Hoofdstuk 21 - Betere tijden? (verbeterd)

Hier komt de hele tekst te staan.

Moderator: Helena

Plaats reactie
Syll
Admin
Berichten: 134
Lid geworden op: di jan 24, 2006 3:40 pm

Hoofdstuk 21 - Betere tijden? (verbeterd)

Bericht door Syll » vr mar 24, 2006 6:43 pm

<img src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*ligt zonder enig teken van leven op de grond - tot voor een paar seconden geleden*<br>*merkt niet hoe er een soort van lichtje uit zijn borstkas 'omhoogvliegt'*<br><br><i>Milosh kijkt naar zijn ouders, de ouders die heeft lief heeft gehad, bemint, gemeden en gehaat. Hij staart naar hen.<br>"Ga terug... het is je tijd nog niet, het is te vroeg. En..."<br><br>Er klinkt een enorm gekraak, dat steeds luider en luider wordt. Dan een geluid van een in tweeen splijtende boomstam... het is de treurwilg.</i><br><br>*kreunt even zacht, en doet dan zijn ogen open*</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Verbaast zich wanneer ze twee groene stralen op de Koning ziet afstevenen; ze had er maar één afgevuurd*<br>*Ziet Sarah dan naast haar staan, ook met haar stok op de Koning gevuurd en snapt wat er gaande is*<br>*Ziet de Koning als in slowmotion voor haar ogen neervallen*<br>*Laat haar toverstok langzaam zakken en kijkt naar de Koning die daar ligt, roerloos*<br>[denkt]Is hij nu echt...[/denkt]<br>*Verwacht dat hij elk moment terug op zou kunnen springen alsof er niets gebeurd is*<br>*Beseft dan wat er allemaal gaande is, keert haar rug naar het hoopje Koning wat er ligt en snelt naar de afgrond; het kan haar momenteel allemaal niet schelen dat ze iemand vermoord heeft*<br>*Krijgt het andere uiteinde van het touw van Roxan in haar handen geduwd*<br>"OK..."<br>*Probeert samen met Roxan Mike omhoog te trekken, wanneer ze achter zich een hels gekraak hoort*</font><br><br><img src="http://img74.imageshack.us/img74/1589/treurwilgenoudeman6nq.jpg"><br><br><font color=#009900>Met een luide kraak barst hij in twee enorme stukken, die naar beneden buigen. Dan komt een gigantisch plateau uit de stam naar buiten met daarop iets wat hen alleen schrik aanjaagt..<br><br><i>Een witte schim..met een baard waarop Dumbledore jaloers zou zijn en een enorme jampotbril (waarop Trelawney dan weer jaloers zou zijn). Heel langzaam beweegt hij zijn mond en begint dan te praten.</i><br><br>"Dag bewoners van Sado," zegt hij met trillende stem. "Wat hebben jullie er een enorm potje van gemaakt. Ik zal jullie vertellen; dat is niet altijd zo geweest. Tweehonderd jaar geleden kwamen de eerste bewoners hier naar toe getrokken - ik was er één van. Het was een mudblood, een half-blood en een fullblood familie en we sproken af om elkaar daarop niet te beoordelen. Ik geloof dat er van die belofte tegenwoordig niet veel meer over is," zei hij en hij lachte even om vervolgens weer verder te gaan. "We hebben zelfs een bezwering uitgesproken. We beloofden elkaar plechtig om nooit iemand van een andere familie te vermoorden. Ook deze belofte hebben jullie vandaag verbroken. Volgens de bezwering zou degene die dood was kunnen herleven. Iedere familie heeft namelijk een amulet gekregen. Als deze amuletten niet binnen een maand herenigt zijn op het platform waarop ik zit, zal de dode herrijzen. Als men elkaar nog steeds zou steunen, zou er samen worden gezocht naar de amuletten, die symbool staan voor de vrede tussen ons. Als de amuletten niet op tijd worden gevonden betekend dat dat eigen belang hier belangrijker is, en is het onmogelijk om in harmonie samen verder te leven."<br><br>Hij keek hen allen doordringend aan en sprak toen voor de laatste keer:<br><br>"De keuze is aan jullie..." galmde er door de stilte die zijn verhaal had achtergelaten.<br><br>Toen begon het plotsing hard te waaien en de man werd weer meegevoerd. Een in tweeën gescheurde treurwilg met een platform waarin drie gaten zaten liet hij achter, samen met een aantal verbijsterde mensen.</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg"><br><br><font color=#0099FF>Eindelijk kan hij het touw vastpakken, maar het kost hem veel moeite. Zijn armen houden het niet meer uit en het touw is ook geen goede houvast.<br><br>"Ik houd het niet lang meer Lana, ik houd het niet meer," zegt hij met moeite.<br><br>"Ik had je meteen moeten vertellen waarom ik ben gekomen. Sarah, Sarah is je zus!"</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Wat??<br>Kijkt van Mike naar Sarah en van Sarah weer naar Mike!<br>Is dat haar vader?Kijkt dan naar Lana.<br>... en dat is haar zus!<br>Het wordt Ryan duidelijk teveel en trekt een vies gezicht.</font><br><br><img src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker.jpg"><br><br><font color=#0099FF>"Maar..." Stomverbaasd kijkt Aisha naar Lana als ze hoort dat Sarah de zus is van Lana. "Maar... Is Sarah dan geen volbloed, of.."