond vol tanden. <br /><br />"Uhm ja, misschien toch nog niet zo'n slecht idee. Laten we snel naar binnen gaan." <br /><br />Voorzichtig zet hij een paar stappen over de drempel en als er niks gebeurd loopt hij naar de deur die links van hem zit. Voorzichtig doet hij hem open en kijkt of de rest volgt. <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img235.imageshack.us/img235/6074/roxan39hg.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: indianred">Denkt: <span style="FONT-STYLE: italic">Sesam, open u.. Erg voor de hand liggend, maar je komt er alleen nooit op</span> <br /><br />Ze ziet de muur in de grond wegzinken en een pad ontstaan. Langzaam loopt ze verder de duisternis in. Voorzichtig, omdat ze niet weet wat er nu weer gaat komen. Ze volgt Olivier en komt bij de deur. <br /><br />'Ja, laten we naar binnen gaan' <br /><br />Ze loopt achter Olivier voorzichtig de deur door en kijkt verbaasd rond. Deze ruimte is niet zo donker, maar iets lichter. In het midden staat een tafel, met brood en kaas erop. Er moet hier iemand geweest zijn. <br /><br />'Inderdaad, het is.. bewoond' <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">Hij ligt ondertussen in St. Holisto's waar hij over een paar uur zal worden behandeld door een gespecialiseerde Heler. Mike moet denken aan Lana en Sarah. Ze hadden nogal geheimzinnig gedaan gisteren, ze waren blijkbaar iets van plan. <br /><br />Hij was ook een beetje bang. Stel je voor dat Thorn het zou verraden nu hij niet in Sado was? Wat zouden Lana en Sarah wel niet denken? Ze mochten dit echt niet weten! <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">*Rent langs achter de fabriek binnen* <br />*Kijkt even zoekend om zich heen* <br />"Will?" <br />*Ziet Will enkele meters verder staan en rent ernaartoe* <br />"Will... Ze komen eraan, ze zijn daar... Ze komen de amulet zoeken." <br />*Kijkt Will aan, afwachtend wat hij gaat zeggen*</span><font color="#000000"> <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" /> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">*Staart verbouwereerd naar de muur die wegzakt en snapt de code nu ook* <br />*Kijkt Milosh glimlachend aan* <br />"Mooi zo!" <br />*Wandelt ook naar binnen en ziet ook het tafeltje met het brood en de kaars op* <br />"Ziet er uitnodigend uit, moet ik zeggen..." <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Hij is ondertussen aan de andere kant van de fabriek en gooit zijn kaas op tafel. De amulet houdt hij veilig onder zijn mantel. Als zijn helper even later binnenkomt kijkt hij op. <br /><br />"Wat zijn het ook een stelletje smerige bloedbesmeurden! Waarom komen ze nou weer hierheen? En die Volbloeden snap ik al helemaal niet. Ze gaan die lelijkerds toch zeker niet helpen!" zegt hij kwaad. <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">*Luistert wat Will zegt* <br />"We hebben ze misschien onderschat..." <br />*Kijkt Will met een vuile blik aan wanneer hij het heeft over de Volbloeden en zegt met de grootste minachting:* <br />"De bloedverraders..." <br />*Kijkt even in de richting waar de voorkant van de fabriek is en vraagt met een lichte ondertoon van ergernis:* <br />"Kan ik nog iets doen?" <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img391.imageshack.us/img391/8316/will9wy.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">"Nee, niet echt. Je hoeft hen alleen in de gaten te houden. Zorg dat ze niet hier kunnen komen." zegt hij kil. <br /><br />Dan gaat hij aan de tafel zitten en eet een stuk kaas op. <span style="FONT-STYLE: italic">Hmm, heerlijk.</span> </span><br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Hij gaat voorzichtig het vertrek binnen en kijkt eens rond. <br /><br />"Hmm, het ziet er hier inderdaad bewoond uit, als je alle smerigheid wegdenkt." <br /><br />Hij kijkt even waar Aisha gebleven is en gaat naar haar toe. <br /><br />"Heb je..heb je die persoon hier gezien? Of was dat ergens anders?" <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img487.imageshack.us/img487/5549/duisterpersoon6ul.