<br><br>Verward kijkt ze naar iedereen en in haar hoofd roept een stemmetje dat ze het hier maar niks vind. Als dan ook nog de treurwilf openbarst en er een man uit tevoorschijn komt wordt het haar teveel.<br><br>"Wat is dit voor een raar dorp?!" mompeld ze terwijl ze achteruit loopt en met haar ogen naar Gaia zoekt in de menigte.</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Kijkt even achterom naar wat er bij de treurwilg gebeurt, maar draait zich dan weer om en luistert met een half oor naar de vent met z'n amuletten terwijl ze Mike probeert te helpen*<br>[denkt]Ja... Net nu <i>wij</i> weer eens iets hebben gedaan wat niet mag, tuurlijk...[/denkt] *Hoort Mike zeggen dat hij het niet meer houdt*<br>"Je <i>MOET</i>!"<br>[denkt]Ik vergeef het mezelf nooit als hij nu naar beneden valt...[/denkt]<br>*Ze duwt het touw in de handen van een paar anderen, het geeft niet wie, en kruipt dan zelf voorzichtig een beetje meer naar Mike toe*<br>*Zorgt dat ze niet weg kan en strekt haar arm ver uit*<br>[denkt]Pak het dan...[/denkt]<br>*Trekt even grote ogen wanneer Mike zegt dat Sarah haar zus is; ze wist nu al wel even dat Mike de vader van Sarah was en had gedacht dat Mike al die tijd gelogen had tegen haar, maar dan heeft hij toch altijd de waarheid gesproken*<br>"Het is goed, 't is goed! Grijp m'n hand!"<br>*Strekt haar arm nog verder uit*</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg"><br><br><font color=#0099FF>Langzaam komt hij steeds hoger en uiteindelijk kan hij bijna bij Lana's hand.<br><br>Met een laatste krachtinspanning grijpt hij Lana's hand, maar dan schiet het touw tussen zijn andere hand uit. Mike schrikt, maar beseft dat hij Lana gelukkig nog vast had. Hij bengelt nu met nog maar 1 hand vast 100 meter boven een ravijn.<br><br>"Lana, kun je me houden?" vraagt hij bezorgd.</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Schrikt even wanneer Mike haar hand vastgrijpt en het touw uit zijn andere hand schiet*<br>*Grijpt met haar tweede hand naar Mike’s pols zodat ze hem goed vast heeft*<br>*Hoort de bezorgdheid in Mike’s stem terwijl ze zo goed en zo kwaad als het kan Mike probeert te houden*<br>[denkt]Ik hoop het...[/denkt]<br>"Vertrouw me!"<br>*Zegt dan in één adem terwijl ze de wanhoop en angst in haar stem probeert te onderdrukken, want het zou maar eens verkeerd moeten aflopen:*<br>"Luister naar me, het spijt me! Het spijt me zo fel van alles! Ik ben al die tijd zo grof geweest tegen je, ik had je niet mogen aanvallen! Het spijt me zo!"<br>*Kijkt Mike even aan terwijl de schuld in haar ogen af te lezen is*<br>"Komaan..."<br>*Probeert met alle kracht die ze heeft Mike op te trekken*</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg"><br><br><font color=#0099FF>Hij probeert het Lana zo makkelijk mogelijk te maken en dan kan hij uiteindelijk met 1 hand de rand vastpakken. Met een laatste krachtinspanning trekt hij zichzelf omhoog en dan zit hij eindelijk weer veilig op de grond.<br><br>"Mijn god..wat heb ik een geluk gehad," zegt hij na een tijdje.<br><br>"Is er niemand van jullie gewond? En wat is er met de KdV gebeurd?" vraagt hij en hij kijkt om zich heen.</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Trekt Mike nog een laatste keer op wanneer hij bijna terug veilig boven is*<br>*Laat hem los en gaat even met haar handen door haar haar*<br>*Hoort na enige tijd Mikes vraag en kijkt ook rond, als er niemand antwoordt, doet zij het maar*<br>"Het is voorbij... De Koning is dood..."<br>*Laat haar blik dan even rusten op de treurwilg, beseft dan dat ze even iets cruciaals vergeten is en voegt er dan aan toe:*<br>"Voorlopig dan toch, als ik het goed heb begrepen..."<br>*Kijkt met een vieze blik naar de treurwilg*<br>"En er is ook niemand gewond..."<br>*Laat haar blik dan rusten op het lijk van Milosh dat daar eventjes verder maar roerloos bijligt en nijpt haar lippen op mekaar*<br>[denkt]Nu ja, het hangt ervan af in welke opzichten je dat bedoelt, natuurlijk...[/denkt]<br>*Bijt op haar lip en loopt langzaam naar hem toe*<br>*Fronst dan wenkbrauwen en blijft abrupt staan; ze dacht dat ze Milosh z'n ogen had zien knipperen*<br>[denkt]Komaan, Lana... Doe dat niet...[/denkt]<br>*Blijft toch nog even staan en kijkt nog eens tegoei, maar als ze denkt dat ze weer een flikkerende glinstering ziet loopt ze er voorzichtig maar toch nog snel naartoe*<br>*Zegt dan zacht, omdat ze zichzelf niet voor gek wil zetten:*<br>"Milosh?"</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*knippert weer met zijn ogen, en probeert zich te oriënteren*<br>*hoort allerlei geluiden vaag tot zich doordringen*<br>*knippert nogmaals met zijn ogen, en ziet het beeld nu langzaam duidelijk worden*<br>*verstijft dan (hoewel hij al vrij stijf lag) als hij Lana's stem hoort*<br>*gaat moeizaam overeind zitten en zegt schor, alsof hij al tijden niet meer gesproken heeft:*<br>"Lana?"</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Voelt een onaangename rilling over haar rug lopen wanneer Milosh moeizaam overeind gaat zitten en als hij dan ook nog eens haar naam noemt, krijgt ze kippenvel*<br>*Blijft een een paar seconden naar Milosh staren: ongelovig en twijfelachtig maar aan de andere kant ook gelukkig*<br>[denkt]Oh hemel, dit kan niet waar zijn...[/denkt]<br>"Hoe... Hoe..."<br>*Zakt op haar knieën tot ze op gelijke hoogte met Milosh zit*<br>*Neemt zijn handen vast en knijpt er zachtjes in, alsof ze wilt testen of ze er doorheen kan of zoiets, zoals bij een spook, maar wat ze voelt en ziet is normaal*<br>*Kijkt Milosh aan*<br>"Maar hoe... We dachten dat je... dat je dood was. Maar je leeft!"<br>*Glimlacht opeens heel gelukkig en omhelst hem terwijl de ontlading losbarst*<br>"Oh, ik ben zo blij dat je nog leeft!"</font><br><br><img src="http://img235.imageshack.us/img235/6074/roxan39hg.jpg"><br><br><font color=#CC6666>Ze kijkt naar de man in de treurwilg en probeert zich een harmonisch sado zoveel jaar geleden voor te stellen, wat niet echt lukt. Bij het idee dat haar familie een amulet heeft, weet ze niet wat ze moet doen.<br><br>Denkt: Iedereen een amulet.. hoe kan ik ooit dat amulet vinden? Ik heb m'n familie weet-ik-veel-hoelang niet meer gezien.<br><br>Ze begint te denken hoe ze dat aan moet pakken en heeft niet in de gaten wat er met Milosh, achter haar, gebeurt. Maar dan ziet ze haar toverstok op de grond liggen, die haar eerder ontnomen was. Ze loopt er naartoe, pakt de stok en ziet dan Milosh, stomverbaasd, rechtop zitten.<br><br>'Eh..? Hoe..'</font><br><br><img src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Hij staart met open mond naar het tafereel; Milosh die ineens weer opstaat, Mike die weer boven komt en Sarah die 'Papa' tegen hem zegt.<br><br>"Sarah..is..is hij je vader?" zegt hij alsof dat onmogelijk is.<br><br>"Maar..dan..dan ben je de zus van Lana. Dat kan toch niet!"</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Na alle commotie, het geschreeuw, verrassende onthullingen en herrijzenissen uit de dood staat Sarah een beetje onwennig naar de steentjes voor haar schoenen te kijken. Zodra Olivier tegen haar begint te praten kijkt ze op maar slaat haar ogen direct weer neer. Een tomaatrode kleur verschijnt op haar wangen.<br><br>'Eh, jazeker. Dat kan wel. Alles is alleen een beetje een soort van heel erg ingewikkeld, zeg maar.'<br><br>Met een domme grijns kijkt Sarah Olivier aan, 'het voelt wel raar hoor, om nu een openbare halfbloed te zijn. Eentje die ineens weer een vader en een zus heeft.’</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Erg genoeg dat ze halfbloed is.. en nu dit!<br>*Trekt zich langzaam terug uit deze situatie en hoopt dat niemand dit merkt*<br>*Hoort wat Sarah zegt*<br>*Walgt*</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Hij ziet dat Sarah moeite heeft met de waarheid en besluit om voorlopig nog niet te vragen of ze het alsjeblieft toch wil uitleggen.<br><br>Hij ziet ook dat Ryan nogal raar doet als Sarah zegt dat ze het raar vind om een 'openbare half-blood' te zijn. Olivier zelf weet ook niet goed wat hij er van moet denken, maar zijn gevoel zegt dat hij voor Sarah moet kiezen en niet voor de haat tegen half-bloods.<br><br>"Uhm..zullen we met z'n allen even ergens anders heen gaan? Ik geloof niet dat dit nou zo'n fijne plek is om te praten."</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg"><br><br><font color=#0099FF>Hij houdt zich een beetje op de achtergrond als Lana en Roxan zich op Milosh richten en hij ziet hoe Sarah in de verte niet goed weet wat ze moet zeggen.<br><br><i>Maar ze heeft wel volgehouden dat ze een volbloed is, zoals we hadden afgesproken. Gelukkig.</i><br><br>Als hij zijn twee dochters zo bekijkt rolt er een traan over zijn wang. <i>Hij had ze allebei niet moeten laten gaan, hij had ze moeten beschermen tegen het kwaad!</i><br><br>Hij neemt een besluit en roept Lana en Sarah.<br>"Ik geloof dat wij een aantal dingen te bespreken hebben," zegt hij.</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>'Jaaah... laten we er een leuke theekrans van maken!'[/sarcastisch]<br>*kijkt strijdlustig naar Olivier*<br>'Wat kan er dan hier niet besproken worden, alles is er nu toch al uit he!'</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*glimlacht flauwtjes wanneer Lana hem omhelst*<br>*moet onwillekeurig weer aan zijn ouders denken, en aan wat ze hem verteld hebben*<br>*besluit het maar even te laten rusten, en kijkt Lana aan*<br>*glimlacht weer, en zegt:*<br>"Ik ben ook blij om jou weer te zien..."<br>*hoort dan Mike, en kreunt inwendig*<br>*denkt: "Als er iets was dat er handig was aan dood gaan, was het wel dat ik van hem verlost was... Voor even, dan."