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">*Knikt naar Will* <br />"Ik zal m'n best doen..." <br />*Verdwijnselt bij hem en Verschijnselt enkele seconden later bij de groep, op een verborgen plaats* <br />*Ziet waar ze staan* <br />[denkt]Dus de code hebben ze al gekraakt... Het zal er niet simpeler op worden...[/denkt] <br />*Doet een gemene grijns op haar gezicht verschijnen en wandelt naar een hendel* <br />*Haalt de hendel over*</span><font color="#000000"> <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" /> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">*Blijft naar de kaars en het brood kijken* <br />"Is dit weer een of ander raadsel ofzo?" <br />*Wandelt op de kaars af en steekt haar hand ernaar uit* <br />*Twijfelt even of ze eraan zou komen, maar dan hoort ze een geluid, alsof er een hendel werd overgehaald* <br />*Kijkt op* <br />"Vanwaar kwam dat?" <br />*Trekt voor alle zekerheid haar toverstok en kijkt rond maar ziet op het eerste zicht niets of niemand vreemds* <br />*Fronst haar wenkbrauwen, maar ziet dan wat er gebeurt* <br />"WOW!!!" <br /><br /><span style="FONT-STYLE: italic">Het is te merken dat de ruimte waarin de groep staat stilaan kleiner wordt: de vier kolossale muren die de ruimte omgeven komen op een langzame en dreigende manier op mekaar af. <br /></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></font></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span></span><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img54.imageshack.us/img54/7939/nischa20lw.jpg" /> <br /><br /><span style="COLOR: indianred">Nischa was ook uitgenodigd in verband met de fabriek, ze blijft stil omdat ze er niet echt wat van begrijpt. Als de anderen naar het fabriek gaan volgt ze maar, als ze ineens ziet dat de grond opensplijt gilt ze. <br /><br /><span style="FONT-STYLE: italic">"Oh my God! En zeggen dat ik naar Sado kwam voor de rust!"</span> zegt ze geschrokken. <span style="FONT-STYLE: italic">"19 5 19 1 13 15 16 5 14 21... Wat is dit?"</span> <br /><br />Als Milosh Sesam open u zegt kijkt ze hem raar aan, maar als ze merkt dat de grond weer terugschuift zucht ze opgelucht. Nischa kijkt raar op als ze ziet dat iemand hier wel degelijk woont, hoe kan iemand nu in dit ding wonen?<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Hij hoort ook het geluid dat Lana hoorde en heeft ineens geen interesse meer in Aisha's eerdere bezoek aan de fabriek. Hij ziet namelijk de muren langzaam maar zeker bewegen, naar hen toe. <br /><br />"Naar de deur! Snel, terug naar de deur!" roept hij in paniek. <br /><br />"We moeten hier weg!" Hij denkt even niet meer aan de rest en rent naar de deur hij wil hem opentrekken, maar ziet tot zijn grote schrik dat dat niet gaat. <br /><br />"Die deur, die was net nog open!"<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">[denkt]Holy...[/denkt] <br />*Hoort Olivier roepen dat ze naar de deur moeten en twijfelt geen seconde* <br />*Loopt in paniek naar de deur en ziet nog net hoe Olivier ze niet openkrijgt* <br />*Hoort hoe hij zegt dat die net nog open was terwijl ze zichzelf hetzelfde bedacht* <br />*Stapt paniekerig naar voor* <br />"Opzij, Olivier, OPZIJ!" <br />*Richt haar stok op de deur* <br />"Alohomora!" <br />*Trekt en duwt aan de deur maar voelt er geen beweging in komen* <br />"ALOHOMORA!" <br />*Test weer paniekerig of de deur open wilt, maar hij lijkt wel dichtgekleefd te zijn* <br />"Op slot! Verdorie!" <br />*Kijkt vragend en bang naar de mensen achter zich, maar het enige wat haar opvalt is dat de ruimte nog kleiner is geworden*<br /><br /><span style="COLOR: dodgerblue"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img.photobucket.com/albums/v446/tisjejsje/cheesemaker3.jpg" /> <br /><br />Ze wordt elk moment onrustiger, hoe dieper ze het fabriek in gaat. Als Milosh de code met gemak heeft kunnen kraken loopt ze wantrouwig