*</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Glimlacht naar Milosh wanneer die antwoord terug geeft*<br>*Kijkt dan even achterom naar Mike die haar roept*<br>"Wacht nog even..."<br>*Weet goed genoeg dat er hopen te bespreken vallen omwille van de gebeurtenissen, 'ontdekking' van haar familie en het gedoe met die amuletten, iets dat ze zelf enkel in grote lijnen heeft opgevangen omdat ze Mike probeerden te redden, maar Milosh leeft, wat ze even belangrijker vindt*<br>*Keert zich terug naar Milosh, kijkt hem aan en vraagt:*<br>"Is alles wel goed? Heb je ergens pijn of zo?"<br>*Strijkt hem even door z'n haar en denkt aan de vervloeking terwijl ze zich niet kan voorstellen dat hij er niets aan overgehouden heeft, aangezien hij dood hoorde te zijn*</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*kijkt even naar de fullbloods, in het speciaal Olivier*<br>*kijkt dan weer naar Lana*<br>*glimlacht weer naar haar wanneer ze vraagt of alles goed is*<br>*zegt, toch lichtelijk overrompeld door al die bezorgdheid:*<br>"Met mij is alles prima... Echt prima..."<br>*kijkt even in het rond, naar de ravage*<br>"Wat is er hier eigenlijk allemaal gebeurd toen ik - eh - 'weg' was?”</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Kan niet echt geloven dat alles in orde is, maar hij zal het toch wel beter weten als zij*<br>"OK, dan..."<br>*Glimlacht blij, maar als Milosh vraagt wat er allemaal gebeurd is, veegt ze die glimlach van haar gezicht en denkt na*<br>[denkt]Ja, wat is er nu eigenlijk allemaal gebeurd... Gewoon te veel...[/denkt]<br>*Weet niet waar ze moet beginnen*<br>"Te veel..."<br>*Zucht even*<br>"Kort gezegd: ik heb nog meer familie bij..."<br>*Knikt even naar Sarah en Mike*<br>"... al weet ik zelf nog niet hoe het allemaal in mekaar zit, daarom ga ik er zo heen. De Koning der Volbloeden is dood."<br>*Huivert even wanneer ze dat zegt: de gedachte dat Sarah en zij hem vermoord hebben is niet bepaald vreugdevol*<br>"Voorlopig toch... En er is iets met amuletten aan de hand, al weet ik niet precies hoe het zit... Als ze niet samen komen op die plek over een maand, komt de Koning terug tot leven, geloof ik..."<br>*Knikt naar de Treurwilg waar niet meer veel van overblijft*<br>*Kijkt dan even Roxan aan en wenkt haar bij hen*</font><br><br><img src="http://img235.imageshack.us/img235/6074/roxan39hg.jpg"><br><br><font color=#CC6666>Ze loopt een beetje heen en weer en weet niet echt wat ze met deze situatie aan moet. Ze snapt niet wat er nu precies met Milosh is gebeurd, maar ziet het niet echt zitten om het nu te gaan vragen, nu hij met Lana is. Dan ziet ze Lana wenken en loopt naar haar toe.<br><br>'Ja.. 'Is er iets?'</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>"Neen, niets speciaals... Ik riep je gewoon... Anders sta je daar zo alleen..."<br>*Glimlacht even naar haar*<br>"Weet jij misschien hoe het allemaal met die amuletten zat? Ik heb niet alles opgevangen met dat gedoe..."<br>*Voelt dat ze een beetje rood aanloopt en kijkt even schuldbewust naar Mike; ze weet dat ze het niet meer lang kan uitstellen met hem en Sarah te gaan praten*</font><br><br><img src="http://img235.imageshack.us/img235/6074/roxan39hg.jpg"><br><br><font color=#CC6666>'Oke.. eh.. dankje'<br><br>Denkt: Da's aardig, maargoed.<br><br>Ze voelt iets van twijfeling als Lana over de amuletten begint, want ze weet nog steeds niet hoe ze het moet gaan aanpakken. Ze kijkt naar Lana's rode gezicht en ziet dat zij niet de enigste is die ergens mee zit.<br><br>'Amuletten.. hmm.. elke familie moet een amulet vinden, of zoiets geloof ik. En als die niet gevonden worden komt hij' Ze richt haar blik op de KdV '... weer tot leven, dacht ik.’<br>'Maar hoe moet ik in vredesnaam een amulet vinden...' mompelt ze.</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Zucht even en kijkt Roxan en Milosh aan*<br>"Wie weet waar die amuletten liggen... Die kunnen gewoonweg overal liggen... 'Elke familie', alsof iedereen al die jaren dat amulet gehouden heeft..."<br>*Bedenkt zich erbij dat zij nooit een amulet in bezit gehad heeft en mompelt wat schichtig*<br>"Dit wordt nog mooi..."<br>*Werpt even een blik op Mike, die nog altijd te wachten staat en beseft dat het nu hoog tijd wordt er eens naar toe te gaan*<br>"Ik moest maar eens naar daar gaan..."<br>*Knikt even met haar hoofd naar Mike terwijl ze Milosh en Roxan aankijkt*<br>"Met al dat gedoe... Sorry..."<br>*Drukt zichzelf recht en maakt aanstalten om naar Mike toe te gaan*</font><br><br><img src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Hij kijkt Ryan kwaad aan, hij heeft hem nooit gemoeten, maar nu gaat hij toch te ver. Waarom is hij in hemelsnaam zo kwaad?<br><br>"Nou, ik heb geen zin in dat gezeur van die half-bloods. Ik wil het verhaal liever van Sarah zelf horen, zonder dat ze wordt onderbroken," zegt hij op een nep-vriendelijke toon.<br><br>Dan hoort hij dat Mike wil dat Sarah en Lana even met hem meegaan.<br><br>"Uhm, ja, dan zien we je straks wel. Dan ga ik wel even naar Lauren ofzo, die weet ook nog van niks," zegt hij een beetje teleurgesteld.</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>*haalt zijn schouders op*<br>'Dan loop ik wel met jou mee, Ollie!'<br>*slentert achter Olivier aan*<br>Het duizelt Ryan allemaal een beetje en voelt zich erg vermoeid!<br>Ik zie er vast jaren ouder uit nu...</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Sarah schrikt enorm van alle vijandigheid.<br><br>'Jeetje, dat had ik nou echt niet verwacht zeg. Ryan doet alsof hij van een andere planeet komt en ik ben ineens niet meer dat het stof onder de deurmat,' bedenkt ze zich ineens. Met moeite kan ze een snik inhouden.<br><br>Even kijkt ze Ryan aan, dan draait ze zich om naar Olivier.<br><br>'Ja, ik zie je straks wel. Ik kom wel naar jouw huis toe.' Dan loopt ze met het lood in haar schoenen naar Mike toe. Een tikkeltje benieuwd naar wat er nog komen gaat...</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>*ziet haar blik en ontwijkt hem, maar krijgt daarbij wel een steek in zijn maag*<br><br>Ryan is totaal ontgoocheld en weet niet langer meer wat voor een houding te geven. Zal hij Olivier dan toch een keer in vertrouwen moeten nemen?</font><br><br><img src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Hij bekijkt het hele tafereel nog eens; zijn opa die daar dood ligt, Milosh die weer tot leven is, de prachtige treurwilg die nu in tweeën is gebarsten en Sarah die een beetje ongemakkelijk bij Mike staat. Dan keert hij het tafereel de rug toe en zegt tegen Ryan:<br><br>"Zullen we dan maar naar Lauren gaan?"<br><br>En zonder te wachten loopt hij aan, hij verwacht dat Ryan wel zal volgen.</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Helemaal opgaand in zijn dilemma hoort hij Olivier maar half.<br>*schrikt op*<br>'Eh..ja!'<br>*en slentert weer in gedachte verder achter zijn voorganger aan*<br>Met Lauren erbij kan ik er helemaal niet over beginnen, ik moet het nu doen! Nu of nooit..<br>'Ik ben verliefd op Sarah..'<br>En Ryan staat stil en wacht de reactie af van Olivier....</font><br><br><img src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Olivier loopt vrolijk door tot hij ineens Ryan hoort. Zijn mond valt open van verbazing. Hij draait zich om en wil "Ik ook" zeggen, maar kan nog net op tijd een hand voor zijn mond slaan.<br><br><i>Oke Olivier, dit is Ryan. Je bent niet met hem bevriend en je gaat zeker niet tegen hem zeggen dat je verliefd bent op Sarah, ook niet als hij dat wel doet</i>, zegt hij tegen zichzelf.<br><br>"Ik dacht dat je haar niet meer moest?" zegt hij in de plaats daarvan en hij kijkt Ryan een beetje kwaad aan.</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>'Jeetje man, ik weet het allemaal ook niet meer hoor... ik ben compleet ontgoochelt. Het ene moment geef ik haar een kus en verklaren we elkaar de liefde en dan dit hele gebeuren! Ik mag dan misschien niet altijd laten zien wat ik allemaal voel, maar dat betekend beslist niet dat ik geen gevoel heb!'<br><br>Boos omdat hij zijn ziel blootlegde en had deze reactie toch echt niet verwacht van zijn vroegere vriend!<br><br>'Ik vraag je om hulp hoor, ik weet dat we elkaar de laatste tijd niet erg lagen maar jeetje.. het is ook allemaal zo verwarrend wat ons gebeurd!'</font><br><br><img src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Wat Ryan zegt galmt na in Olivier's hoofd. <i>"Ik weet dat we elkaar de laatste tijd niet erg lagen". Waren hij en Ryan dan ooit bevriend geweest?</i><br>Dan herinnert hij zich plots weer iets. Hij ziet hem en Ryan voor zich in het gemeenschappelijke café, ze waren samen modderbloedjes aan het pesten. <i>Ryan en hij waren dus toch ooit vrienden!</i><br><br>Dit is allemaal begonnen om Sarah! Daardoor zijn ze uit elkaar gedreven. Te idioot voor woorden toch?<br><br>"Ryan, je bent onder de imperiusvloek geweest," zegt hij dan. "Logisch dat je in de war bent! Je hebt Sarah niet uit eigen wil gekust, dat was omdat je haar mee moest lokken!"<br><br>"Hoop ik dan", denkt hij erbij. Sarah zal uiteindelijk toch voor mij kiezen. Dat zou alleen een stuk makkelijker zijn als Ryan zich er niet meer in mengt.</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Ja, dat is wel zo... hij was onder die verdomde vloek. Maar hoe kan het dan dat ik me zo ellendig voel.<br><br>'Ja, dat zal het geweest zijn. Maar hoe dan ook, ik heb gevoelens voor haar... en zij voor mij! Man, wat ik er niet voor zou geven om haar nog eens eventjes apart te spreken!'<br><br>*kijkt naar Olivier*<br><br>'... we moeten weer tot een komen, wij volbloeden... denk je niet?'