binnen, het ging veel te gemakkelijk naar haar zin. De sterke geur van de kaas die hier ooit gefabriceerd is dringt haar neusgaten binnen. Walgend versnelt ze haar pas en hoopt dat het amulet in de eerste de beste gang die ze tegen komen zou liggen, zodat ze meteen weer het fabriek uit kunnen vluchten. <br />Maar dat is natuurlijk iets waar ze enkel van kan dromen. <br />Gaia krijgt het om de een of andere reden steeds warmer, met haar rechter hand stevig om d’r staf geklemd volgt ze de andere op de voeten en legt haar linkerhand trillend om haar slapen. <br /><br />… <br /><br />Als ze zich net als alle andere in de kamer bevindt, waar de muren dreigend in beweging lijken te komen breekt het angstzweet haar echt uit. Net als Lana brengt ze hoopvol ‘Alohomora’ uit. <br />Met een verwijtende blik op haar toverstaf, alsof die haar ijskoud in de steek heeft gelaten legt ze een hand op een van de muren, terwijl ze betwijfelend naar de deur kijkt of zich daar soms ook ’n code op bevindt.<br /><br /><img alt="" src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg" /><br /><br />Aisha let niet zo goed op de andere, maar staart alleen maar naar de dichtbij komende muren. Ze fronst eventjes en draait zich dan wel naar de anderen. <br /><br />"<span style="FONT-STYLE: italic">Dat helpt niet, dat zien jullie toch?! In plaats van tevergeefs die deur proberen in te rammen kunnen we beter een andere oplossing zoeken.</span>" Ze staart vrij kalm naar de steeds dichterbij komende muren. Dan trekt ze haar eigen wand ook. <br /><br />"<span style="FONT-STYLE: italic">Als we nu eens iets proberen te toveren, een pilaar of balk ofzo, dat de muren tegen houdt verder te schuiven?</span>" Plots realiseert Aisha zich wat er aan de hand is en hulpeloos staart ze weer naar de muren. <br /><br />Ze rent naar de deur en begint er nu zelf als een gek tegen aan te rammen. Ze schopt en slaat, maar niets lijkt te helpen. Tranen van paniek en angst vloeien nu over haar wangen. <br /><br />"<span style="FONT-STYLE: italic">Doe dit niet! Niet met je eigen familie!</span>" Schreeuwt ze in het niets, niet wetend waarom en ze blijft tegen de deur aan rammen.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Hij ziet hoe Lana ook nog eens als een gek de deur open wil rammen en zucht. Dan hoort hij wat Aisha zegt en komt meteen in actie. <br /><br />"Een balk, ja dat is het!." Hij tovert een balk tussen de muren maar wat hij dan ziet jaagt hem nog meer angst aan; de balk splijt binnen een paar seconden in tweeën. <br /><br />"Wat moeten we doen?" roept hij in paniek. Dan hoort hij Aisha ineens iets zeggen over 'je eigen familie' en kijkt haar raar aan. <br /><br />"Uhm, wat bedoel je precies?" vraagt hij haar.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">*Kijkt Gaia hoopvol aan wanneer zij ook de deur met een spreuk probeert te openen, maar laat een wanhopig kreetje wanneer het haar ook niet lukt* <br />[denkt]Die deur MOET en ZAL open gaan!![/denkt] <br />*Hoort dan Aïsha achter zich en kijkt haar vlug even aan: is ze niet goed wijs ofzo? Hoe kan ze zo kalm blijven?* <br />*Merkt dan dat ze niet veel later beseft wat er aan de hand is en hoort wat ze schreeuwt* <br />*Concentreert zich terug op de deur, niet reagerend op wat Aïsha net riep want dat wist ze al en daar is het trouwens nu niet het moment voor* <br />[denkt]Opblazen?[/denkt] <br />*Bijt een fractie van een seconde op haar lip, maar duwt dan evensnel iedereen die bij de deur staat koortsachtig weg* <br />"PAS OP!" <br />*Richt haar toverstok op de deur* <br />"BOMBARDA!" <br />*Keert zichzelf beschermend van de deur wanneer ze een geluid hoort alsof er een ontploffing plaatsvindt en een dikke laag stof ziet opwaaien* <br />*Kijkt terug op wanneer het geluid bijna weg is en ziet nog net hoe de dikke laag stof verdwijnt, alsof het keisnel naar buiten gezogen wordt door het slot van de deur, die tot haar grootste terreur nog steeds intact is* <br />"HOE KAN DAT?!"