</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Wandelt richting Sarah en Mike maar kijkt even achterom naar Roxan en Milosh, hopend dat ze een beetje op mekaar gaan passen want hoewel de Koning dood is, heeft ze toch nog het gevoel dat lang niet alles terug veilig is*<br>*Komt een beetje slenterend bij Mike en Sarah aan maar durft ze niet echt aan te kijken*<br>*Blijft een tijdje zwijgend naar de grond kijken maar kijkt dan Mike aan en zegt plots:*<br>"Eerst en vooral wil ik m'n excuses aanbieden voor alles. Sorry voor daarstraks. Ik had je niet mogen vervloeken om dat <i>ding</i>..."</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg"><br><br><font color=#0099FF>Als Lana en Sarah naar hem toe zijn gekomen kijkt hij hen even aan. <i>Wat is het lang geleden dat hij ze samen heeft gezien.</i><br><br>"Uhm, zullen we dan maar gaan? Weet iemand een plek waar we heen kunnen?" vraagt hij.</font><br><br><img src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Als hij hoort wat Ryan nu weer zegt begint hij te twijfelen. Waarom doet hij zo sentimenteel? Zou hij het nou echt menen, of wil hij weer een list uithalen? Iets zodat hij Sarah te pakken kan krijgen.<br><br>"Uhm, ja, dat zou misschien wel handig zijn. Altijd ruzie maken helpt niet echt. En we moeten natuurlijk het volbloed-amulet vinden," zegt hij terwijl ze daar nog steeds in staan.<br><br>Langzaam begint Olivier weer te lopen en kijkt even achterom of Ryan volgt.</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Fronst haar wenkbrauwen wanneer Mike niet op haar excuses ingaat: heeft hij het niet gehoord of negeert hij het? Ze vindt van zichzelf dat ze nogal duidelijk heeft gesproken*<br>*Denkt even na wanneer Mike z'n vraag stelt*<br>[denkt]Thuis? Nee... 't Is en blijft van Milosh...[/denkt]<br>*Kijkt even naar Sarah en hoewel ze niet weet wat ze moet denken omwille van vroeger en nu, vertrouwt ze het toch niet echt*<br>[denkt]...Ik ga er dus ook geen duiventil van maken...[/denkt]<br>*Antwoordt dan:*<br>"Nee. Maar laten we gaan, we vinden wel wat waar we op ons gemak zijn..."<br>*Begint te wandelen, maar draait zich dan om naar Mike en zegt:*<br>"Had je me zonet wel gehoord?"</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg"><br><br><font color=#0099FF>"Ja, ik had je wel gehoord," zegt hij. "Maar het hoeft niet met al die mensen erbij."<br>Hij kijkt even achterom en ziet dat Sarah ook volgt.<br><br>"Het maakt niet uit. Het was niet jouw schuld. Ik weet dat je hem wilde vervloeken, maar als vader moet ik je natuurlijk beschermen."</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>*slaat dicht wanneer Olivier weer begint te lopen* <br>Jeetje, wat moet hij wel niet denken... wat ben ik weer zoetsappig bezig zeg!<br>*grijnst wat ongemakkelijk wanneer Olivier achterom kijkt en loopt achter hem aan*</font><br><br><img src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Als hij merkt dat Ryan niks meer te zeggen heeft en hem weer volgt zet hij er flink de pas in. Na een paar minuten komen ze aan bij het huis van Lauren en Olivier belt aan.<br><br>"Nou, dat duurt nogal eer ze open doet, ze zal wel weer slapen," zegt hij tegen Ryan.<br><br>Als er na een minuut wachten nog niet open wordt gedaan bonkt Olivier op de raam.<br>"LAUREN, WIJ ZIJN HET! OLIVIER EN RYAN."</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>'Wacht'<br>*wacht tot Olivier opzij stapt en pakt zijn wand*<br>'Alohamora'<br>*de deur springt open*</font><br><br><img src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker3.jpg"><br><br><font color=#0099FF>Gaia staart met open mond en met een opgetrokken wenkbrauw naar de man die lang en breed het verhaal van de Amuletten vertelt. Verward schudt ze even haar hoofd met de gedachte dat ze anders ook maar een idiote indruk maakt, met haar openhangende mond.<br>Een beetje nerveus en angstig schuifelt ze naar Aïsha toe en kijkt bedenkelijk naar Sarah en Lana.<br><br>“Ik begrijp het niet-“, mompelt ze als antwoord op haar vraag. “Dit hele…” ze zwijgt even, kijkt naar de omgeving met een vergeven blik alsof ze naar een woord zoekt dat Sado kan omschrijven.<br><br>Als Gaia tot de conclusie komt dat Sado veel te bizar is om in één enkel woord te beschrijven, laat ze somber haar hoofd zakken.<br><br>“Ik wou enkel rust en vrede. Niet dit, geen man of spook of wat dan ook met een idiote bril die een verhaal komt aanzetten over amuletten.”<br><br>Ze zucht en laat haar blik argwanend glijden over de overblijvende personen.<br><br>“Maar we komen oorspronkelijk niet uit dit dorp, dus wij zijn niet gebonden aan die amuletten”, denkt ze hardop op een eerder hoopvolle toon. Maar met het knagende besef dat ze nog lang niet van de situaties die Sado met zich meebrengt af zijn.</font><br><br><img src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Als Ryan de deur openmaakt glipt Olivier snel naar binnen. Hij loopt door de gang naar de kamer en doet de deur open, ondertussen begint hij te praten.