<br /><br /><span style="COLOR: dodgerblue"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://i7.photobucket.com/albums/y297/NielsP/Dizn.jpg" /> <br /><br />Dizn is iedereen gevolgd. Hij had het gevoel dat iets niet klopte en als dat bekend zou zijn, dan wou hij er bij zijn. Hij kijkt wat minachtend naar de fabriek die er maar stoffig bij staat. Hij loopt met de groep mee. <br /><br /><span style="FONT-STYLE: italic">''In Gods naam, was dat?''</span> vraagt hij als hij de muur met de code ziet. <br /><br />Hoe kunnen ze dat nu kraken? Als hij hoort dat Milosh 'Sesam open u' roept, glimlacht hij. Goed. Daar zijn ze door. <br /><br />... <br /><br />Hij beland in een kamer, samen met de groep ziet hij dat de muren dichterbij komen. Hij ziet dat heel wat mensen proberen de deur te openen. Ohnee. Hij heeft al veel bizarre situaties meegemaakt, maar dit? <br /><br /><span style="FONT-STYLE: italic">''Misschien..''</span> begint hij. <span style="FONT-STYLE: italic">''De muren werken samen om ons kleiner te krijgen, misschien moeten wij ook samenwerken om de muren kleiner te krijgen?''</span> <br /><br />Dizn kijkt wat verveelt rond. Dit klonk echt heel bizar.</span><font color="#000000">&nbsp;<br /><br /><span style="COLOR: dodgerblue"><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/6052/roxan2uf.jpg" /> <br /><br />Roxan ziet de muren kleiner worden en beseft dat ze nu op een iets ergere positie zitten dan toen ze nog voor de muur stonden. Ze kijkt haastig rond of ze nergens een code of iets anders ziet, maar dat levert geen resultaat op. Iets paniekerig denkt ze na. <br /><br />'Samenwerken?' <br />Denkt: <span style="FONT-STYLE: italic">Met hun?</span> <br /><br />Het lijkt haar sterk, maar misschien moet toch een spreuk helpen.. Het zou toch het simpelste zijn dat je gewoon met een spreuk uit die ruimte kan komen. Toch probeert ze iets. <br /><br />'DIFFINDO' <br /><br />Twijfelend kijkt ze naar het resultaat.. wat niet veel oplevert.. er valt alleen een stofje naar beneden, maar alles ziet er nog precies zo uit als het er al uitzag. Op de muren natuurlijk na, die steeds dichter komen.<br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg" /><font color="#000000"> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue"><span style="FONT-STYLE: italic">Hij is ondertussen terug in Sado aangekomen, nadat hij was geholpen in St. Holisto's. Hij heeft al de hele tijd een raar gevoel, alsof zijn dochters in gevaar zijn. Hij weet dat ze naar de kaasfabriek gegaan zijn en besluit er ook naartoe te gaan. <br /><br />Daar aangekomen ziet hij Duister Persoon staan en schrikt. Hij kan nog net wegduiken van een spreuk die ze afvuurt en ziet dan de muren in het vertrek naast hem steeds kleiner worden. <br /><br />"Jij..jij..wat doe je nou? Je weet toch wie er binnen zijn!" zegt hij in paniek. Hij duwt Duister Persoon aan de kant en haalt de hendel over. <br /><br />Net op tijd.</span></span><font color="#000000"> <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img13.imageshack.us/img13/312/olivier20cc.jpg" /> <br /><br /></font><span style="COLOR: darkorange">Hij ziet hoe verschillende mensen verwoed proberen een uitgang te vinden, maar niets helpt. <br /><br />De muren komen nu wel heel dicht naar elkaar toe en ze staan steeds dichter op elkaar. <br /><br />"Er is geen plaats meer voor ons allemaal zometeen! Klim in iemands rug ofzo!" roept hij in paniek.</span><font color="#000000"> <br /><br /><img title="Image" alt="Image" border="0" src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg" /> <br /><br /></font><span style="COLOR: dodgerblue">Badend in het zweet wordt hij wakker. Het duurt even voor hij beseft dat hij een nachtmerrie had en er waarschijnlijk niets aan de hand is. <br /><br />Dan merkt hij ineens dat zijn benen weer bewegen en glimlacht. De helers hebben hem geholpen toen hij onder narcose was.</span></span></font></span></span></span></span></span></span>

Plaats reactie