<br><br>"Lauren, je hoeft je niet te verstoppen. We komen je wat vertel-...."<br><br>Plots breekt hij zijn zin af. Hij staart naar een hoek van de kamer waar zich iets bevindt. Olivier schrikt zich dood en slaat een hand voor zijn mond. Zo blijft hij een tijdlang in de deuropening staan.</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>*vlug sprint hij behendig achter Olivier aan*<br><br>Hij ziet dat Olivier stil blijft staan in de deuropening en schuift hem opzij. Hij ziet een bundeltje in de hoek van de kamer liggen wat hij identificeerd als Lauren, maar het bloed wat er omheen ligt en aan de muren kleeft is hem ook niet ontgaan.<br><br>'....' [/sprakeloos]</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>"Het maakt niet uit?"<br>*Kijkt Mike ongelovig aan*<br>"Ik had je het ravijn ingeblazen, en dat zeg jij: 'Het maakt niet uit?' Je was bijna dood!"<br>*Blijft Mike ongelovig aankijken terwijl ze er nog over door wil gaan, maar beseft dat dat weinig zin heeft*<br>*Zucht lichtjes en vervolgt haar "tocht" weer, terwijl ze zich zoveel afvraagt wat ze hopelijk zo te weten zal komen*</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg"><br><br><font color=#0099FF>"Lana," zegt hij kalm. "Je was in de war, je dacht alleen maar aan wraak!"<br><br>Langzaam loopt hij achter Sarah en Lana aan en hij ziet dat het dorp in zicht komt.<br><br>"Ik verwijt je niks, dat is het enige wat ik wil zeggen."<br><br>Dan kijkt hij even naar Sarah.<br>"En ik ben trots op jou, ik had meteen moeten inzien dat je slim genoeg was om voor jezelf te zorgen! Sorry daarvoor.."</font><br><br><img src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Na tientallen seconden beseft Olivier weer dat ze nog steeds in de deuropening staan. Wat een vreselijk tafereel.<br><br>"Ik..ik geloof dat ik weet hoe mijn opa wist dat Sarah een half-blood was en dat Mike haar vader is. Ik hoor het Lauren nog zeggen. Ze wist het al lang van Sarah en heeft haar ouders ook ooit ontmoet."<br><br>Olivier kijkt nog eens naar het levenloze lichaam van Lauren en draait zich dan om. Hij wil dit niet meer zien. Hij kan niet aanzien wat zijn opa allemaal heeft aangericht</font><br><br><img src="http://img354.imageshack.us/img354/2953/thorn4wr.jpg"><br><br><font color=#FF9900>*komt neuriënd aangelopen over de weg*<br>*moet denken aan de vorige dorpen waardoor hij is gekomen en glimlacht*<br>*loopt, nog steeds neuriënd, verder*</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*weet niet echt meer wat te doen, behalve hier staan*<br>*kijkt een beetje verward en verloren om zich heen, als hij opeens een man over de weg ziet komen lopen*</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Sarah kijkt een beetje verbaasd als ze Mike zijn excuses hoort aanbieden, dat had ze nou werkelijk nooit van hem verwacht. Het wordt steeds gekker en gekker in Sado.<br><br>'Ehm ja ja, al goed. Je bent tenslotte wel mijn vader...'<br>En met een blik op Lana vervolgt ze, '... en jij mijn zus.'<br><br>Dan kijkt ze vooruit en vraagt zich af wat de toekomst nog allemaal zal brengen.</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Weet niet hoe ze zich moet gedragen wanneer ze hoort wat Sarah tegen haar zegt*<br>*Kijkt Sarah aan terwijl ze aan de mouw van haar blouse prutst en glimlacht vaagjes naar haar als reactie*<br>*Draait haar hoofd dan weer en kijkt naar de weg: Het idee dat ze opeens een vader én een zus heeft is gewoon... raar*<br>*Heeft geen idee van hoe ze zich naar de recente gebeurtenissen moet gedragen: moet ze blij zijn, kwaad, of eventueel iets anders*</font><br><br><img src="http://img235.imageshack.us/img235/6074/roxan39hg.jpg"><br><br><font color=#CC6666>Ze weet niet echt wat ze moet zeggen of doen en blijft een tijdje naar Lana staren in de verte. Ze vraagt zich af waar die het allemaal over hebben. Ze ziet Milosh naast haar naar iets kijken en volgt zijn blik. In de verte ziet ze iemand aankomen.<br><br>'Wie is dat?'<br><br>Denkt: Nieuwe bewoner? Pff.. zal lekker veel uitmaken..<br><br>Iets verderop ziet ze Gaia staan en ze hoort haar praten. Ze gaat wat opzij om aan Gaia te antwoorden.<br>'Het is niet alles he? In Sado wonen.. En jullie waren er nog maar pas'<br><br>'Weet je zeker dat je oorspronkelijk niet uit het dorp komt?'<br>’.. en als je dat zeker weet mag je mij best wel helpen' Mompelt ze erachteraan.</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/8896/milosh6qj.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*hoort Roxan 'Wie is dat?' vragen*<br>*mompelt:*<br>"Ik heb geen idee..."<br>*staart nogal wantrouwig naar de onbekende*</font><br><br><img src="http://img354.imageshack.us/img354/2953/thorn4wr.jpg"><br><br><font color=#FF9900>*ziet een groepje mensen min of meer somber samenhokken, en fronst zijn wenkbrauwen*<br>*glimlacht dan, en stapt op het groepje af*<br>"Zeg, waarom hokken jullie zo samen? Ik bedoel het is toch een prachtige dag en-"<br>*kijkt naar de donkere hemel boven hem, en zwijgt even*<br>"Nou ja, wat is er aan de hand? O, en trouwens, ik heet Thorn."<br>*glimlacht even*</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4001/mike5ke.jpg"><br><br><font color=#0099FF>Als ze het dorp binnenlopen blijft Mike stilstaan en draait zich om naar zijn dochters.<br><br>"Waar zullen we heengaan? Naar één van jullie huizen?" vraagt hij.<br><br>Hij kijkt hen allebei verwachtingsvol aan maar om de één of andere reden staan ze er allebei niet om te springen om hun huis aan te bieden als plaats om te praten.</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>*slikt*<br>Ryan kijkt Olivier aan.<br>'Denk... denk je dat... dat hij dit heeft gedaan dan?'</font><br><br><img src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Hij kijkt Ryan aan en slikt even.<br><br>"Ik zou willen dat ik 'nee' kon zeggen, maar ik vrees dat het antwoord 'ja' is," zegt hij met trillende stem.<br><br>Olivier en Lauren waren de laatste tijd dan wel niet meer zo goed bevriend, maar dit wenst hij niemand toe...<br><br>Het wordt hem allemaal even te veel en even vergeet hij de strijd tussen hem en Ryan om Sarah. Plotseling is dat niet meer belangrijk. Een traan rolt over zijn wang..<br><br>Wat moeten ze tegen Sarah zeggen?</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Hij loopt naar het lichaam van Lauren en knielt naast het lichaam neer.<br>'Ze moet het aan hebben zien komen want ze had nog tijd om haar wand te pakken'<br>*wijst naar wand van Lauren*<br>'We moeten het aan Sarah vertellen!'</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/126/lana2kw.jpg"><br><br><font color=#0099FF>*Ziet dat ze terug het dorp instappen maar voelt zich daar om de een of andere reden niet meer gerust door*<br>*Ziet hoe Mike verwachtingsvol naar Sarah en haar kijkt wanneer hij z'n vraag stelt*<br>*Slikt even, en werpt dan even een blik op Sarah, half hopend dat zij eerst iets gaat zeggen, maar als dat niet gebeurt, kijkt ze Mike weer aan*<br>[denkt]Nu ga ik vast heel onbeleefd overkomen...[/denkt]<br>"Euhm... Ik denk niet dat bij mij zo'n goed idee is..."</font><br><br><img src="http://img13.imageshack.us/img13/4913/ryan0nc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>'Zal ik het haar vertellen? Dan kun je eventueel bijspringen als je je er goed toe voelt... '<br>*wachtend op reactie van Olivier*</font><br><br><img src="http://img.photobucket.com/albums/v251/reflexie/cheesemaker3.jpg"><br><br><font color=#0099FF>Gaia bestudeert met een zwartgallige blik de neuzen van haar schoenen en merkt dat Roxan naast haar staat. Ze glimlacht begroetend naar haar, nog steeds een beetje verward om de amulettensituatie.<br>Ze schudt strak en verbeten haar hoofd.<br><br>“Ik was er van overtuigd dat het er hier in ieder geval beter aan toe zou gaan. Ze hebben ons nog nooit met de dood bedreigt, omdat we halfbloed zijn…” Gaia, slikt even huiverend bij de gedachte.<br><br>Nadenkend fronst ze haar wenkbrauw bij de vraag of er soms een familielid in Sado heeft gewoond. Gaia bijt even op haar onderlip en tracht enkele namen voor de geest te halen, die misschien in verband staan met Sado. Teleurgesteld haalt ze haar schouders op en kijkt even Aïsha aan, of zij er misschien meer van weet.<br><br>“Het zou me niet verbazen, mocht er iemand hier ooit geleefd hebben. Maar ik weet het niet met zekerheid, het spijt me.”<br><br>Ze stopt haar handen in de zakken van haar gewaad en trekt een wenkbrauw op.<br><br>“Hoe kunnen we je dan helpen? Hoewel ik het betwijfel dat er hier ooit vrede zal zijn. Heb je soms nog familie in dit dorp wonen?”</font><br><br><img src="http://img350.imageshack.us/img350/431/olivier24bd.jpg"><br><br><font color=#FF9900>Hij luistert een beetje afwezig naar wat Ryan zegt, maar wil eigenlijk zo snel mogelijk weg van dit huis.<br><br>"Uh, ja is goed," zegt hij.<br><br>Dan loopt hij de deur uit en zonder om te kijken wandeld hij bij het huis vandaan, even verder gaat hij op een bankje zitten en wacht tot Ryan er ook is.</font><br><br><img src="http://img151.imageshack.us/img151/4631/sarah8cc.jpg"><br><br><font color=#FF9900>'Ik euh, denk dat het cafe wel een goede plaats is. Beetje neutraal terrein?' zegt ze met een vragende blik.<br><br>Echt niet dat ik die twee in mijn huis laat, ze mogen dan wel familie zijn, maar iemand thuis uitnodigen staat ongeveer gelijk aan je diepste geheimen op tafel smijten.<br><br>'Zullen we dan maar?'<br><br>Een beetje opgewekt begint Sarah naar het cafe te lopen.<br><br>Eigenlijk is het zo slecht nog niet, het leven in Sado. De KvD is uit de weg geruimd, met de amuletten komt het allemaal wel goed... als iedereen samenwerkt en misschien, ooit zal er een harmonieus Sado bestaan….</font><br><br>

Plaats reactie